Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Koniecznie w wersji audiobookowej dla pełnego doświadczenia!

Koniecznie w wersji audiobookowej dla pełnego doświadczenia!

Rysunki bdb i spokojnie radzą sobie bez tekstu, chociaż mimo tego nie siadła ta niema forma. Chyba komiks bez literek lepiej sobie radzi przy monumentalnej formie. Presl jednak popełnia majstersztyk przy rysowaniu postury i mimiki bohaterów.

Rysunki bdb i spokojnie radzą sobie bez tekstu, chociaż mimo tego nie siadła ta niema forma. Chyba komiks bez literek lepiej sobie radzi przy monumentalnej formie. Presl jednak popełnia majstersztyk przy rysowaniu postury i mimiki bohaterów.

Dojmująca.

Niech was nie zmyli pozornie skromna objętość. Światło międzywyrazowe jest pełne treści.

Dojmująca.

Niech was nie zmyli pozornie skromna objętość. Światło międzywyrazowe jest pełne treści.

Okropna, wspaniała książka. Dawno nie było mi tak przykro, jak podczas czytania opublikowanych u Szczygła skarg do Rzecznika Praw Obywatelskich. Ile osób, tyle różnych tragedii.
Niesamowite jednak, że zaraz potem natrafiamy na "Onanizm polski" i już trudno nie wybuchnąć śmiechem - "Onaniści wszystkich krajów, łączcie się". Jednak i tu towarzyszy pewien niesmak, jak zacofana była (i pewnie w znacznym stopniu nadal jest) ogromna część naszego społeczeństwa, potępiająca masturbację, uważająca że powoduje choroby. To niestety w dużej mierze niechlubna zasługa Kościoła, traktującego samogwałt jako grzech; tu chwała ks. Okońskiemu za racjonalne podejście.

Okropna, wspaniała książka. Dawno nie było mi tak przykro, jak podczas czytania opublikowanych u Szczygła skarg do Rzecznika Praw Obywatelskich. Ile osób, tyle różnych tragedii.
Niesamowite jednak, że zaraz potem natrafiamy na "Onanizm polski" i już trudno nie wybuchnąć śmiechem - "Onaniści wszystkich krajów, łączcie się". Jednak i tu towarzyszy pewien niesmak, jak...

Jeżeli miałoby się przeczytać tylko jedną książkę genialnego Gaimana, niech to będzie ta powieść.

Jeżeli miałoby się przeczytać tylko jedną książkę genialnego Gaimana, niech to będzie ta powieść.

Nigdy nie ciągnęło mnie do literatury faktu, a reportaż znałem bardziej z gazet niż książek. Szczygieł udowadnia ile arcyciekawych faktów można wyciągnąć z historii i podać to tak przystępnym, lekkim stylem, że właściwie samo się czyta. A wszystko to ujęte tak esencjonalnymi słowami, że na dobrą sprawę żadnego wyrazu nie można wyrzucić, bo każdy jest do granic treściwy. Potwierdza to posłowie samego autora, który pisze, że przez wiele lat gryzło go jedno użyte przez niego słowo w pierwszym wydaniu Gottland, które po 10 latach zdecydował się zastąpić w kolejnej edycji.

Nigdy nie ciągnęło mnie do literatury faktu, a reportaż znałem bardziej z gazet niż książek. Szczygieł udowadnia ile arcyciekawych faktów można wyciągnąć z historii i podać to tak przystępnym, lekkim stylem, że właściwie samo się czyta. A wszystko to ujęte tak esencjonalnymi słowami, że na dobrą sprawę żadnego wyrazu nie można wyrzucić, bo każdy jest do granic treściwy....