Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Z początkiem lata 2003 roku pojechałem z żoną do Tyrolu Południowego, na przełęcz Brenner, żeby odszukać bunkier, w którym pięćdziesiąt sześć lat wcześniej znaleziono ciało mojego ojca."

"Z początkiem lata 2003 roku pojechałem z żoną do Tyrolu Południowego, na przełęcz Brenner, żeby odszukać bunkier, w którym pięćdziesiąt sześć lat wcześniej znaleziono ciało mojego ojca."

"Wielką historię łatwiej będzie zrozumieć, kiedy przyjrzymy się jej, że tak powiem, od podszewki, z perspektywy indywidualnych doświadczeń, przeżyć, również tragedii."

Już pierwsze zdanie książki zdradza metodę interpretacji historii autora, którą posługuje się w tym zbiorze krótkich esejów i w innych swych książkach. I przekonanie, że oficjalne narracje nie mówią całej prawdy o przeszłości - są uproszczone. Ma rację w tym, że doświadczenia rodziny, jakie przekazuje się z pokolenia na pokolenie mogą i relatywizują opowieści historiografów. Na szczęście może zachodzić także proces odwrotny: własna krytyczna refleksja relatywizuje poglądy i opowieści wyniesione z domu. Dzięki swej krnąbrności autor - otoczony w rodzinie ideowymi nazistami od trzech pokoleń - był w stanie się z tej ideologicznej matni wyrwać, zaprzeczyć jej, mało tego - w swej twórczości literackiej postawić ją niejako pod pręgierzem. Co czyni także w tej książce. (...)

Całość opinii pod adresem: https://nakanapie.pl/recenzje/pamiec-jako-topografia-terroru-topografia-pamieci

"Wielką historię łatwiej będzie zrozumieć, kiedy przyjrzymy się jej, że tak powiem, od podszewki, z perspektywy indywidualnych doświadczeń, przeżyć, również tragedii."

Już pierwsze zdanie książki zdradza metodę interpretacji historii autora, którą posługuje się w tym zbiorze krótkich esejów i w innych swych książkach. I przekonanie, że oficjalne narracje nie mówią całej...