Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Śmierć Viveka Ojiego" to nie tylko książka dobra, poruszająca i potrzebna. To książka, która w tobie zostaje, staje się częścią ciebie w inny sposób niż zwykła książka, niż zwyczajne doświadczenie czytelnicze...
Zdecydowanie, zadaje ona czytelnikowi sporo pytań, między innymi dotyczących własnej tożsamości oraz sposobu postrzegania świata. Chociaż, to nawet nie ona w swej narracji, a sama postać Viveka/Nnemdi to robi. A przede wszystkim pokazuje, że stosunek (bliskiej osoby) do czyjejś tożsamości płciowej i orientacji seksualnej jest nie tylko pełen obaw i niepewności, ale może być przepełniony miłością i akceptacją, nawet w społeczeństwie, gdzie wydaje się to niemożliwe.
Lektura obowiązkowa na rok 2022,a zwłaszcza na nadchodzący 2023.

„Śmierć Viveka Ojiego" to nie tylko książka dobra, poruszająca i potrzebna. To książka, która w tobie zostaje, staje się częścią ciebie w inny sposób niż zwykła książka, niż zwyczajne doświadczenie czytelnicze...
Zdecydowanie, zadaje ona czytelnikowi sporo pytań, między innymi dotyczących własnej tożsamości oraz sposobu postrzegania świata. Chociaż, to nawet nie ona w swej...

To moje pierwsze zetknięcie z Dostojewskim i szczerze się zawiodłam. Autor wprawdzie kreuje niesamowite postaci, jest mistrzem w przedstawianiu bohaterów jako realnych ludzi, a nie tylko bohaterów powieści, co jest gigantycznym atutem. Niestety, w momencie, gdy zajmuje to ponad połowę książki, robi się to zwyczajnie nudne i odechciewa się czytać, jednak dla ostatnich 150 stron warto przebrnąć przez to dzieło.

To moje pierwsze zetknięcie z Dostojewskim i szczerze się zawiodłam. Autor wprawdzie kreuje niesamowite postaci, jest mistrzem w przedstawianiu bohaterów jako realnych ludzi, a nie tylko bohaterów powieści, co jest gigantycznym atutem. Niestety, w momencie, gdy zajmuje to ponad połowę książki, robi się to zwyczajnie nudne i odechciewa się czytać, jednak dla ostatnich 150...

Zweig w swojej powieści zawarł mnóstwo ciekawych motywów, często sobie przeciwstawnych. Starość i młodość, bogactwo i bieda czy życie a śmierć to tylko niektóre z nich. Nie jestem w stanie w krótkiej recenzji oddać niesamowitego, niemal wyzwoleńczego klimatu tej książki, warto po nią sięgnąć samemu.

Zweig w swojej powieści zawarł mnóstwo ciekawych motywów, często sobie przeciwstawnych. Starość i młodość, bogactwo i bieda czy życie a śmierć to tylko niektóre z nich. Nie jestem w stanie w krótkiej recenzji oddać niesamowitego, niemal wyzwoleńczego klimatu tej książki, warto po nią sięgnąć samemu.

Bieguni - dziwaczny tytuł, który jednak przyciąga i nasuwa pytanie "Kim oni są?".
Aby poznać odpowiedź, trzeba tę książkę przeczytać, a raczej przeżyć z nią podróż przez różne zakątki świata, z różnymi osobami i ich dziwactwami. I nawet, jeśli czytając, jest się w pozycji siedzącej, to sama lektura zmusza nas do poruszenia się. Bo czym jest człowiek bez ruchu? Nie wiem, ale Tokarczuk podpowiada - na pewno nie tytułowym biegunem, którym wszyscy po części jesteśmy.

Bieguni - dziwaczny tytuł, który jednak przyciąga i nasuwa pytanie "Kim oni są?".
Aby poznać odpowiedź, trzeba tę książkę przeczytać, a raczej przeżyć z nią podróż przez różne zakątki świata, z różnymi osobami i ich dziwactwami. I nawet, jeśli czytając, jest się w pozycji siedzącej, to sama lektura zmusza nas do poruszenia się. Bo czym jest człowiek bez ruchu? Nie wiem, ale...

Popełniłam ten błąd, że wskoczyłam od razu w lekturę, na głęboką wodę, nie wiedząc praktycznie nic o sumeryjskich bóstwach. Koncepcja odświeżenia mitu w dość specyficzny sposób jest ciekawa i oryginalna, ponadto język Tokarczuk niemal jak zawsze zachwyca. Nadanie istotom boskim, chociażby samej Inannie (Annie In) imienia i nazwiska zbliża czytelnika, do tej niewyobrażalnej istoty, jakim jest bóstwo, oceniam ten zabieg na plus. Niestety, oprócz wielu zalet, warto zwrócić uwagę na kilka wad i niewyjaśnionych do końca wątków. Skąd wzięli się kochankowie, jak dokładnie działa opisane w książce "Miasto", dlaczego Anna In właściwie zeszła do podziemi, to tylko niektóre pytania, które nasuwają się w trakcie lektury.

Popełniłam ten błąd, że wskoczyłam od razu w lekturę, na głęboką wodę, nie wiedząc praktycznie nic o sumeryjskich bóstwach. Koncepcja odświeżenia mitu w dość specyficzny sposób jest ciekawa i oryginalna, ponadto język Tokarczuk niemal jak zawsze zachwyca. Nadanie istotom boskim, chociażby samej Inannie (Annie In) imienia i nazwiska zbliża czytelnika, do tej niewyobrażalnej...

Poezja bardzo zróżnicowana, zarazem czuła, piękna i związana z kobiecością.

Poezja bardzo zróżnicowana, zarazem czuła, piękna i związana z kobiecością.

Gdy podczas lektury różni ludzie pytali mnie o czym jest "Prawiek", nie u miałam jasno się wyrazić. Można powiedzieć, że o ludziach. O ludzkich słabościach. O specyficznym miasteczku. O niematerialnych aspektach świata. O okrucieństwie. O przemijaniu. O czasie. A bardzo ogólnie - po prostu o życiu i o świecie. Świecie, który tak naprawdę jest elementem gry stworzonej przez jakąś wyższą istotę, zwaną w książce Bogiem. A jak to bywa w grze, czasem trzeba zmierzyć się z przegraną.
To wzruszająca i pouczająca lektura, która ilustruje, jak szybko płynie czas, a z drugiej strony jednak zatrzymuje się we wspomnieniach albo w rzeczach materialnych - tak błahych jak młynek do kawy.

Gdy podczas lektury różni ludzie pytali mnie o czym jest "Prawiek", nie u miałam jasno się wyrazić. Można powiedzieć, że o ludziach. O ludzkich słabościach. O specyficznym miasteczku. O niematerialnych aspektach świata. O okrucieństwie. O przemijaniu. O czasie. A bardzo ogólnie - po prostu o życiu i o świecie. Świecie, który tak naprawdę jest elementem gry stworzonej przez...

Humor, absurd i urzędnicy. Dziwaczne sytuacje. Bardzo dobra książka na rozluźnienie i nie tylko. Pokazuje istotę stylu Sławomira Mrożka.

Humor, absurd i urzędnicy. Dziwaczne sytuacje. Bardzo dobra książka na rozluźnienie i nie tylko. Pokazuje istotę stylu Sławomira Mrożka.

Tango - taniec, który prawie każdemu z nas kiedyś obił się o uszy, jednak w tym Mrożka nie jest tak oczywistym motywem i należy wytrwać do samego końca, aby natrafić na scenę, o której świadczy tytuł. Mrożek to Mrożek - niemal każdy z jego dramatów jest przepełniony specyficznym humorem czy groteskowymi sytuacjami, które przyciągają czytelników. "Tango" jest pełne takich scen, których gwiazdą jest Artur - sławna babcia na katafalku czy też stawianie Edka w kącie to właśnie jego sprawka. Ten dramat został zdegradowany do miana lektury szkolnej w szkole średniej, jednak nie ujmuje to jego wartości samej z siebie. Mrożek pokazuje walkę moralną między inteligencją a prostotą. Pytanie, kto ostatecznie wygra?

Tango - taniec, który prawie każdemu z nas kiedyś obił się o uszy, jednak w tym Mrożka nie jest tak oczywistym motywem i należy wytrwać do samego końca, aby natrafić na scenę, o której świadczy tytuł. Mrożek to Mrożek - niemal każdy z jego dramatów jest przepełniony specyficznym humorem czy groteskowymi sytuacjami, które przyciągają czytelników. "Tango" jest pełne...

Jak sam Mrożek określił, dramat nie został napisany po to, by mnożyć interpretacje. Policja to dramat warty przeczytania choćby ze względu na dowcipny, inteligentny język, typowy dla Mrożka.

Jak sam Mrożek określił, dramat nie został napisany po to, by mnożyć interpretacje. Policja to dramat warty przeczytania choćby ze względu na dowcipny, inteligentny język, typowy dla Mrożka.

Książka niedoceniana, mało znana i pomijana, a językiem i treścią zbliżona do opowiadań Singera. Segal w barwny sposób pokazał poruszające historie Żydów, które niejednemu potrafią przybliżyć zwyczaje i sposób życia tych ludzi.

Książka niedoceniana, mało znana i pomijana, a językiem i treścią zbliżona do opowiadań Singera. Segal w barwny sposób pokazał poruszające historie Żydów, które niejednemu potrafią przybliżyć zwyczaje i sposób życia tych ludzi.