Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fascynacja tą książką budowała się u mnie powoli. Czytając "Czarodziejską Górę" podobnie jak główny bohater powoli dostosowujesz się do tempa obcej z początku rzeczywistości, by koniec końcom okazało się że nie wyobrażasz już sobie "zejścia na dół" by żyć bez niej. Im dłużej w nią wchodzisz, im więcej o niej myślisz, tym więcej od niej dostajesz, a czerpać można bez końca. Krajobraz całego świata, rozmaitych filozofii i kultur bez jakiejkolwiek tendencyjności. Jeśli miałbym szansę przeczytać w życiu tylko jedną książkę, to chciałbym żeby była to właśnie "Czarodziejska Góra". Mógłbym też tylko napisać: ponadczasowe arcydzieło - ale to również byłoby za mało by ją w pełni docenić.

Fascynacja tą książką budowała się u mnie powoli. Czytając "Czarodziejską Górę" podobnie jak główny bohater powoli dostosowujesz się do tempa obcej z początku rzeczywistości, by koniec końcom okazało się że nie wyobrażasz już sobie "zejścia na dół" by żyć bez niej. Im dłużej w nią wchodzisz, im więcej o niej myślisz, tym więcej od niej dostajesz, a czerpać można bez końca....

Podobnie jak w Wilku Stepowym opis podróży do samego siebie i poszukiwania dróg wiodących do spełnienia swojego potencjału. Pięknie jest ta książka skonstruowana, końcowe spięcie klamrą wszystkich motywów przewijających się w książce dopełnia obraz i pozostawia w uczuciu duchowego spełnienia do którego nic już nie trzeba dodawać - w którym pozostaje tylko jak najdłużej trwać.

Podobnie jak w Wilku Stepowym opis podróży do samego siebie i poszukiwania dróg wiodących do spełnienia swojego potencjału. Pięknie jest ta książka skonstruowana, końcowe spięcie klamrą wszystkich motywów przewijających się w książce dopełnia obraz i pozostawia w uczuciu duchowego spełnienia do którego nic już nie trzeba dodawać - w którym pozostaje tylko jak najdłużej trwać.

"Miłość w czasach zarazy" jest romansidłem do którego nie wstyd mi się przyznać.

"Miłość w czasach zarazy" jest romansidłem do którego nie wstyd mi się przyznać.

Ta książka nie opisuje wojny, ona po prostu nią jest.

Ta książka nie opisuje wojny, ona po prostu nią jest.

Jest to wyjątkowo skurpulatnie i brutalnie napisane oskarżenie istoty ludzkiego ducha mające za nic wszelkie maski i kolory, które każdy z nas próbuje nakładać na otaczającą nas rzeczywistość.

Camus przedstawia nam nagą prawdę, a później podtyka pod nos lustro. Czy możesz jeszcze popatrzeć sobie w oczy?

Choć wydawało mi się to niemożliwe, "Upadek" może być jeszcze lepszy od genialnego "Obcego".

Jest to wyjątkowo skurpulatnie i brutalnie napisane oskarżenie istoty ludzkiego ducha mające za nic wszelkie maski i kolory, które każdy z nas próbuje nakładać na otaczającą nas rzeczywistość.

Camus przedstawia nam nagą prawdę, a później podtyka pod nos lustro. Czy możesz jeszcze popatrzeć sobie w oczy?

Choć wydawało mi się to niemożliwe, "Upadek" może być jeszcze lepszy...

Nic Carver nie ściemnia. Wszystko jest tak jak w tej książce.

To trochę smutne.

Nic Carver nie ściemnia. Wszystko jest tak jak w tej książce.

To trochę smutne.

Frankl był wyjątkowy. Po przeczytaniu książki o Holokauście czuję się podniesiony na duchu.

Frankl był wyjątkowy. Po przeczytaniu książki o Holokauście czuję się podniesiony na duchu.

Najzwyklejsza proza jaka może być, z tym że napisana przez geniusza.

Najzwyklejsza proza jaka może być, z tym że napisana przez geniusza.