Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Billy Summers to płatny zabójca, któremu towarzyszymy w jego ostatnim zleceniu. Początkowo plan wydaje się banalnie prosty: jeden, celny strzał, sowita nagroda pieniężna i zasłużone odejście na emeryturę. Dla wprawionego snajpera nie powinno być to nic trudnego. Im dalej jednak w las, tym sytuacja bardziej się komplikuje.
Towarzyszymy mu w jego podróży wgłąb siebie. Czytamy o jego wspomnieniach z Iraku, śpimy z nim w brudnych motelach, odwiedzamy z nim stacje benzynowe w zapadłych dziurach zachodnich Stanów, przemierzamy tysiące mil w zakurzonych samochodach. Obserwujemy uważnie piękny rozwój pewnej relacji i możemy tylko gdybać, jak historia potoczyłaby się dalej.
Pamiętacie "Leona Zawodowca" i rozważania na temat wrażliwego zabójcy?
To "Billy Summers: Opowieść o zagubionym człowieku".

Billy Summers to płatny zabójca, któremu towarzyszymy w jego ostatnim zleceniu. Początkowo plan wydaje się banalnie prosty: jeden, celny strzał, sowita nagroda pieniężna i zasłużone odejście na emeryturę. Dla wprawionego snajpera nie powinno być to nic trudnego. Im dalej jednak w las, tym sytuacja bardziej się komplikuje.
Towarzyszymy mu w jego podróży wgłąb siebie. Czytamy...

Całkiem porządne zestawienie statystyk; nie da się zaprzeczyć, że autorka odwaliła dobrą robotę, jeśli chodzi zarówno o liczby, jak i przegląd badań dotyczących tematu jako forma anegdoty. Książka jednak - pod względem treści właściwej - jest bardzo przeciętna i cały ten sekret przyjemności, o którym tak marketingowo wszyscy pieją, można opisać dosłownie jednym zdaniem: "Jeśli chcesz, by było przyjemnie - nie bój się eksperymentować"!

Nie polecam książki osobom choćby w niewielkim stopniu zaznajomionym z tematyką seksuologii i seksualności człowieka - wynudzicie się na śmierć i będziecie przewracać oczami bądź ziewać średnio kilka razy na rozdział.

Całkiem porządne zestawienie statystyk; nie da się zaprzeczyć, że autorka odwaliła dobrą robotę, jeśli chodzi zarówno o liczby, jak i przegląd badań dotyczących tematu jako forma anegdoty. Książka jednak - pod względem treści właściwej - jest bardzo przeciętna i cały ten sekret przyjemności, o którym tak marketingowo wszyscy pieją, można opisać dosłownie jednym zdaniem:...

Najczęściej wcale nie potrzeba wiele. Wystarczy coś pozornie błahego, by nagle zachwiała się racjonalna struktura rzeczywistości; coś, co bez ostrzeżenia wytrąci nas z ciepłego, komfortowego stanu, okazując się alarmującą nieprawidłowością w rutynie codziennego dnia; coś, co sprawi, że serce zacznie dudnić a nogi odmówią posłuszeństwa pomimo palącego pragnienia ucieczki; coś, co swoją dziwnością wypełni nas strachem po same opuszki palców.

Porównywanie do siebie poszczególnych opowiadań może okazać się zadaniem dość trudnym; nie są one na jednakowym poziomie. Wszystkie mają jednak wspólny element: ilustrują historie prostych Amerykanów, których życia w pewnym momencie zostają zburzone przez jedną, bardzo krótką chwilę, w której każde z nich myśli sobie: "Coś jest BARDZO nie tak". Za każdym razem wydarzyło się to gwałtownie, uderzyło z największą siłą, zgruchotało pewność, że mają jakiekolwiek poczucie sprawstwa - niestety, w wielu przypadkach na zawsze.

Zebrane w "Nocnej zmianie" opowiadania zauważalnie różnią się poziomem - owszem, o tym już wspomniałam. Najlepsze jest jednak to, że Stephen King skonstruował wszystko w taki sposób, by doświadczenie tych wszystkich emocjonalnych okropieństw: od frustracji, przez niepokój a na strachu kończąc było niesamowicie proste. Chwytamy przynętę. Dajemy się w to wciągnąć. Przepadamy. Współczujemy bohaterom, kibicujemy im, frustrujemy, gdy dokonują złych decyzji, cieszymy, gdy są w stanie jakoś się wykaraskać z tarapatów. Po skończonej lekturze zadajemy sobie rutynowe pytanie: "Czy ta książka była dobra?". Odpowiedź wydaje się prosta: jeśli lektura prowokuje nas do zaangażowania emocjonalnego, to najwidoczniej dokonaliśmy słusznego wyboru.

Najczęściej wcale nie potrzeba wiele. Wystarczy coś pozornie błahego, by nagle zachwiała się racjonalna struktura rzeczywistości; coś, co bez ostrzeżenia wytrąci nas z ciepłego, komfortowego stanu, okazując się alarmującą nieprawidłowością w rutynie codziennego dnia; coś, co sprawi, że serce zacznie dudnić a nogi odmówią posłuszeństwa pomimo palącego pragnienia ucieczki;...