Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każdy z nas dąży do szczęścia i stabilności, ale kiedy od początku naszego istnienia nie znamy nic innego, czy nadal jesteśmy szczęśliwi? Huxley przedstawił swoją wizję świata, z którą każdy powinien się zapoznać, zanim będzie za późno. Niesamowicie zarysowane postacie i filozoficzne przesłanie sprawiają, że po przeczytaniu książka nie daje o sobie zapomnieć.

Każdy z nas dąży do szczęścia i stabilności, ale kiedy od początku naszego istnienia nie znamy nic innego, czy nadal jesteśmy szczęśliwi? Huxley przedstawił swoją wizję świata, z którą każdy powinien się zapoznać, zanim będzie za późno. Niesamowicie zarysowane postacie i filozoficzne przesłanie sprawiają, że po przeczytaniu książka nie daje o sobie zapomnieć.

Interesujący reportaż, można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy, które często dla Europejczyków wydają się abstrakcyjne, z kolei inne po tych kilku latach od wydania książki są już nieaktualne.

Interesujący reportaż, można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy, które często dla Europejczyków wydają się abstrakcyjne, z kolei inne po tych kilku latach od wydania książki są już nieaktualne.

Film na podstawie książki oglądałam kilka razy w dzieciństwie, czyli kilkanaście lat temu. Mimo to, czytając książkę, odkryłam że pamiętam fabułę jedynie do połowy, co uważam za plus, ponieważ przyjemniej poznaje się opowieść, nie wiedząc co wydarzy się na końcu.

Według mnie, książkę czyta się lekko i szybko. Czasami wzruszająca, czasami przerażająco szczegółowa w opisach. Nie wiem jak odbierałabym ją, poznając się z bohaterami po raz pierwszy, jednak mając film w pamięci, wyobrażałam sobie aktorów Franka Darabonta i czując do opowieści sentyment :)

Film na podstawie książki oglądałam kilka razy w dzieciństwie, czyli kilkanaście lat temu. Mimo to, czytając książkę, odkryłam że pamiętam fabułę jedynie do połowy, co uważam za plus, ponieważ przyjemniej poznaje się opowieść, nie wiedząc co wydarzy się na końcu.

Według mnie, książkę czyta się lekko i szybko. Czasami wzruszająca, czasami przerażająco szczegółowa w...

Nie spodziewałam się, że ta książka tak pozytywnie mnie zaskoczy. Lekka, ale bardzo ciekawa. Interesująca forma całości, dodatkowo bez podziału na rozdziały, przez co odbierana jest jako spójna wypowiedź tu i teraz.
Sama historia bardziej w klimacie kryminału, niż jak się spodziewałam po autorze - horroru, co osobiście uważam za plus. Mimo to, były momenty przerażające, przez które, ze względu na dokładność opisu, miałam problem żeby przebrnąć.

Nie spodziewałam się, że ta książka tak pozytywnie mnie zaskoczy. Lekka, ale bardzo ciekawa. Interesująca forma całości, dodatkowo bez podziału na rozdziały, przez co odbierana jest jako spójna wypowiedź tu i teraz.
Sama historia bardziej w klimacie kryminału, niż jak się spodziewałam po autorze - horroru, co osobiście uważam za plus. Mimo to, były momenty przerażające,...

Kilka lat temu obejrzałam film. Zdążyłam zapomnieć jego szczegóły i w moje ręce trafiła książka. Nie bez powodu odniosła ogromny sukces. Lekka, wciągająca, momentami niesamowicie zabawna, równocześnie zahaczająca o dość poważne tematy.
Bardzo spodobało mi się, że całość opisana została z perspektywy Indianina.
Brakowało mi jednak, aby te ważniejsze, dramatyczne momenty wybrzmiały bardziej. Naprawdę polecam

Kilka lat temu obejrzałam film. Zdążyłam zapomnieć jego szczegóły i w moje ręce trafiła książka. Nie bez powodu odniosła ogromny sukces. Lekka, wciągająca, momentami niesamowicie zabawna, równocześnie zahaczająca o dość poważne tematy.
Bardzo spodobało mi się, że całość opisana została z perspektywy Indianina.
Brakowało mi jednak, aby te ważniejsze, dramatyczne momenty...

Kolejne opowiadania z Herkulesem Poirot w roli głównej. Podobnie jak inne książki z tej serii, lekkie, wciągające, ale też krótkie. Opowiadania bardzo różnorode, co jest dodatkowym plusem. Idealne jako łatwa lektura, oderwanie od ekranów, zamiennik serialu czy umilacz czasu w drodze do pracy.

Kolejne opowiadania z Herkulesem Poirot w roli głównej. Podobnie jak inne książki z tej serii, lekkie, wciągające, ale też krótkie. Opowiadania bardzo różnorode, co jest dodatkowym plusem. Idealne jako łatwa lektura, oderwanie od ekranów, zamiennik serialu czy umilacz czasu w drodze do pracy.

Świetna, lekka i bardzo wciągająca historia z Herkulesem Poirotem w roli głównej. Mimo natłoku obowiązków, pochłonęłam książkę w 3 dni, co dawno mi się nie zdarzyło.
W historii nie było ani chwili nudy, pełno zwrotów akcji, można nawet powiedzieć, że fabuła w stylu Jamesa Bonda.

Świetna, lekka i bardzo wciągająca historia z Herkulesem Poirotem w roli głównej. Mimo natłoku obowiązków, pochłonęłam książkę w 3 dni, co dawno mi się nie zdarzyło.
W historii nie było ani chwili nudy, pełno zwrotów akcji, można nawet powiedzieć, że fabuła w stylu Jamesa Bonda.

Bardzo lekka, łatwa, przyjemnie się czyta. Idealna do autobusu czy pociągu w drodze do pracy. Nie jest to pozycja bardzo wymagająca, opowiadania są krótkie, szybko się kończą, ale dla mnie było to plusem.

*Wyraźne podobieństwo głównych postaci do Sherlocka i Watsona, przede wszystkim ze sposobu prowadzenia narracji aż z ciekawości sprawdziłam co było pierwsze ;)

Bardzo lekka, łatwa, przyjemnie się czyta. Idealna do autobusu czy pociągu w drodze do pracy. Nie jest to pozycja bardzo wymagająca, opowiadania są krótkie, szybko się kończą, ale dla mnie było to plusem.

*Wyraźne podobieństwo głównych postaci do Sherlocka i Watsona, przede wszystkim ze sposobu prowadzenia narracji aż z ciekawości sprawdziłam co było pierwsze ;)

Tragiczna, aczkolwiek piękna historia o ideałach, które istnieją w naszych głowach. I o tym, że straconego czasu nie da się nadgonić, a zderzenie z rzeczywistością jest bolesne i rozczarowujące i prowadzi do zatracenia.
Ponadczasowa, zdecydowanie warta przeczytania.

Tragiczna, aczkolwiek piękna historia o ideałach, które istnieją w naszych głowach. I o tym, że straconego czasu nie da się nadgonić, a zderzenie z rzeczywistością jest bolesne i rozczarowujące i prowadzi do zatracenia.
Ponadczasowa, zdecydowanie warta przeczytania.

Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Sięgając po nią, nie wiedziałam o niej nic. Zabawna, prosta, wciągająca i oryginalna, chociaż momentami nużąca. Czytając ją, wiele razy się śmiałam na głos, a co ciekawe, zwroty akcji kilka razy mnie zaskoczyły, czego się kompletnie nie spodziewałam. Polecam, mimo że łatwo zauważyć, że jest to powieść młodzieżowa.

Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Sięgając po nią, nie wiedziałam o niej nic. Zabawna, prosta, wciągająca i oryginalna, chociaż momentami nużąca. Czytając ją, wiele razy się śmiałam na głos, a co ciekawe, zwroty akcji kilka razy mnie zaskoczyły, czego się kompletnie nie spodziewałam. Polecam, mimo że łatwo zauważyć, że jest to powieść młodzieżowa.

Najpierw trafiłam na serial, potem sięgnęłam po książkę. Nie wiem jaka kolejność poznania historii Eleny i Lili jest właściwa. Czy gdybym nie obejrzała serialu, nie pogubiłabym się w ilości bohaterów czy w samej historii? Tego już się nie dowiem. Jednak czytając książkę nic mnie nie zaskoczyło. W ekranizacji znajduje się wszystko, każdy szczegół, nie brakuje w niej ani jednego puzzla. Realizatorzy serialu nie zostawili dla czytelników żadnej niespodzianki. Czy to dobrze? Nie wiem. Wiem tylko, że czytając książkę, wróciłam do dobrze znanej mi historii, do brudnego i pełnego przemocy Neapolu, do relacji dwóch zależnych od siebie dziewcząt i wspomnień Eleny.

Najpierw trafiłam na serial, potem sięgnęłam po książkę. Nie wiem jaka kolejność poznania historii Eleny i Lili jest właściwa. Czy gdybym nie obejrzała serialu, nie pogubiłabym się w ilości bohaterów czy w samej historii? Tego już się nie dowiem. Jednak czytając książkę nic mnie nie zaskoczyło. W ekranizacji znajduje się wszystko, każdy szczegół, nie brakuje w niej ani...

Książka bardzo lekka, szybko się czyta pełna niecodziennego i bardzo oryginalnego humoru, co oczywiście jest na plus. Dużo abstrakcyjnych sytuacji, opisów, napomknięć, co świadczy o złożoności Świata i bardzo dużo wnosi do uniwersum i samej lektury, nawet jeśli są to małe wzmianki/ciekawostki.
Niektóre zjawiska są tak abstrakcyjne, że nie ma sensu zastanawiać się nad logiką ich istnienia, wystarczy przyjąć do wiadomości ich obecność i czytać dalej. Nie traktuję tego jako wada czy zaleta, a raczej jako cecha charakterystyczna cyklu.
Pierwsza przeczytana przeze mnie fantastyka po kilku latach przerwy od tego typu lektur i naprawdę miło było wrócić, szczególnie do fantastyki w tym wydaniu.
Bardzo interesujące i niespodziewane zakończenie, które zachęca do ponownego zanurzenia się w Świecie Dysku i poznania losów kolejnych postaci. Na mnie podziałało, z pewnością wrócę.

Książka bardzo lekka, szybko się czyta pełna niecodziennego i bardzo oryginalnego humoru, co oczywiście jest na plus. Dużo abstrakcyjnych sytuacji, opisów, napomknięć, co świadczy o złożoności Świata i bardzo dużo wnosi do uniwersum i samej lektury, nawet jeśli są to małe wzmianki/ciekawostki.
Niektóre zjawiska są tak abstrakcyjne, że nie ma sensu zastanawiać się nad...

Książka nie do końca mnie wciągnęła, za dużo wątków, do których zakończenia przywiązano za mało uwagi, wiele z nich bez wytłumaczenia, co pozostawiło niedosyt. Pisana w taki sposób, że łatwo zgubić się w treści lub czytając nietrudno popłynąć myślami gdzie indziej.
Spodziewałam się czegoś lepszego, bardziej w atmosferze kryminału, a nie powieści obyczajowej,

Książka nie do końca mnie wciągnęła, za dużo wątków, do których zakończenia przywiązano za mało uwagi, wiele z nich bez wytłumaczenia, co pozostawiło niedosyt. Pisana w taki sposób, że łatwo zgubić się w treści lub czytając nietrudno popłynąć myślami gdzie indziej.
Spodziewałam się czegoś lepszego, bardziej w atmosferze kryminału, a nie powieści obyczajowej,

Moje drugie spotkanie z tym autorem. Tak samo szybko się czyta i jak już się człowiek w nią zagłębi, to trudno się oderwać, jednak "Kocią Kołyskę" wspominam lepiej.

Spodziewałam się książki poważnej, o trudnej tematyce, bardziej jak pamiętnik z przeżyć wojennych autora - dostałam książkę prześmiewczą, zagmatwaną, którą ciężko było zrozumieć do pierwszych 50. stron, potem szło łatwiej.
Rozumiem że niezrozumiałość powieści nawiązuje do niezrozumiałości wojny, jednak nie spodziewałam się tego i ciężko było mi się momentami połapać w akcji.

Prawdopodobnie za drugim razem, przekaz bardziej do mnie dotrze, dlatego na pewno za jakiś czas do niej wrócę, aby ponownie ją przeczytać, tym razem bardziej świadomie.

Podsumowując, lektura zagmatwana, zabawna i równocześnie smutna.

Moje drugie spotkanie z tym autorem. Tak samo szybko się czyta i jak już się człowiek w nią zagłębi, to trudno się oderwać, jednak "Kocią Kołyskę" wspominam lepiej.

Spodziewałam się książki poważnej, o trudnej tematyce, bardziej jak pamiętnik z przeżyć wojennych autora - dostałam książkę prześmiewczą, zagmatwaną, którą ciężko było zrozumieć do pierwszych 50. stron, potem...

Bardzo przyjemna pozycja, szybko się ją czyta. Strony przewracają się w tempie szybszym niż bym się spodziewała. Książka chodziła za mną tak długo, że zdążyłam w tym czasie obejrzeć niejedną adaptację, a mimo wszystko nadal zaskakuje, rozśmiesza, a momentami wzrusza.
Ilustracje umilają proces czytania, a piękna okładka ładnie prezentuje się na półce.
Akcja kończy się szybciej niż sądziłam, biorąc pod uwagę filmy, więc prawdopodobnie sięgnę po następną część.

Bardzo przyjemna pozycja, szybko się ją czyta. Strony przewracają się w tempie szybszym niż bym się spodziewała. Książka chodziła za mną tak długo, że zdążyłam w tym czasie obejrzeć niejedną adaptację, a mimo wszystko nadal zaskakuje, rozśmiesza, a momentami wzrusza.
Ilustracje umilają proces czytania, a piękna okładka ładnie prezentuje się na półce.
Akcja kończy się...

Książkę zaczęłam czytać kilka lat po obejrzeniu filmu, który był jednym z tych bardzo dobrze wspominanych, dlatego gdy wersja papierowa wpadła w moje ręce, bez zastanowienia wzięłam się za czytanie. Pamiętałam ogólny zarys historii, bez dokładnych szczegółów, dlatego czułam się jakbym na nowo prowadziła śledztwo razem z Clarice. Zaskakująco krótkie rozdziały sprawiają, że książkę czyta się bardzo szybko. Oprócz tego, treść nie zawiera przydługich opisów, a mimo to wszystko można sobie dokładnie wyobrazić.
Film zrobiony był na bardzo wysokim poziomie, ale nic dziwnego, skoro oparty został na tak genialnej książce.

Książkę zaczęłam czytać kilka lat po obejrzeniu filmu, który był jednym z tych bardzo dobrze wspominanych, dlatego gdy wersja papierowa wpadła w moje ręce, bez zastanowienia wzięłam się za czytanie. Pamiętałam ogólny zarys historii, bez dokładnych szczegółów, dlatego czułam się jakbym na nowo prowadziła śledztwo razem z Clarice. Zaskakująco krótkie rozdziały sprawiają, że...

Bardzo lekka lektura, kolejna z cyklu o dokonaniach wspaniałego Sherlocka Holmesa, o fascynującym zakończeniu, na które czekałam od samego początku. Pojawianie się znanych postaci ze świata brytyjskiego detektywa, jak Mycroft Holmes czy Profesor James Moriarty, jeszcze bardziej umila czytanie.

Bardzo lekka lektura, kolejna z cyklu o dokonaniach wspaniałego Sherlocka Holmesa, o fascynującym zakończeniu, na które czekałam od samego początku. Pojawianie się znanych postaci ze świata brytyjskiego detektywa, jak Mycroft Holmes czy Profesor James Moriarty, jeszcze bardziej umila czytanie.

Kilka razy odkładałam zabranie się za przeczytanie tej książki, odstraszała mnie ilość stron, ponieważ nie przywykłam do czytania dzieł grubszych niż szerokość mojej ręki. Kiedy w końcu zdecydowałam się na rozpoczęcie lektury, nie mogłam się od niej oderwać. Pisana pięknym językiem, pełna metafor i nawiązań biblijnych. Nie ma postaci zbędnych, ani płytkich, każda ma swoją historię i cel i prawie nigdy nie jesteśmy w stanie stwierdzić, czy dany bohater opuści nas szybko, czy będzie z nami do końca.
Mimo objętości książki, rozstanie z bohaterami po prawie 900. stronach zostawiło uczucie smutku i pustki. Pewnie nie raz wrócę do tego utworu i z pewnością sięgnę po kolejne dzieła Steinbecka.

Kilka razy odkładałam zabranie się za przeczytanie tej książki, odstraszała mnie ilość stron, ponieważ nie przywykłam do czytania dzieł grubszych niż szerokość mojej ręki. Kiedy w końcu zdecydowałam się na rozpoczęcie lektury, nie mogłam się od niej oderwać. Pisana pięknym językiem, pełna metafor i nawiązań biblijnych. Nie ma postaci zbędnych, ani płytkich, każda ma swoją...

Zawsze wiedziałam, że Herbie Hancock jest interesującą postacią, ale przed przeczytaniem tej książki nie sądziłam, że aż tak.
Czytając, poznawałam jego życie, twórczość, nawyki, problemy z jakimi się zmagał. To jak rozwijał się muzycznie wychodząc od klasyki, przez jazz, funk, hiphop, na klasyce kończąc. Wcześniej nie przypuszczałam, że społeczeństwo tak bardzo szufladkuje muzyków przez co ciężko jest im się rozwijać. Będąc muzykiem często trzeba dokonywać wyborów, a jeszcze częściej wyjeżdżać w trasy koncertowe.
Zastanawiam się czy nastaną czasy, w których ludzie ponownie zwrócą się w stronę jazzu.

Zawsze wiedziałam, że Herbie Hancock jest interesującą postacią, ale przed przeczytaniem tej książki nie sądziłam, że aż tak.
Czytając, poznawałam jego życie, twórczość, nawyki, problemy z jakimi się zmagał. To jak rozwijał się muzycznie wychodząc od klasyki, przez jazz, funk, hiphop, na klasyce kończąc. Wcześniej nie przypuszczałam, że społeczeństwo tak bardzo szufladkuje...

Chęć przeczytania książki pojawiła się u mnie dobrych parę lat temu z racji, że film, na podstawie którego została napisana, jest bliski memu sercu.
Od pierwszych stron lektury łatwo rozpoznać, że podstawą dzieła jest scenariusz. Mało opisów, czy głębszych wprowadzeń w wydarzenia, ciężko się przywiązać do bohaterów, a co dopiero próbować z nimi utożsamić.
Dla scenariusza treść zapisana na 150 stronach, to wystarczająco, ponieważ odbiorca więcej wyciąga z mimiki i ruchów ciała aktora. Jednak na powieść, opisującą tak ciężki i rozległy temat, to za mało, jedynie powierzchownie opisano sytuacje, o emocje jedynie zahaczając.
Mimo wszystko rozumiem, że książka nie miała być czymś nowym, a jedynie możliwością zapoznania się z filmem w formie papierowej, tak czy inaczej, pozostanie niedosyt i rozmyślania o zmarnowanym potencjale.

Chęć przeczytania książki pojawiła się u mnie dobrych parę lat temu z racji, że film, na podstawie którego została napisana, jest bliski memu sercu.
Od pierwszych stron lektury łatwo rozpoznać, że podstawą dzieła jest scenariusz. Mało opisów, czy głębszych wprowadzeń w wydarzenia, ciężko się przywiązać do bohaterów, a co dopiero próbować z nimi utożsamić.
Dla scenariusza...