Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomysł dobry. Z wykonaniem nieco gorzej. Książka nie wciąga jakoś niesamowicie, motyw romansu głównej bohaterki z kimśtam z przeszłości bardzo oklepany... Zobaczymy czy będą kolejne części..

Pomysł dobry. Z wykonaniem nieco gorzej. Książka nie wciąga jakoś niesamowicie, motyw romansu głównej bohaterki z kimśtam z przeszłości bardzo oklepany... Zobaczymy czy będą kolejne części..

Nie spodziewałam się. Półtora dnia i książka była przeczytana. Chyba jedna z lepszych, jak nie najlepsza część "trylogii". ;)

Nie spodziewałam się. Półtora dnia i książka była przeczytana. Chyba jedna z lepszych, jak nie najlepsza część "trylogii". ;)

Nie mogłam się przekonać, żeby zacząć czytać.. A jak już zaczęłam to ciężko było mi się oderwać.

Nie mogłam się przekonać, żeby zacząć czytać.. A jak już zaczęłam to ciężko było mi się oderwać.

Były momenty, w których książka naprawdę mnie potrafiła zmęczyć. Czasem wydawało mi się, że wszystkich elementów(duchy, nie duchy, dziwne zdarzenia) było ciut za dużo, jakby niekoniecznie autorka miała pomysł i wrzucała wszystko na siłę, byleby czytelnika zaciekawić.
Pozycja na weekend, ale raczej nie zapadnie w pamięć.

Były momenty, w których książka naprawdę mnie potrafiła zmęczyć. Czasem wydawało mi się, że wszystkich elementów(duchy, nie duchy, dziwne zdarzenia) było ciut za dużo, jakby niekoniecznie autorka miała pomysł i wrzucała wszystko na siłę, byleby czytelnika zaciekawić.
Pozycja na weekend, ale raczej nie zapadnie w pamięć.

Wzruszająca historia o miłości dziecka do matki, o prawdziwej przyjaźni, o dobroci ludzi.. Lekko i przyjemnie się czyta.

Wzruszająca historia o miłości dziecka do matki, o prawdziwej przyjaźni, o dobroci ludzi.. Lekko i przyjemnie się czyta.

Polecił mi to jeden z współpracowników, który też gustuje w kryminałach.
Mam problem z typowymi bucami w książkach. Zazwyczaj mają odpychające osobowości, głównie ze względu na to, że wydają się puste.. W przypadku Bergmana jestem postacią zauroczona. Jest on bucem, ale z konkretnych powodów(przynajmniej w moim odczuciu). Nie jest też mrukiem, ma przenikliwy umysł, spostrzega dużo rzeczy.. Postać, która mocno mnie przyciągnęła i zachęciła do kontynuowania serii.

Co do samej treści pierwszego tomu serii - trzyma w napięciu, odpowiednie opisy, odpowiednie dialogi, czyta się niezwykle przyjemnie. Z przyjemnością polecam każdemu, kto lubi tematykę kryminalną w książkach.

Polecił mi to jeden z współpracowników, który też gustuje w kryminałach.
Mam problem z typowymi bucami w książkach. Zazwyczaj mają odpychające osobowości, głównie ze względu na to, że wydają się puste.. W przypadku Bergmana jestem postacią zauroczona. Jest on bucem, ale z konkretnych powodów(przynajmniej w moim odczuciu). Nie jest też mrukiem, ma przenikliwy umysł,...

Nie wiem czemu to sobie zrobiłam. Opisywani "mafiozi" wydają się zwyczajnymi bezmózgimi prostakami, główna bohaterka początkowo zadziorna i z charakterkiem, później staje się zwyczajnie irytującą idiotką, żeby końcowo zmienić się w ciepłą kluchę. A zakończenie.. Typowe zagranie autora(w tym przypadku autorki), kto będzie tworzył serię podrzędnych romansideł dla kobiet.
Ogólnie bardzo nie polecam.

Nie wiem czemu to sobie zrobiłam. Opisywani "mafiozi" wydają się zwyczajnymi bezmózgimi prostakami, główna bohaterka początkowo zadziorna i z charakterkiem, później staje się zwyczajnie irytującą idiotką, żeby końcowo zmienić się w ciepłą kluchę. A zakończenie.. Typowe zagranie autora(w tym przypadku autorki), kto będzie tworzył serię podrzędnych romansideł dla kobiet....

Pomysł bardzo ciekawy, z wykonaniem trochę gorzej. Jak początek zaczyna wciągać, to tak od połowy książka zaczyna mocno męczyć. Mam wrażenie, że pewne kwestie są rozwlekane na siłę, żeby dołożyć stron. Nie bardzo wiem czy mam ochotę zabierać się za kolejną część, bo mam wrażenie, że znowu będzie przeciągana..

Pomysł bardzo ciekawy, z wykonaniem trochę gorzej. Jak początek zaczyna wciągać, to tak od połowy książka zaczyna mocno męczyć. Mam wrażenie, że pewne kwestie są rozwlekane na siłę, żeby dołożyć stron. Nie bardzo wiem czy mam ochotę zabierać się za kolejną część, bo mam wrażenie, że znowu będzie przeciągana..

Książkę pochłonęłam w ciągu prawie jednej nocy. Naprawdę szybko się czyta. Nieco irytowały mnie dialogi między postaciami, dodatkowo bardzo częste powtarzanie cech niektórych postaci(np. gbur Brudny) też troszkę męczy. Przyznam szczerze, że w połowie książki na 90% domyśliłam się jej zakończenia.. a raczej tego, kto stoi za morderstwami. Brakowało mi na końcu tego elementu zaskoczenia. Książkę jednak mogę polecić, bo naprawdę bardzo dobrze się czyta.

Książkę pochłonęłam w ciągu prawie jednej nocy. Naprawdę szybko się czyta. Nieco irytowały mnie dialogi między postaciami, dodatkowo bardzo częste powtarzanie cech niektórych postaci(np. gbur Brudny) też troszkę męczy. Przyznam szczerze, że w połowie książki na 90% domyśliłam się jej zakończenia.. a raczej tego, kto stoi za morderstwami. Brakowało mi na końcu tego elementu...

Książka jest.. dobra. W zasadzie przeczytałam z ciekawości ze względu na szum wokół tej książki i ogólnie całej trylogii(którą pewnie przeczytam niedługo całą), aczkolwiek.. książka dość przewidywalna. Pod koniec zaczęła mnie nudzić. Troszkę za dużo skrajności w postaciach.

Książka jest.. dobra. W zasadzie przeczytałam z ciekawości ze względu na szum wokół tej książki i ogólnie całej trylogii(którą pewnie przeczytam niedługo całą), aczkolwiek.. książka dość przewidywalna. Pod koniec zaczęła mnie nudzić. Troszkę za dużo skrajności w postaciach.

Mocno poruszająca, dająca do myślenia, mocno godząca w ciężki temat. Nie jest to długa opowieść, nie jest to tomiszcze, a przekazuje naprawdę sporo. Polecam przeczytać i samemu się przekonać.

Mocno poruszająca, dająca do myślenia, mocno godząca w ciężki temat. Nie jest to długa opowieść, nie jest to tomiszcze, a przekazuje naprawdę sporo. Polecam przeczytać i samemu się przekonać.

Książka napisana językiem dość lekkim, przystępnym praktycznie dla każdego. Zdarzają się pewne nieścisłości, niedopowiedzenia, ale to chyba jest w każdej książce.
Co do samej treści - w większości mi się podobało. Postać Chyłki mnie "uwiodła". Zordon jednak.. wydaje się nijaki. Więcej jakiegoś charakteru wydają się mieć postacie drugoplanowe jak Żelazny, McVay czy Kormak.. Przy Chyłce Zordon wypada naprawdę blado, raczej jakby był tylko marnym dodatkiem do Joanny, a nie jedną z głównych postaci.

Książka napisana językiem dość lekkim, przystępnym praktycznie dla każdego. Zdarzają się pewne nieścisłości, niedopowiedzenia, ale to chyba jest w każdej książce.
Co do samej treści - w większości mi się podobało. Postać Chyłki mnie "uwiodła". Zordon jednak.. wydaje się nijaki. Więcej jakiegoś charakteru wydają się mieć postacie drugoplanowe jak Żelazny, McVay czy Kormak.....

Krótka, wciągająca, poruszająca. Nie mam nic więcej do dodania, poza poleceniem z całego serca.

Krótka, wciągająca, poruszająca. Nie mam nic więcej do dodania, poza poleceniem z całego serca.

Nie jestem fanką książek(i nie tylko książek), które wszyscy zachwalają - raczej unikam "trendów". A jednak coś mnie tutaj przyciągnęło.. I nie żałuję.
"Pacjentkę" pochłonęłam w kilka godzin. Lekko napisana(mimo narracji pierwszoosobowej, za którą nie przepadam), mocno wciągająca, zaskakująca.. Przyznam, że nie do końca spodziewałam się takiego końca. Jak dla mnie pozycja nie tyle obowiązkowa, co naprawdę warta przeczytania.

Nie jestem fanką książek(i nie tylko książek), które wszyscy zachwalają - raczej unikam "trendów". A jednak coś mnie tutaj przyciągnęło.. I nie żałuję.
"Pacjentkę" pochłonęłam w kilka godzin. Lekko napisana(mimo narracji pierwszoosobowej, za którą nie przepadam), mocno wciągająca, zaskakująca.. Przyznam, że nie do końca spodziewałam się takiego końca. Jak dla mnie pozycja...

Jestem świeżo po przeczytaniu całej serii, przyznam szczerze, że dość mocno wciągającej. Komisarz Forst to cyniczny buc, którego jednak nie da się nie lubić. Zwłaszcza w ostatniej(przynajmniej póki co ostatniej..) części serii. Kogoś może razić prosty język, masa dialogów, czasem dość specyficzne sytuacje, aczkolwiek mi dość mocno przypadło to do gustu - miłe oderwanie się od rzeczywistości.

Końcówka mnie zaskoczyła, dość mocno. I to w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Przyznam jednak, że będę pewnie odczuwała jakiś niedosyt - idzie się przywiązać do niektórych bohaterów i to dość mocno.

Jestem świeżo po przeczytaniu całej serii, przyznam szczerze, że dość mocno wciągającej. Komisarz Forst to cyniczny buc, którego jednak nie da się nie lubić. Zwłaszcza w ostatniej(przynajmniej póki co ostatniej..) części serii. Kogoś może razić prosty język, masa dialogów, czasem dość specyficzne sytuacje, aczkolwiek mi dość mocno przypadło to do gustu - miłe oderwanie się...

Książkę pochłania się naprawdę szybko. Kilka godzin i człowiek jest po lekturze czegoś, co mocno pokazuje realia publicznej(I nie tylko) służby zdrowia w UK, która niestety działa na podobnej zasadzie co nasz polski NFZ(chociaż niestety wydaje mi się, że w Polsce jest jeszcze gorzej). Książka pełna sarkazmu, czarnego humoru lekarzy(który jednocześnie jest mocno dający do myślenia). Nie każdemu może odpowiadać forma pamiętnika - mnie też z początku to odrzucało. Jednak książka wciąga niesamowicie.

Książkę pochłania się naprawdę szybko. Kilka godzin i człowiek jest po lekturze czegoś, co mocno pokazuje realia publicznej(I nie tylko) służby zdrowia w UK, która niestety działa na podobnej zasadzie co nasz polski NFZ(chociaż niestety wydaje mi się, że w Polsce jest jeszcze gorzej). Książka pełna sarkazmu, czarnego humoru lekarzy(który jednocześnie jest mocno dający do...

Pierwsze wrażenie po przeczytaniu? Łał. Jedna z lepszych książek, jakie miałam okazję przeczytać. Jedna z książek, które przeczytałam w ciągu kilku godzin, ignorując zamykające się oczy i fakt, że rano muszę wstać. Wciągająca, trzymająca w napięciu, opowieść chłopca, który traci najlepszego kumpla na rzecz małego psychopaty.

Pierwsze wrażenie po przeczytaniu? Łał. Jedna z lepszych książek, jakie miałam okazję przeczytać. Jedna z książek, które przeczytałam w ciągu kilku godzin, ignorując zamykające się oczy i fakt, że rano muszę wstać. Wciągająca, trzymająca w napięciu, opowieść chłopca, który traci najlepszego kumpla na rzecz małego psychopaty.