Jak już kilka razy wspominałam, że sama zmagam się z zaburzeniami psychicznymi. Zrecenzowanie książki „Obcy dla samych siebie. Jak choroba psychiczna zmienia to, kim jesteś” Rachel Aviv wydawało mi się ciekawym doświadczeniem. Sięgając po nią spodziewałam się historii osób chorych i tego jak ta choroba wpłynęła na nich. Niestety czuje się zawiedziona lekturą. Dlaczego? Przeczytajcie.
Książka jest napisana prostym językiem, łatwym w odbiorze. Czyta się ją szybko. Składa się ona z 6 rożnych historii, a każda jest inna. Problemem dla mnie był fakt, że nie doszukałam się odpowiedzi na pytanie postawione w opisie. Połowę treści, stanowiły cytaty z książek czy artykułów naukowych, nie odpowiadające na pytania, jak choroba psychiczna może zmienić człowieka. Samej historii choroby danej osoby, było mało i nie miała ona puenty, której się spodziewałam. Z jednej strony same historie można uznać za ciekawe, a z drugiej odnoszę nieodparte wrażenie, że nic one nie wnosiły. Dodatkowo autorka często mieszała swoją historię z opowieścią innych osób, co wprowadzało lekki chaos i trudno było rozgraniczyć kiedy czytamy o Rachel, a kiedy o danej postaci. Chciałabym zaznaczyć, że nie skreślam książki całkowicie, gdyż autorka potrafi dobrze pisać i zaciekawić czytelnika, jednak ja oczekiwałam czegoś innego.
Reasumując, polecam aby każdy przeczytał tę książkę i wyrobił sobie swoje zdanie.

Jak już kilka razy wspominałam, że sama zmagam się z zaburzeniami psychicznymi. Zrecenzowanie książki „Obcy dla samych siebie. Jak choroba psychiczna zmienia to, kim jesteś” Rachel Aviv wydawało mi się ciekawym doświadczeniem. Sięgając po nią spodziewałam się historii osób chorych i tego jak ta choroba wpłynęła na nich. Niestety czuje się zawiedziona lekturą. Dlaczego?...

JAK OGROMNIE POTRZEBNE SĄ PODOBNE KSIĄŻKI!

Coraz częściej mówi się głośno o zdrowiu psychicznym, choć moim zdaniem nadal za mało. Dlaczego? Skoro chorować może serce, nerki, wątroba, każdy organ, to skąd taki wstyd przed przyjęciem do wiadomości, przed mówieniem głośno o tym, że choruje nasza głowa? Nie zrozumcie mnie źle - rozumiem ten wstyd. Zastanawiam się jednak, dlaczego tak trudno przyznać się nam, nawet nie przed innymi, ale przed nami samymi, że jest źle, że nie radzimy sobie sami ze sobą, że potrzebujemy pomocy.

W społeczeństwie nadal panuje przeświadczenie, że problemy psychiczne, to objaw słabości lub, co gorsze, wariactwo. Tymczasem XXI wiek jest bardzo trudny, pod każdym możliwym względem i coraz częściej cierpi przez to nasza psychika. Jesteśmy samotni, (pomimo, a może przede wszystkim za sprawą social mediów),przebodźcowani, przestraszeni czyhającymi na nas zagrożeniami, zestresowani, zmęczeni.

Dlatego tak ogromnie potrzebujemy książek podobnych do „Obcy dla samych siebie”, które prowokują do rozmów o zdrowiu psychicznym, oswajają choroby związane z psychiką i tłumaczą ich rozwój, wpływ na życie.

***

To była absolutnie fascynująca, niesamowicie ciekawa lektura. Dla takiego wrażliwca jak ja, momentami trudna, jednak przy tym tak bardzo edukująca! Dawno nie miałam okazji przeczytać tak dopracowanej pozycji, podpartej naukowymi badaniami. Miałam wrażenie, że książka zawiera wszystkie najważniejsze informacje związane z chorobami psychicznymi. Przeszłam przez historię psychiatrii, porównania postrzegania ludzi z zaburzeniami kiedyś i teraz, wpływ kultury i religii na podejście do osób „cierpiących na duszy”. Przeczytałam ogrom tak ciekawych i momentami rozdzierającymi serce rozmów z chorymi, z ich bliskimi, z psychiatrami i psychologami. Dowiedziałam się m.in. tego, jakie czynniki mają wpływ na rozwój depresji i nierzadko mnie one szokowały. Najgorsza zaś i najtrudniejsza w samym leczeniu chorób psychicznych okazała się ich diagnostyka - nierzadko jest to droga bardzo wyboista i żmudna…

Zadałam sobie, sprowokowana lekturą tej książki, bardzo smutne pytanie: skoro w krajach wysokorozwiniętych, diagnozowanie chorób psychicznych nadal jest procesem długotrwałym, to jak w ich obliczu wypada Polska, gdzie potrzeby są takie same, a pomoc praktycznie zerowa? Brakuje nam specjalistów, leczenie jest astronomicznie drogie. Nie wspomnę już o psychiatrii dziecięcej, która praktycznie nie istnieje. Zapłaczmy nad tym faktem.

Jedyne, co możemy zrobić, to uświadamiać siebie i innych, czytać, edukować się. Zaglądać wgłąb siebie, nie bać się prosić o pomoc. I zwracać baczniejszą uwagę na drugiego człowieka.

Wspaniała pozycja!
Jestem zachwycona!

JAK OGROMNIE POTRZEBNE SĄ PODOBNE KSIĄŻKI!

Coraz częściej mówi się głośno o zdrowiu psychicznym, choć moim zdaniem nadal za mało. Dlaczego? Skoro chorować może serce, nerki, wątroba, każdy organ, to skąd taki wstyd przed przyjęciem do wiadomości, przed mówieniem głośno o tym, że choruje nasza głowa? Nie zrozumcie mnie źle - rozumiem ten wstyd. Zastanawiam się jednak,...

Dziś chciałam Wam polecić książkę wyjątkową. Na tyle wyjątkową, że może pomóc wielu z Was, nie chciałabym aby pozostała niezauważona, bo jest dla mnie szczególnie ważna. Jeszcze cenniejsza moim zdaniem będzie dla każdego, kto mierzy się z chorobami psychicznymi. Myślę, że ten tytuł pomoże znaleźć innym odpowiedź na wiele pytań.

„Obcy dla samych siebie” to niezwykle głęboka podróż w głąb psychiki ludzkiej, która rzuca nowe światło na to, kim jesteśmy i jak wpływa na nas choroba psychiczna. Autorzy, poprzez różne historie i refleksje, prowadzą czytelnika przez labirynt zawiłych pytań dotyczących tożsamości, wiary w siebie i sposobu, w jaki patrzymy na siebie w obliczu diagnozy.

Książka stawia pytania, które dotykają istoty naszego życia. Czy choroba psychiczna definiuje naszą tożsamość? Czy terapia i leki naprawdę przywracają nam prawdziwe „ja”? Odpowiedzi na te pytania są równie złożone, co ludzka psychika.

Przez opowieści o niezwykłych ludziach, którzy stawiają czoła chorobie psychicznej, autorzy ukazują, jak silnie możemy być związani z własnymi doświadczeniami i emocjami.

,,Obcy dla samych siebie” to książka, która w sposób rzetelny i jasny wyjaśnia jak wielki wpływ choroby psychiczne mają na nasze życie. Myślę, że zachęcanie do sięgnięcia po ten tytuł jest zbędne. Każdy z Was powinien indywidualnie ocenić czy ta książka może pomóc jemu w zrozumieniu sobie, bliskich, rodziny.
Ja polecam!

Dziś chciałam Wam polecić książkę wyjątkową. Na tyle wyjątkową, że może pomóc wielu z Was, nie chciałabym aby pozostała niezauważona, bo jest dla mnie szczególnie ważna. Jeszcze cenniejsza moim zdaniem będzie dla każdego, kto mierzy się z chorobami psychicznymi. Myślę, że ten tytuł pomoże znaleźć innym odpowiedź na wiele pytań.

„Obcy dla samych siebie” to niezwykle...

Zastanawiałam się jak napisać recenzję tej książki. Miałam kilka pomysłów , ale nie skorzystam z żadnego. Napiszę po prostu. Fenomenalna.
Opowiada o chorobach psychicznych w sposób logiczny i wyjaśniający. Poznajemy tutaj historię psychologii i psychiatrii, dowiadujemy się jakie spojrzenie na te zaburzenia mieli lekarze i naukowcy, którzy w sposób wnikliwy zaczęli badać ludzki mózg, wprowadzać różne leki oraz terapie, które miały pomóc w funkcjonowaniu osobom chorym. Uważam, że to bardzo ciekawy temat, skrupulatnie opisany, dostępnym językiem i stylem. Bardzo dużo przykładów, rozmów z ludźmi zainteresowanych tematem, z ludźmi objętych eksperymentalnymi terapiami, ich rodzinami. Książka pokazuje jak postrzegane są takie osoby w społeczeństwie, również w zależności od statusu społecznego, religii, kultury w której człowiek żyje.
Na przykład, seria badań prowadzonych w ciągu trzech dekad przez WHO wykazały, że ludzie mają większą szansę na wyzdrowienie ze schizofrenii w krajach rozwijających się niż rozwiniętych.
Oczywiście wiele metod leczenia, jak również badań dotyczących tematu czasem trudno odnieść do rzeczywistości. Na ten nurt składa się bowiem wiele spraw. Same choroby są procesem, diagnoza jest czasem trudna, leczenie to droga czasem tak skomplikowana, że niemożliwa. Nie bez powodu mówi się, że depresja jest chorobą potencjalnie śmiertelną.
Jak duże znaczenie ma to gdzie się urodziliśmy, kim jesteśmy w leczeniu chorób psychicznych? Jaka jest różnica między diagnozowaniem w różnych częściach świata i czy leki powodują, że biochemia mózgu zmienia się tak diametralnie, że stajemy się kimś innym?
Jak ważne jest wsparcie osób bliskich, ich zrozumienie w całym procesie od diagnozy do wyleczenia?
„ Fromm-Reichmann opisywała samotność jako jeden z najsłabiej skonceptualizowanych fenomenów psychologicznych, o którym większość podręczników psychiatrii nawet nie wspomina”.
Jeśli jesteście zainteresowani tematem polecam tę książkę, dla mnie to źródło ważnej wiedzy. Ciekawa, poruszająca. Warto zrozumieć, może ktoś obok Was tego potrzebuje.

Zastanawiałam się jak napisać recenzję tej książki. Miałam kilka pomysłów , ale nie skorzystam z żadnego. Napiszę po prostu. Fenomenalna.
Opowiada o chorobach psychicznych w sposób logiczny i wyjaśniający. Poznajemy tutaj historię psychologii i psychiatrii, dowiadujemy się jakie spojrzenie na te zaburzenia mieli lekarze i naukowcy, którzy w sposób wnikliwy zaczęli badać...