Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba pierwsza książka, którą czytałam TRZY razy w tak krótkim odstępie czasu. Najpierw przeczytałam w oryginale, później słuchałam audiobooka na Legimi (średni), aż w końcu zamówiłam fizyczną książkę, żeby móc zaznaczać ulubione fragmenty ♥

Nie jest idealna, ALE to najlepiej zbudowany romans w fantasy jaki ostatnio czytałam. Dlaczego? Bo był wiarygodny i budowany od samego początku, bez instalove którego nie cierpię (jak np w Fourth Wing) i jest tu prawdziwe enemies to lovers.

Co mi się jeszcze podobało:
-ciekawie skonstruowany świat wampirów z elementem boskości
-świetna główna bohaterka
-ciekawa fabuła z krwawym turniejem i ostrą rywalizacją
-zakończenie mnie zmiażdżyło

Trzymała mnie do ostatniej strony ♥

Chyba pierwsza książka, którą czytałam TRZY razy w tak krótkim odstępie czasu. Najpierw przeczytałam w oryginale, później słuchałam audiobooka na Legimi (średni), aż w końcu zamówiłam fizyczną książkę, żeby móc zaznaczać ulubione fragmenty ♥

Nie jest idealna, ALE to najlepiej zbudowany romans w fantasy jaki ostatnio czytałam. Dlaczego? Bo był wiarygodny i budowany od...

Opowidania nie robią już takiego wrażenia jak w młodości, ale wciąż jest to przyjemna lektura.

Opowidania nie robią już takiego wrażenia jak w młodości, ale wciąż jest to przyjemna lektura.

Dom Czarów czytałam będąc jeszcze nastolatką i pamiętam, że bardzo podobała mi się narracja oraz styl autora. Niestety miałam wybrakowany egzemplarz, w którym brakowało kilku kartek w jednym z kulminacyjnych momentów. Mimo, że znałam zakończenie, to jednak pozostał pewien niedosyt, więc postanowiłam do niej wrócić.

Sama historia nie jest odkrywcza, za to dosyć wciągająca i przyjemnie się ją czyta. Lekka lektura, taka trochę z dreszczykiem, ale bez efektu gęsiej skórki. Natomiast to co mnie najbardziej w niej urzekło i pamiętałam to przez całe lata, to opis postaci Midge, widzianej oczami głównego bohatera- Mike’a. Została opisana z taką czułością i tkliwością, że nie spotkałam się z tym w żadnej innej książce. Myślę, że każdy z nas chciałby być postrzegany przez inną osobę w taki sposób i to będę najmilej wspominać przez kolejne lata.

Dom Czarów czytałam będąc jeszcze nastolatką i pamiętam, że bardzo podobała mi się narracja oraz styl autora. Niestety miałam wybrakowany egzemplarz, w którym brakowało kilku kartek w jednym z kulminacyjnych momentów. Mimo, że znałam zakończenie, to jednak pozostał pewien niedosyt, więc postanowiłam do niej wrócić.

Sama historia nie jest odkrywcza, za to dosyć wciągająca i...

Nana to najlepsza manga jaką kiedykolwiek czytałam.
Wracam do niej regularnie i to niesamowite jaka jest ponadczasowa. Niezależnie od wieku czyta się ją tak samo dobrze. To jest ten typ mangi, która idzie z Tobą przez całe życie, a czytając ją po raz kolejny znowu odkrywasz coś nowego. Z wiekiem i nabieraniem doświadczenia zaczynasz po prostu więcej rozumieć. Z tego względu jestem pod wielkim wrażeniem twórczości autorki. Poniekąd żałuję, że Nana nie została dokończona, ale z drugiej strony na to patrząc cały czas jest otwartą księgą, więc sami możemy dopisać swój scenariusz.
Nana jest dla mnie niesamowitą inspiracją i szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie bez niej swojego życia.

Nana to najlepsza manga jaką kiedykolwiek czytałam.
Wracam do niej regularnie i to niesamowite jaka jest ponadczasowa. Niezależnie od wieku czyta się ją tak samo dobrze. To jest ten typ mangi, która idzie z Tobą przez całe życie, a czytając ją po raz kolejny znowu odkrywasz coś nowego. Z wiekiem i nabieraniem doświadczenia zaczynasz po prostu więcej rozumieć. Z tego...