Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mnie książka nieco zawiodła. Stale przeważa jeden wątek - idą, idą, a co jakiś czas inne wydarzenie. Dialogi, a zwłaszcza wypowiedzi dziecka wydają się dość naciągane - jak na wiek, momentami wręcz nierealnie dojrzałe, przemyślane. Myślę, że czytelnik nic nie straci zaczynając czytać tą książkę 40 stron od końca...

Mnie książka nieco zawiodła. Stale przeważa jeden wątek - idą, idą, a co jakiś czas inne wydarzenie. Dialogi, a zwłaszcza wypowiedzi dziecka wydają się dość naciągane - jak na wiek, momentami wręcz nierealnie dojrzałe, przemyślane. Myślę, że czytelnik nic nie straci zaczynając czytać tą książkę 40 stron od końca...

Napiszę tak: kiedy człowiek sięga po taką książkę, musi wyłączyć racjonalne myślenie i po prostu poddać się temu, co opisuje książka. Sięgając po taką książkę nie ma sensu zastanawiać się nad prawdziwością opisanych tam postaci, rzeczy i miejsc... Taką książkę trzeba czytać z czystym umysłem, jak tabula rasa i właśnie wtedy taka książka - ta książka - jest naprawdę przyzwoita, nawet dla osoby dorosłej. Polecam. Zwłaszcza przed 1 listopada :)

Napiszę tak: kiedy człowiek sięga po taką książkę, musi wyłączyć racjonalne myślenie i po prostu poddać się temu, co opisuje książka. Sięgając po taką książkę nie ma sensu zastanawiać się nad prawdziwością opisanych tam postaci, rzeczy i miejsc... Taką książkę trzeba czytać z czystym umysłem, jak tabula rasa i właśnie wtedy taka książka - ta książka - jest naprawdę...

W porównaniu do poprzednio czytanej książki W. P. Younga - bestsellerowej Chaty, uważam, że książka Rozdroża momentami jest troszkę zagmatwana. Tych momentów nie jest jednak wiele i jak zauważyłem, nie stanowią dla czytelnika kłopotu, bo czytając dalej wszystko staje się jasne. Pomysł, ogólny sens i przesłanie książki podobne jak w Chacie. Jak ktoś lubi takie klimaty związane z wiarą, działaniem Boga na człowieka, z bardzo dobrze wkomponowaną teologią - zdecydowanie polecam tę książkę. Dla mnie to jedna z najlepszych książek, jakie czytałem, razem z Chatą.
PS. Ci którzy nie czytali żadnej z nich, a zechcą - polecam Chatę jako pierwszą.

W porównaniu do poprzednio czytanej książki W. P. Younga - bestsellerowej Chaty, uważam, że książka Rozdroża momentami jest troszkę zagmatwana. Tych momentów nie jest jednak wiele i jak zauważyłem, nie stanowią dla czytelnika kłopotu, bo czytając dalej wszystko staje się jasne. Pomysł, ogólny sens i przesłanie książki podobne jak w Chacie. Jak ktoś lubi takie klimaty...

Książka rewelacyjna! Dla mnie to chyba najlepsza książka jaką do tej pory czytałem.
Pomysł, opowieść, sens, przesłanie, bardzo trafne i niebanalne spostrzeżenia autora, wszystko "pogodzone" z teologią i Biblią - czyni tą książkę rewelacyjną. Jak ktoś lubi takie klimaty związane z wiarą, działaniem Boga na człowieka, z bardzo dobrze wkomponowaną teologią - zdecydowanie polecam tę książkę.
PS. Ci którzy nie czytali Chaty, ale słyszeli też o Rozdrożach i wahają się od czego zacząć - polecam Chatę jako pierwszą.

Książka rewelacyjna! Dla mnie to chyba najlepsza książka jaką do tej pory czytałem.
Pomysł, opowieść, sens, przesłanie, bardzo trafne i niebanalne spostrzeżenia autora, wszystko "pogodzone" z teologią i Biblią - czyni tą książkę rewelacyjną. Jak ktoś lubi takie klimaty związane z wiarą, działaniem Boga na człowieka, z bardzo dobrze wkomponowaną teologią - zdecydowanie...

Książka z pewnością bardzo fachowa, napisana przez wybitnego znawcę tematu. Przyznałem ocenę tylko przeciętną, ponieważ książkę czytało mi się dosłownie przeciętnie. Napisana zbyt trudnym, specjalistycznym i bardzo naukowym językiem, skutecznie utrudniała mi sprawne czytanie ze zrozumieniem. Bez pomagania sobie Internetem, było by momentami ciężko coś zrozumieć.

Książka z pewnością bardzo fachowa, napisana przez wybitnego znawcę tematu. Przyznałem ocenę tylko przeciętną, ponieważ książkę czytało mi się dosłownie przeciętnie. Napisana zbyt trudnym, specjalistycznym i bardzo naukowym językiem, skutecznie utrudniała mi sprawne czytanie ze zrozumieniem. Bez pomagania sobie Internetem, było by momentami ciężko coś zrozumieć.

Historia niełatwego i trudnego życia opisana przez kobietę, od narodzin, po dojrzały wiek. Domy dziecka, ulica, obcy ludzie i... życie.
Historia jedna z wielu, zarówno tych opisanych jak i nie opisanych tragedii ludzkich istnień. Bo jak inaczej można nazwać to wszystko, co opisują takie właśnie historie?

Historia niełatwego i trudnego życia opisana przez kobietę, od narodzin, po dojrzały wiek. Domy dziecka, ulica, obcy ludzie i... życie.
Historia jedna z wielu, zarówno tych opisanych jak i nie opisanych tragedii ludzkich istnień. Bo jak inaczej można nazwać to wszystko, co opisują takie właśnie historie?