Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z książkami Jadowskiej mam ten problem, że jednocześnie mnie drażnią i mi się podobają. Zwykle trudno mi zdecydować, które uczucie jest silniejsze. W tej książce urzekły mnie opisy Norwegii, jej zwyczaje, mieszkańcy, widoki. Ten klimat. Zdecydowanie wielki plus. Było też sporo akcji, co uważam za kolejny plus, no i w końcu pojawił się bohater, któremu chcę kibicować, bo właśnie z bohaterami mam u Jadowskiej nie po drodze. Na szczęscie zawsze znajdą się i tacy, których polubię.

Z książkami Jadowskiej mam ten problem, że jednocześnie mnie drażnią i mi się podobają. Zwykle trudno mi zdecydować, które uczucie jest silniejsze. W tej książce urzekły mnie opisy Norwegii, jej zwyczaje, mieszkańcy, widoki. Ten klimat. Zdecydowanie wielki plus. Było też sporo akcji, co uważam za kolejny plus, no i w końcu pojawił się bohater, któremu chcę kibicować, bo...

Muszę przyznać, że choć pierwszy tom był w porządku, to nie zrodził we mnie wielkich oczekiwań co do tomu drugiego. Tymczasem ten okazał się prawdziwą petarda. Tu wszystko jest podkręcone. Więcej humoru, więcej akcji, więcej sympatii dla bohaterów. A co tego trochę mrocznego klimatu, który kupił mnie całkowicie. Świetne urban fantasy, a do tego polskie. Nic, tylko czytać! Ja już mam chętkę na kolejny tom.

Muszę przyznać, że choć pierwszy tom był w porządku, to nie zrodził we mnie wielkich oczekiwań co do tomu drugiego. Tymczasem ten okazał się prawdziwą petarda. Tu wszystko jest podkręcone. Więcej humoru, więcej akcji, więcej sympatii dla bohaterów. A co tego trochę mrocznego klimatu, który kupił mnie całkowicie. Świetne urban fantasy, a do tego polskie. Nic, tylko czytać!...

Dobre, rasowe urban fantasy, polecam!

Dobre, rasowe urban fantasy, polecam!

Nieco inna odsłona Olgi Gromyko, tym razem zaserwowała nam urban fantasy i to w duecie. Cóż mogę powiedzieć. Olga Gromyko to jakość sama w sobie. Humor, przygoda, sarkazm, świetni bohaterowie. Bawiłam się przednio, z pewnością będę wracać do tej książki.

Nieco inna odsłona Olgi Gromyko, tym razem zaserwowała nam urban fantasy i to w duecie. Cóż mogę powiedzieć. Olga Gromyko to jakość sama w sobie. Humor, przygoda, sarkazm, świetni bohaterowie. Bawiłam się przednio, z pewnością będę wracać do tej książki.

Pomiędzy Pustą nocą, a Czerwonym słońcem jest ogromna przepaść. Na plus dla tomu drugiego, bo choć tom pierwszy zawiódł moje oczekiwania, ten dał mi o wiele więcej niż oczekiwałam. Bardzo dobra książka, a nawet bardzo dobra z plusem. Wiele wad poprzedniczki zniknęło, przez co lektura była tylko przyjemnością. Transformacja Magdy i Mateusza jest tak ogromna, że aż trudno w to uwierzyć. A jednak. Koniec irytujących bohaterów! Książka jest zdecydowanie bardziej dopracowana. Główny wątek tym razem zostaje zepchnięty na dalszy plan, a prym wiodą słowiańskie demony. Jest ich naprawdę multum, a co za tym idzie jest też więcej akcji. A i nasi łowcy wykazują o wiele więcej kompetencji. Warto było dać szansę kontynuacji Żniwiarza, bo jedyne, czego żałuję, to, że książka skończyła się tak szybko. Już wyparuję kolejnego tomu!

Pomiędzy Pustą nocą, a Czerwonym słońcem jest ogromna przepaść. Na plus dla tomu drugiego, bo choć tom pierwszy zawiódł moje oczekiwania, ten dał mi o wiele więcej niż oczekiwałam. Bardzo dobra książka, a nawet bardzo dobra z plusem. Wiele wad poprzedniczki zniknęło, przez co lektura była tylko przyjemnością. Transformacja Magdy i Mateusza jest tak ogromna, że aż trudno w...

Na Harry'ego Dresdena zawsze można liczyć. Bez względu na brak czasu, trudności dnia, cokolwiek - kiedy tylko zatapiam się w lekturze, czuję się jak w domu. Wracamfo ukochanych bohaterów, magii i gnającej akcji i jak zwykle bawię się wspaniale. Harry Dresden zajął specjalne miejsce w moim sercu i zawsze niecierpliwie czekam na kolejne tomy. Zdecydowanie najlepsze urban fantasy jakie czytałam.

Na Harry'ego Dresdena zawsze można liczyć. Bez względu na brak czasu, trudności dnia, cokolwiek - kiedy tylko zatapiam się w lekturze, czuję się jak w domu. Wracamfo ukochanych bohaterów, magii i gnającej akcji i jak zwykle bawię się wspaniale. Harry Dresden zajął specjalne miejsce w moim sercu i zawsze niecierpliwie czekam na kolejne tomy. Zdecydowanie najlepsze urban...

Były dobre momenty, były też średnie. Na początku trudno było mi się wgryźć. Właściwie nie mogłam wciągnąć się w fabułę przez połowę książki. Akcja toczyła się jakoś zbyt wolno, bohaterowie, których polubiłam w poprzednich tomach jakoś usunęli się w cień. To wciąż fajna historia, ale nie przeskoczyła poprzeczki drugiego tomu. Ba, do drugiego tomu Pieśni jutra daleko. Zakończenie dało mi nadzieję, a właściwie słowa jednego z bohaterów w połączeniu z zakończeniem i dlatego daję 7 gwiazdek, a nie 6 jak wcześniej planowałam. Mam nadzieję, że to zapowiedź czegoś dobrego, a nie tylko moje wyobrażenie.

Były dobre momenty, były też średnie. Na początku trudno było mi się wgryźć. Właściwie nie mogłam wciągnąć się w fabułę przez połowę książki. Akcja toczyła się jakoś zbyt wolno, bohaterowie, których polubiłam w poprzednich tomach jakoś usunęli się w cień. To wciąż fajna historia, ale nie przeskoczyła poprzeczki drugiego tomu. Ba, do drugiego tomu Pieśni jutra daleko....