Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Słuchaj, Hoszinku, wszystkie przedmioty są w ruchu. I Ziemia, i czas, i pojęcia, miłość, życie, wiara, sprawiedliwość i zło, wszystko jest płynne i przejściowe. Nic nie trwa wiecznie w tym samym miejscu w jednym kształcie. Cały wszechświat to olbrzymia firma przewozowa.

-Słuchaj, Hoszinku, wszystkie przedmioty są w ruchu. I Ziemia, i czas, i pojęcia, miłość, życie, wiara, sprawiedliwość i zło, wszystko jest ...

W zeszłym roku założyły hostel. (...) Jako pierwsi klienci przyszli narodowcy. Czarne kurtki, głowy zgolone na łyso, wielka Polska na koszulkach. Zrobiło im się nieswojo, ale przecież nie będą oszukiwać, że nie ma miejsc. Goście chwalą się, że podpalili warszawską tęczę. One na to, że były na marszu równości. Oni, że to wbrew naturze. One, że chcą wziąć ślub. Po dwóch dniach jeden mówi: Coś jest z nami nie tak, zamiast iść z kolegami do knajpy, siedzimy tutaj i z wami gadamy. Na koniec przyprowadzili szefa miejscowych kiboli. A ten mówi z przekąsem: Bo wy takie "tolerancyjne" jesteście. Powiedziały, że jakby nie były, to jego koledzy nie mieliby gdzie spać. Zatkało go. Pamiętał, jak chodzili pół dnia po miasteczku i nikt nie chciał ich przyjął na nocleg.

W zeszłym roku założyły hostel. (...) Jako pierwsi klienci przyszli narodowcy. Czarne kurtki, głowy zgolone na łyso, wielka Polska na koszul...

Cytując popularny wśród ekonomistów dowcip: „W fabryce przyszłości będzie tylko dwóch pracowników: człowiek i pies. Człowiek będzie karmił psa, a pies pilnował, żeby człowiek nie dotykał żadnych urządzeń”.

Cytując popularny wśród ekonomistów dowcip: „W fabryce przyszłości będzie tylko dwóch pracowników: człowiek i pies. Człowiek będzie karmił p...

Gdyby ktoś chciał nakręcić film o moim życiu (...) wspomnienia te zostałyby na podłodze w pokoju montażysty. "Ten epizod trzeba wyciąć", tłumaczyłby montażysta. "Nie jest zły, tylko całkiem zwykły i niewiele wnosi". Takie to są wspomnienia - bezpretensjonalne i zwykłe. Ale dla mnie są ważne i cenne. Kiedy po kolei przelatują mi przez głowę, z pewnością uśmiecham się nieświadomie albo marszczę lekko brwi. Może są i zwykłe, ale ich nagromadzenie przyniosło pewien rezultat : mnie. Mnie tu i teraz, na północnym wybrzeżu Kauai.

Gdyby ktoś chciał nakręcić film o moim życiu (...) wspomnienia te zostałyby na podłodze w pokoju montażysty. "Ten epizod trzeba wyciąć", tłu...

Wszyscy się posuwamy. I wraz z tym przesuwaniem się znikają różne rzeczy z naszego otoczenia. Nie można na to nic poradzić. Nie można tego nijak powstrzymać. Zatrzymujemy je w świadomości, lecz znikają z rzeczywistego świata.

Wszyscy się posuwamy. I wraz z tym przesuwaniem się znikają różne rzeczy z naszego otoczenia. Nie można na to nic poradzić. Nie można tego n...

Ostre cięcie wzdłuż dendrytów: szpłacht! – i oto jest dwóch Zamoyskich: /Zamoyski i //Zamoyski, a obaj tu siedzą i wytrzeszczają oczy w pustą przestrzeń nad Escherowym Domem Cesarza. – Skup się teraz wyłącznie na swej animie, stahs. //Zamoyski wstał, wyprostował się. Spojrzał z góry na klęczącego mandaryna. Obrócił się i spojrzał na siebie – na /Zamoyskiego – na pierwszą manifestację, która nie wstała, nie wyprostowała się, nie obróciła. Spoglądała spod platana szeroko otwartymi oczyma. Zakręciło mu się w głowie. Uciekł //wzrokiem od swego primusa. Nawet jednak gdy //patrzył w tym samym kierunku, co on – na mandaryna – //patrzył przecież z innego miejsca, pod innym kątem. I tak //spojrzenie nakładało się na /spojrzenie, oba tłoczące obrazy do tego samego mózgu: Zamoyski /widział i //widział. /Widział i //widział, /słyszał i //słyszał, /czuł i //czuł – dezorientacja rosła z każdą sekundą, tonął w chaosie nadmiarowych bodźców. Zaraz zacznie /myśleć i //myśleć – wtedy ostatecznie zginie Adam Zamoyski, rozerwany na dwa.

Ostre cięcie wzdłuż dendrytów: szpłacht! – i oto jest dwóch Zamoyskich: /Zamoyski i //Zamoyski, a obaj tu siedzą i wytrzeszczają oczy w pust...

Wszystko kiedyś zniknie. Wszyscy żyjemy, idąc naprzód. Większość rzeczy, które nas otaczają, znika wraz z naszym przesuwaniem się. Nie ma na to rady. Kiedy nadchodzi czas znikają.

Wszystko kiedyś zniknie. Wszyscy żyjemy, idąc naprzód. Większość rzeczy, które nas otaczają, znika wraz z naszym przesuwaniem się. Nie ma na...

Leżąc w łóżku, znienawidziłem świat. Z głębi serca, gwałtownie, od podstaw znienawidziłem świat. Był pełen irracjonalnej śmierci, po której zostawiał nieprzyjemny posmak. Ja byłem bezsilny i umazany jego brudem. Ludzie wchodzili wejściem i wychodzili wyjściem. Ci, którzy wyszli, już nie wracali. Przyjrzałem się własnym dłoniom. Do ich wnętrza także przylgnął zapach śmierci. Nie zmywa się, choćbym mył w nieskończoność.

Leżąc w łóżku, znienawidziłem świat. Z głębi serca, gwałtownie, od podstaw znienawidziłem świat. Był pełen irracjonalnej śmierci, po której ...

Szarp albo ciągnij i pchaj w drugą stronę; Bóstwa kręcą tyłkiem, niebo niewzruszone.

Szarp albo ciągnij i pchaj w drugą stronę; Bóstwa kręcą tyłkiem, niebo niewzruszone.