Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muszę przyznać, że jestem nią bardziej oczarowana niż książką Gastona Leroux "Upiór Opery". We wspomnianej książce Gaston pokazuje nam fakty, do których doszedł dzięki licznym wywiadom, zeznaniom i opisom. Stara się zrekonstruować wydarzenia nie dodając zbytnio nic od siebie co nie pobudziło mojej wyobraźni. Książka "Phantom" pokazuje nam całe życie przyszłego Upiora zaczynając od dnia jego narodzin, opisując jego dalsze losy docierając w końcu do opery, której Erik postanawia zostać upiorem. Autorka genialnie pokazała odczucia bohatera, jego myśli i wewnętrzne rozterki. Możemy dokładnie przyjrzeć się jego życiu i zrozumieć dlaczego zmierza do, czasami, tak przerażających czynów, a przede wszystkim, dowiadujemy się dlaczego jego przyszłe życie stało się piekłem i co było początkiem upadku tego biednego człowieka. Mnie osobiście poruszyła scena kiedy Christine błagała Erika aby zabił pająki, których tak bardzo się boi, ponieważ są przerażające i brzydzi się ich dotyku. Przez to stwierdzenie Erik uważa, że Christine postrzega go tak samo, patrząc na jego zniekształconą twarz. Jest to poruszająca historia samotnego człowieka, który urodził się by NIE być kochanym. Polecam tę książkę dla tych, którzy czują niedosyt po innych interpretacjach Upiora i pragną sobie dopowiedzieć jego historię.

Muszę przyznać, że jestem nią bardziej oczarowana niż książką Gastona Leroux "Upiór Opery". We wspomnianej książce Gaston pokazuje nam fakty, do których doszedł dzięki licznym wywiadom, zeznaniom i opisom. Stara się zrekonstruować wydarzenia nie dodając zbytnio nic od siebie co nie pobudziło mojej wyobraźni. Książka "Phantom" pokazuje nam całe życie przyszłego Upiora...

Myślę, że chyba jeszcze nie dojrzałam do tego aby przeczytać tę książkę. Bardzo szanuję i cenię sobie pana Szymona i pana Marcina, jednak przez dłuższą część książki pośród ich pytań i odpowiedzi czułam się jak mała, zagubiona dziewczynka, która nie rozumie świata i nie ma bladego pojęcia o czym oni mówią. Miałam ochotę wyciągnąć słownik wyrazów bliskoznacznych i najpierw go porządnie przestudiować, aby zrozumieć treść tej książki. Dotrwałam do końca, jednak podczas czytania jej czułam się strasznie zmęczona. Na pewno wrócę do niej za kilka lat. Może wtedy wyciągnę z niej coś więcej i będę ją czytać z większym zapałem.
Mimo wszystko zachęcam do czytania.

Myślę, że chyba jeszcze nie dojrzałam do tego aby przeczytać tę książkę. Bardzo szanuję i cenię sobie pana Szymona i pana Marcina, jednak przez dłuższą część książki pośród ich pytań i odpowiedzi czułam się jak mała, zagubiona dziewczynka, która nie rozumie świata i nie ma bladego pojęcia o czym oni mówią. Miałam ochotę wyciągnąć słownik wyrazów bliskoznacznych i najpierw...