Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie rozumiem. Jak się nie ma nic do powiedzenia, to się nic nie mówi. "Mama od tortur" to ujma dla całego true crime i reportażu. Książka jest napakowana po brzegi kilkoma rzeczami, które stanowią o jej absolutnej porażce. 1. Rzeczy, których Gertrude dopuściła się na swojej podopiecznej są wystarczająco okrutne. Nie potrzebują napakowanych epitetami akapitów. Nie potrzebują sadystycznego grafomaństwa autora i jego powtarzalnych w strukturze opisów. 2. Autor tworzy historię złożoną ze słów innych osób, nie podając na podstawie czyich zeznań kreuje "opowieść" 3. Podawanie przemyśleń ofiary, którymi ta nigdy nie była w stanie się podzielić jest częstym zabiegiem w true crime. Tutaj Green używa jej jak jakiegoś obrzydliwego click baitu. 4. Nie ma strony reporterskiej. Nie ma niczego potwierdzającego wersję wydarzeń opisaną w książce. Green bierze cudzą tragedię i zbija na niej ogromny kapitał poprzez jak najmocniejsze opisanie tortur Sylvii. Katastrofa.