Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytało się lekko i przyjemnie. Jedne historie bardziej ciekawe, inne mniej. Całość przyzwoita, ale bez fajerwerków.

Czytało się lekko i przyjemnie. Jedne historie bardziej ciekawe, inne mniej. Całość przyzwoita, ale bez fajerwerków.

Skąd wiemy, że to co dzieje się teraz jest tą najprawdziwszą prawdą? Być może w innych warunkach zmieniają się priorytety i wyobrażenie o tym co jest rzeczywiste, a co nie. Lem porusza w Solarisie kwestie, nad którymi nie rozmyślamy na co dzień i chyba lepiej dla nas żeby tak pozostało, ponieważ świadomość naszej małości i przemijalności jest mocno druzgocąca. Fantastyki samej w sobie za bardzo nie lubię, jednak ta książka skrywa w sobie zdecydowanie coś więcej.

Skąd wiemy, że to co dzieje się teraz jest tą najprawdziwszą prawdą? Być może w innych warunkach zmieniają się priorytety i wyobrażenie o tym co jest rzeczywiste, a co nie. Lem porusza w Solarisie kwestie, nad którymi nie rozmyślamy na co dzień i chyba lepiej dla nas żeby tak pozostało, ponieważ świadomość naszej małości i przemijalności jest mocno druzgocąca. Fantastyki...

Bardzo podobna do "Innego świata" Herlinga-Grudzińskiego. W książce opisany jest los więźniów w Oświęcimiu - ich nadzieje, rozpacze, zachowania, dylematy moralne.
Warto przeczytać by mieć świadomość, uwierzyć i zapamiętać co to jest wojna.

Bardzo podobna do "Innego świata" Herlinga-Grudzińskiego. W książce opisany jest los więźniów w Oświęcimiu - ich nadzieje, rozpacze, zachowania, dylematy moralne.
Warto przeczytać by mieć świadomość, uwierzyć i zapamiętać co to jest wojna.

Rozumiem dlaczego ta książka jest tak ważna w świecie literatury, jest na pewien sposób przełomowa, pokazuje do czego cywilizacja może doprowadzić społeczeństwo oraz człowieka jako jednostkę. Jednak mimo to "Nowy wspaniały świat" nie był dla mnie niczym nadzwyczajnym i wciągającym, nie czułam, że nie zasnę, jeśli natychmiast nie przeczytam następnego rozdziału.
Według mnie pozycja ta jest warta uwagi, ale nie każdemu musi się podobać.

Rozumiem dlaczego ta książka jest tak ważna w świecie literatury, jest na pewien sposób przełomowa, pokazuje do czego cywilizacja może doprowadzić społeczeństwo oraz człowieka jako jednostkę. Jednak mimo to "Nowy wspaniały świat" nie był dla mnie niczym nadzwyczajnym i wciągającym, nie czułam, że nie zasnę, jeśli natychmiast nie przeczytam następnego rozdziału.
Według mnie...

"Tango" przypomina mi trochę "Ferdydurke" Gombrowicza. Groteska, groteska i jeszcze raz groteska. Mrożek mnie zaszokował, zmusił do zastanowienia nad poruszanymi w tej lekturze kwestiami oraz rozśmieszył.

"Tango" przypomina mi trochę "Ferdydurke" Gombrowicza. Groteska, groteska i jeszcze raz groteska. Mrożek mnie zaszokował, zmusił do zastanowienia nad poruszanymi w tej lekturze kwestiami oraz rozśmieszył.

"Lalka" to lektura przede wszystkim ciekawa. Jej fabuła ma rozbudowane wątki, czytałam tę książkę z zainteresowaniem jak ostatecznie rozwiąże się główny wątek miłości Wokulskiego do Łęckiej, ale też niezwykle piękne były niektóre fragmenty z Pamiętnika starego subiekta, którego poglądy i sposób bycia kontrastowały z otaczającym go światem. Do tego można w "Lalce" również znaleźć warte uwagi fragmenty na tematy filozoficzne czy też psychologiczne.

"Lalka" to lektura przede wszystkim ciekawa. Jej fabuła ma rozbudowane wątki, czytałam tę książkę z zainteresowaniem jak ostatecznie rozwiąże się główny wątek miłości Wokulskiego do Łęckiej, ale też niezwykle piękne były niektóre fragmenty z Pamiętnika starego subiekta, którego poglądy i sposób bycia kontrastowały z otaczającym go światem. Do tego można w "Lalce"...

Niby nudna, niby nie ma porywającej akcji, ale jednak... jest w tej książce coś, co przyciąga i ciekawi. Mało jest w niej dialogów, natomiast dużo opisów, czyli coś, czego się zazwyczaj nie lubi czytać. Jednak te opisy w "Dżumie" są niezwykle istotne, ponieważ to one składają się na całość lektury, a przy tym zawierają ciekawe rozważania psychologiczne i nie tylko.

Niby nudna, niby nie ma porywającej akcji, ale jednak... jest w tej książce coś, co przyciąga i ciekawi. Mało jest w niej dialogów, natomiast dużo opisów, czyli coś, czego się zazwyczaj nie lubi czytać. Jednak te opisy w "Dżumie" są niezwykle istotne, ponieważ to one składają się na całość lektury, a przy tym zawierają ciekawe rozważania psychologiczne i nie tylko.

Kolejna pozycja, która traktuje o wojnie. Książkę określiłabym jako skromną, kameralną - w niewielkiej objętości zawartych jest wiele treści.

Kolejna pozycja, która traktuje o wojnie. Książkę określiłabym jako skromną, kameralną - w niewielkiej objętości zawartych jest wiele treści.

Dla mnie niektóre z tych opowiadań są niezrozumiałe, inne natomiast ciekawe i poruszające. Jednak mimo wszystko uważam, że istnieją lepsze książki wojenne niż opowiadania Borowskiego.
Według mnie najlepsze opowiadania to "Dzień na Harmenzach" oraz "Proszę państwa do gazu".

Dla mnie niektóre z tych opowiadań są niezrozumiałe, inne natomiast ciekawe i poruszające. Jednak mimo wszystko uważam, że istnieją lepsze książki wojenne niż opowiadania Borowskiego.
Według mnie najlepsze opowiadania to "Dzień na Harmenzach" oraz "Proszę państwa do gazu".

Książka niesamowita. Autor dokładnie oprowadza czytelnika po obozie, opisuje jakie panują tam warunki życia, jakie istnieją więzy między ludźmi w tak skrajnych sytuacjach życiowych, o czym się wtedy rozmawia, o czym się myśli.
"Inny świat" to książka niesamowita, bo opisane są w niej całkowicie niewyobrażalne rzeczy, które autentycznie miały miejsce, które się naprawdę wydarzyły i prawdziwi ludzie to wszystko przeżywali.

Książka niesamowita. Autor dokładnie oprowadza czytelnika po obozie, opisuje jakie panują tam warunki życia, jakie istnieją więzy między ludźmi w tak skrajnych sytuacjach życiowych, o czym się wtedy rozmawia, o czym się myśli.
"Inny świat" to książka niesamowita, bo opisane są w niej całkowicie niewyobrażalne rzeczy, które autentycznie miały miejsce, które się naprawdę...

Nie wiem o co chodzi, ale podobało mi się.
W każdym razie uśmiałam się na początkowych rozdziałach :)

Nie wiem o co chodzi, ale podobało mi się.
W każdym razie uśmiałam się na początkowych rozdziałach :)

Nigdy wcześniej nie czytałam żadnej książki science fiction i jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Tym bardziej, że nie jest to chyba jakoś szczególnie popularna książka, patrząc na prawie pustą kartę z biblioteki.
Napisana przystępnym i ciekawym językiem. Pomimo specjalistycznej terminologii rozumiałam o co chodziło autorowi. Życie w kosmosie, na planetach innych niż Ziemia, zmagania z niosącą zagładę ludności ziemskiej Kali - o tym wszystkim jest właśnie Młot Boga.

Nigdy wcześniej nie czytałam żadnej książki science fiction i jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Tym bardziej, że nie jest to chyba jakoś szczególnie popularna książka, patrząc na prawie pustą kartę z biblioteki.
Napisana przystępnym i ciekawym językiem. Pomimo specjalistycznej terminologii rozumiałam o co chodziło autorowi. Życie w kosmosie, na planetach innych niż...

Powiem, że dawno się tak nie wzruszyłam, jak podczas czytania tej książki. Na okładce wydania, które posiadam jest napisane, że jest to opowieść porównywana do Małego Księcia. Zgadzam się z tym, do tych dwóch lektur dodałabym jeszcze Oskara i Panią Różę.
Pokrótce - jest to opowieść o chłopcu, który pochodzi z bardzo biednej rodziny, który szuka miłości i czułości. Jest to bardzo inteligentny młody człowiek, z ogromną wyobraźnią. Czasami jednak diabeł podszeptuje mu do ucha psoty...

Polecam!

Powiem, że dawno się tak nie wzruszyłam, jak podczas czytania tej książki. Na okładce wydania, które posiadam jest napisane, że jest to opowieść porównywana do Małego Księcia. Zgadzam się z tym, do tych dwóch lektur dodałabym jeszcze Oskara i Panią Różę.
Pokrótce - jest to opowieść o chłopcu, który pochodzi z bardzo biednej rodziny, który szuka miłości i czułości. Jest to...

Super się czytało. Z jednej strony jest to lekka wakacyjna lektura na dwa wieczory, z drugiej jednak strony można się nad nią głębiej zastanowić i przemyśleć wiele trafnych zdań i porównań w niej zawartych.
Książka porusza temat konfliktu ludzi białych z czarnymi, jest też trochę o miłości, gniewie, trochę o przebaczeniu.
No i oczywiście o pszczołach :)

Super się czytało. Z jednej strony jest to lekka wakacyjna lektura na dwa wieczory, z drugiej jednak strony można się nad nią głębiej zastanowić i przemyśleć wiele trafnych zdań i porównań w niej zawartych.
Książka porusza temat konfliktu ludzi białych z czarnymi, jest też trochę o miłości, gniewie, trochę o przebaczeniu.
No i oczywiście o pszczołach :)

Jest to pierwsza książka Agaty Christie i w ogóle pierwszy kryminał, jaki przeczytałam. Początek był dla mnie niezwykle nudny, jednak później bardziej się wciągnęłam i pochłonęłam tę książkę w ciągu kilku godzin. Nie czułam jakiegoś szczególnego napięcia podczas czytania tego kryminału, ale obudziła się we mnie ciekawość jakie będzie rozwiązanie, którym ostatecznie się nie zawiodłam.
Prawdopodobnie sięgnę po więcej książek autorstwa Agaty Christie :)

Jest to pierwsza książka Agaty Christie i w ogóle pierwszy kryminał, jaki przeczytałam. Początek był dla mnie niezwykle nudny, jednak później bardziej się wciągnęłam i pochłonęłam tę książkę w ciągu kilku godzin. Nie czułam jakiegoś szczególnego napięcia podczas czytania tego kryminału, ale obudziła się we mnie ciekawość jakie będzie rozwiązanie, którym ostatecznie się nie...

Poruszająca książka, wzruszałam się do łez. Tematyka islamska może nie jest moją ulubioną, jednak książki Hosseiniego są naprawdę warte przeczytania. Mimo tego, że uważam "Tysiąc wspaniałych słońc" za lekturę dość ciężką i miałam duży zastój czytając ją, to naprawdę polecam. Opowiada o życiu w Afganistanie, a w szczególności o życiu, roli i pozycji kobiety w społeczeństwie. Autor nawiązuje również do czasu wojny i rozpaczy po stracie bliskich osób, która jest nieodłącznym elementem wojny.
Naprawdę warto, polecam.

Poruszająca książka, wzruszałam się do łez. Tematyka islamska może nie jest moją ulubioną, jednak książki Hosseiniego są naprawdę warte przeczytania. Mimo tego, że uważam "Tysiąc wspaniałych słońc" za lekturę dość ciężką i miałam duży zastój czytając ją, to naprawdę polecam. Opowiada o życiu w Afganistanie, a w szczególności o życiu, roli i pozycji kobiety w społeczeństwie....

Trudno uwierzyć, że ta historia jest prawdziwa, że jeden mały chłopczyk może znieść tyle okrucieństwa. Po prostu trudno uwierzyć, że to mogło wydarzyć się naprawdę. Jest to kolejna książka, która pokazuje co wojna robi z człowiekiem i do jakich czynów go zmusza.
W wydaniu książki, które ja posiadam jest zamieszczonych kilka krótkich recenzji, jedna z nich zawiera takie zdanie - "pozbawiony emocji styl autora". Uważam, że jest to określenie bardzo trafne, bo faktycznie, czytając "Biegnij chłopcze, biegnij" nie doszukamy się tam opisu emocji bohatera, tylko sami musimy sobie je wyobrazić. Trudno mi ocenić czy ten zabieg jest korzystny, czy też nie, ale całość jak najbardziej poruszająca i po prostu niewiarygodna.
Warto przeczytać.

Trudno uwierzyć, że ta historia jest prawdziwa, że jeden mały chłopczyk może znieść tyle okrucieństwa. Po prostu trudno uwierzyć, że to mogło wydarzyć się naprawdę. Jest to kolejna książka, która pokazuje co wojna robi z człowiekiem i do jakich czynów go zmusza.
W wydaniu książki, które ja posiadam jest zamieszczonych kilka krótkich recenzji, jedna z nich zawiera takie...

Kocham takie książki. Kocham książki, które wzruszają i po których przeczytaniu zostaje we mnie jakieś dziwne, trudne do zdefiniowania uczucie.

"Chłopiec z latawcem" to według mnie opowieść o przyjaźni i zdradzie, naprawdę dająca do myślenia. Bardzo przyjemnie się czyta, ciekawa fabuła, ale tutaj muszę zaznaczyć, że początek o wiele ciekawszy niż druga połowa. Zakończenie mnie trochę rozczarowało, ale i tak była to jedna z najlepszych książek, jakie przeczytałam.

Kocham takie książki. Kocham książki, które wzruszają i po których przeczytaniu zostaje we mnie jakieś dziwne, trudne do zdefiniowania uczucie.

"Chłopiec z latawcem" to według mnie opowieść o przyjaźni i zdradzie, naprawdę dająca do myślenia. Bardzo przyjemnie się czyta, ciekawa fabuła, ale tutaj muszę zaznaczyć, że początek o wiele ciekawszy niż druga połowa. Zakończenie...

Bardzo dziwna, ale jednocześnie wciągająca książka. Można w niej znaleźć sporo ciekawych filozoficznych wywodów, prób wyjaśnienia, albo przynajmniej podania kilku punktów widzenia na niektóre sprawy. Sama fabuła mnie nie porwała, jednak książkę czytałam z zainteresowaniem.

Bardzo dziwna, ale jednocześnie wciągająca książka. Można w niej znaleźć sporo ciekawych filozoficznych wywodów, prób wyjaśnienia, albo przynajmniej podania kilku punktów widzenia na niektóre sprawy. Sama fabuła mnie nie porwała, jednak książkę czytałam z zainteresowaniem.

Kocham, kocham.

Wspaniała książka, na pewno jedna z moich ulubionych. Postanowiłam przeczytać po tym, jak zaczęłam się interesować twórczością Charlesa Chaplina jako reżysera i aktora.
Według mnie jest to wspaniale napisana autobiografia, pełna ciekawych faktów, naładowana informacjami, ale opisanymi w przystępnej formie.

Kocham, kocham.

Wspaniała książka, na pewno jedna z moich ulubionych. Postanowiłam przeczytać po tym, jak zaczęłam się interesować twórczością Charlesa Chaplina jako reżysera i aktora.
Według mnie jest to wspaniale napisana autobiografia, pełna ciekawych faktów, naładowana informacjami, ale opisanymi w przystępnej formie.