Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsze spotkanie z twórczością Łukasza Orbitowskiego i ostatnie z serią "Na F/Aktach".
"...- Nie wiem. Ja sobie myślę, że w każdym drzemie coś takiego, tylko w jednym się budzi, a w drugim nie budzi, i tyle - mówi. - Inna dusza się budzi. A może diabeł. Chętka, by zabić, i już..."

"...- Było to we wrześniu 1996 roku. Przyszło mi do głowy, by zabić Dawida. Nie wiem, dlaczego akurat taka myśl przyszła mi do głowy - wyznał śledczym kilka lat później..." (Express bydgoski)

"...- Dwa tygodnie temu przyszła mi do głowy myśl, by zabić Dominikę. Nie wiem czym to było spowodowane, ale czułem, że wzbiera we mnie agresja. Obmyśliłem jak dokonam zabójstwa - zeznał po zatrzymaniu..."
(Express bydgoski)

Suchy, oszczędny, jednostajny styl doskonale pasuje do sportretowanego obrazu niemal fotograficznie odtworzonymi miejscami Bydgoszczy.
Spowita mgłą szarości, nicości, odrealnienia, odrobina metafizyki wplecionej w szarą, obskórną rzeczywistość blokowisk.
Zamknięcie w klaustrofobicznym otoczeniu, automatyczne poruszanie się pomiędzy dniem a nocą, "tatkiem a mamusią", piątkowym gwoździem programu "rodzinne czytanie książki", erotyczne doznania z finezją podane, obowiązkami i zobowiązaniami wobec innych jednostek i "kombinatu", rutyna i mechaniczność wplecione w senność dnia codziennego, wyzwalają uśpione zło.
Trzech kolegów, trzy statusy społeczne od patologii do tzw. normalnych domów, przyjaźń i śmierć scementuje na zawsze.
Narratorem historii jest chłopak, który od 15 lat, każdego miesiąca idzie na widzenie, i przedstawia fakty, okoliczności, bez motywu, bez oceniania.

Pierwsze spotkanie z twórczością Łukasza Orbitowskiego i ostatnie z serią "Na F/Aktach".
"...- Nie wiem. Ja sobie myślę, że w każdym drzemie coś takiego, tylko w jednym się budzi, a w drugim nie budzi, i tyle - mówi. - Inna dusza się budzi. A może diabeł. Chętka, by zabić, i już..."

"...- Było to we wrześniu 1996 roku. Przyszło mi do głowy, by zabić Dawida. Nie wiem,...

"...To tutaj spotkały mnie wszystkie najlepsze i wszystkie najgorsze rzeczy w życiu..."

Teatr STU
1989 rok
Andrzej Zaucha , genialny wokalista, uznany artysta
Zuzanna Leśniak, młoda aktorka, żona reżysera Yves'a Goulais'a
Romans barda i aktorki
1991 rok 9 strzałów, oboje ponieśli śmierć...
26 lat mija od śmierci Zauchy
12 lat temu opuścił więzienie Yves Goulais, zmienił dane osobowe, wrócił do branży filmowej.

2015 roku cykl "NA F/AKTACH" za sprawą Tomasza Sekielskiego przypomina głośną sprawę fatalizmem naznaczoną.
Z w/w serii przeczytałam kilka pozycji i każda z pewnej perspektywy ukazuje tragiczne wydarzenie z zasobem emocjonalnym, dozowaniem napięcia , bestialstwem, tragizmem, człowieczeństwem , izolacją, stygmatyzacją, zagubieniem w globalnej wiosce...
Janusz Leon Wiśniewski swoja wizję tamtych wydarzeń przedstawia w bardzo rozległym, przeciągającym się, przedłużającym się, przegadanym, przewlekłym, przydługawym kronikarstwem lat 70 - tych, 80 - tych początek 90 - tych XX wieku z opisami nieprawidłowości kapitałowych spółki ART-B założonej przez Bogusława Bagsika i Andrzeja Gąsiorowskiego,ruch "Solidarności", Francuz poznający naszą rzeczywistość z przywarami polskim: zaściankowość, kołtuneria, powierzchowną religijność wpisana w krajobraz i przekazywaną z dziada pradziada, hipokryzję , nietolerancję dla inności i odmienności, zielona tasiemka , która oznacza nadzieję, historia więziennego towarzysza Antka Ostre Szkiełko jest drastyczna co do przydomku, przeszywa na wskroś.
Światopogląd, uwewnętrznianie.
Został naruszony kodeks, honor i złożenie groźby "muszę Cie zabić", bard nie potraktował tego poważnie, żona - kochanka również...pada 9 strzałów.
Książka stanowi odskocznie od pozostałych pozycji serii, może trochę odbiega pomysłem potraktowania tematu, perspektywa archiwizacji i dygresji do wydarzeń z wpisanym zabójstwem, i to zabójstwo i ofiary pozostają z boku, niewidoczne, nieważne, pozostawione w cieniu , filozoficznym krokiem, metaforycznym samobójstwem , katharsis wkraczamy w nową rzeczywistość...

"...Nie ucieknę ci nigdy. Należę do ciebie..."

"...To tutaj spotkały mnie wszystkie najlepsze i wszystkie najgorsze rzeczy w życiu..."

Teatr STU
1989 rok
Andrzej Zaucha , genialny wokalista, uznany artysta
Zuzanna Leśniak, młoda aktorka, żona reżysera Yves'a Goulais'a
Romans barda i aktorki
1991 rok 9 strzałów, oboje ponieśli śmierć...
26 lat mija od śmierci Zauchy
12 lat temu opuścił więzienie Yves Goulais, zmienił...

"...- Żałuje pan tego, co pan zrobił?
- A czy teraz ma to jakiekolwiek znaczenie?
- Ma..."

Historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, które miały miejsce w Łodzi, osiedle Retkini, rok 2011 bestialska zbrodnia siekierą matki i siostry przez Adama Deptucha.
Forma dialogu niczym curriculum vitae otwiera niemal drzwi percepcji...ale zwyczajnej, szarej , nudnej rzeczywistości, bez emocji, beznamiętnie, wstrzemięźliwie, z nutką filozofii i czarnego humoru.
Bohaterowie : morderca, ojciec, matka, siostra Ola, wielka miłość Wiera i żona, dzieci, teściowie.
Morderca od dzieciństwa był stygmatyzowany przez apodyktyczną, okrutną i nieczułą matkę za swoje "zaburzenia" - leworęczność i jąkanie, rola ojca sprowadzała się do cienia, który zaakceptował ten stan rzeczy, siostra Ola była pupilka mamy i tak matriarchalny model rodziny zrodził i ukształtował pracownika prosektorium, z kazirodztwem, nekrofilią i morderstwem w tle.
Szczęście i zalew fali czułości syna (mordercy przyszłego) - ojca dotyczy kilku okoliczności, dość specyficznych jak np. wizyta u fryzjera, na cmentarzu czy wędkarstwo, Czechy - Wiera.

Autor doskonale dozuje nam nudną egzystencję przyszłego mordercy, poznajemy kolejne rozdziały jego życia, które przeplata absurdalny, czarny Monty Pythona humor np. porównanie pierwszej nocy z żoną do wyszykowania nieboszczyka, po wypadku do trumny z pełnym retuszem siła, energia czy syndrom czapki z nutrii a polski katolicyzm, wielka miłość Wiera i jej ciało w prosektorium , by na koniec apogeum sięgnęło zenitu.

"...- Żałuje pan tego, co pan zrobił?
- A czy teraz ma to jakiekolwiek znaczenie?
- Ma..."

Historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, które miały miejsce w Łodzi, osiedle Retkini, rok 2011 bestialska zbrodnia siekierą matki i siostry przez Adama Deptucha.
Forma dialogu niczym curriculum vitae otwiera niemal drzwi percepcji...ale zwyczajnej, szarej , ...