Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Teraz czuję się, jakbym i ja została koleżanką Eleanor Oliphant.

Teraz czuję się, jakbym i ja została koleżanką Eleanor Oliphant.

Bardzo podoba mi się sposób prowadzenia tej historii. Jakbyśmy naprawdę poznawali naszego bohatera, tak jak poznaje się prawdziwych ludzi. Na początku to co można o nim powiedzieć z zewnątrz, czy jak on sam się przedstawia obcym – fasada; potem wchodzimy głębiej, poznajemy stopniowo wydarzenia i motywy, jesteśmy wciągani w tę "znajomość". Zobaczymy czy ta historia do mnie przylgnie, czy zostanie na dłużej i zacznie w mojej głowie pracować.

Bardzo podoba mi się sposób prowadzenia tej historii. Jakbyśmy naprawdę poznawali naszego bohatera, tak jak poznaje się prawdziwych ludzi. Na początku to co można o nim powiedzieć z zewnątrz, czy jak on sam się przedstawia obcym – fasada; potem wchodzimy głębiej, poznajemy stopniowo wydarzenia i motywy, jesteśmy wciągani w tę "znajomość". Zobaczymy czy ta historia do mnie...

Warto zaznaczyć, że to jest podwójne tłumaczenie. Polski przekład jest oparty na przekładzie angielskim a nie na oryginalnej wersji koreańskiej. Stąd pewno tyle "się dzieje" w warstwie językowej. Ja o tym wiedziałam kupując książkę, ale piszę dla tych którzy się zastanawiają, żeby też mogli podjąć świadomą decyzję.

Warto zaznaczyć, że to jest podwójne tłumaczenie. Polski przekład jest oparty na przekładzie angielskim a nie na oryginalnej wersji koreańskiej. Stąd pewno tyle "się dzieje" w warstwie językowej. Ja o tym wiedziałam kupując książkę, ale piszę dla tych którzy się zastanawiają, żeby też mogli podjąć świadomą decyzję.

Piękna i ważna książka, chciałabym żeby była bardziej popularna! (Polecam też mini-serial BBC).

Piękna i ważna książka, chciałabym żeby była bardziej popularna! (Polecam też mini-serial BBC).

Szkoda pieniędzy, czasu, a przede wszystkim, nerwów na tę książkę. Jej fenomenem jest to, że jedyną emocją, którą mi dostarczyła to irytacja (kiedy książka na chwilę przestawała mnie denerwować, od razu zaczynała być nudna). Przeczytałam do końca tylko po to żeby móc z czystym sercem wystawić 1* (praktycznie nigdy nie daję ocen książkom, szczególnie negatywnych, ale ta mnie do tego zmusiła). Jeśli ktoś się zastanawia czy kupić/czytać to sprawdźcie opinie (te z mniejszą liczbą gwiazdek) świetnie punktują wszystkie słabe strony tej książki; czyli min.: wartościowanie kultur, oderwanie od rzeczywistości, prezentowanie tylko tych analogii które są dla autora wygodne, traktowanie czytelników jak (przepraszam za sformułowanie) skończonych idiotów. Dodatkowo wydaje się, że autor nie tyle nie lubi Polski co nienawidzi. Przy lekturze tej książki przyswoiłam dwie nowe informacje: Pan Marcin kocha lewicę i Koreańczycy są absolutnie we wszystkim lepsi od Polaków (oczywiście według autora). Szczerze nie polecam, szkoda nerwów.

Szkoda pieniędzy, czasu, a przede wszystkim, nerwów na tę książkę. Jej fenomenem jest to, że jedyną emocją, którą mi dostarczyła to irytacja (kiedy książka na chwilę przestawała mnie denerwować, od razu zaczynała być nudna). Przeczytałam do końca tylko po to żeby móc z czystym sercem wystawić 1* (praktycznie nigdy nie daję ocen książkom, szczególnie negatywnych, ale ta mnie...