Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Brawo Panie Jacku. Świetna książka - przemyślane wizjonerstwo, bez kompleksów i obcej narracji. Bardzo podoba mi się Pana tok myślenia i w wielu kwestiach myślę bardzo podobnie do Pana.

Jestem pod wrażeniem tej pozycji, brawo.

Brawo Panie Jacku. Świetna książka - przemyślane wizjonerstwo, bez kompleksów i obcej narracji. Bardzo podoba mi się Pana tok myślenia i w wielu kwestiach myślę bardzo podobnie do Pana.

Jestem pod wrażeniem tej pozycji, brawo.

Jedyne, co ratowało te książkę, to parę śmiesznych scen, choć niezbyt wiele. Płytko, stereotypowo, z malutko. Nie przepadam za narracją typu "Polak to, Polak tamto" i wrzucania wszystkich do jednego wora. W innych krajach też są ludzie, którzy zachowują się lepiej i tacy, którzy zachowują się gorzej.

Jako Polak poczułem się urażony generalizowaniem, zwłaszcza do złego, a od osoby, która pisze książki oczekuję nieco więcej inteligencji i świadomości.

Tymczasem, mamy autora, który kryje się ze swoimi poglądami za obrazem niby żula, niby inteligenta, który to obraz też w samej swojej istocie pozostawał niespójny. Tyrady gwałcące intelekt Polaka działają obiektywnie mocno na niekorzyść tej książki, nawet jeśli autor próbował w ten sposób zabłysnąć i zyskać poklask w środowiskach piętnujących własną tożsamość narodowa.

Jedyne, co ratowało te książkę, to parę śmiesznych scen, choć niezbyt wiele. Płytko, stereotypowo, z malutko. Nie przepadam za narracją typu "Polak to, Polak tamto" i wrzucania wszystkich do jednego wora. W innych krajach też są ludzie, którzy zachowują się lepiej i tacy, którzy zachowują się gorzej.

Jako Polak poczułem się urażony generalizowaniem, zwłaszcza do złego, a...

Książka nie rozczarowuje, ma swoje momenty i zalety. Gatunkowo pozycja bez zarzutu, ale męczyło mnie trochę, że jest napisana według wzoru, jakby był gotowy szablon historii, pewne rzeczy, które mają się znaleźć, się w niej znalazły, ale poza ciekawym językiem, nie było w niej nic zaskakującego, co sprawiłoby, żebym zapamiętał ją na lata.

Mam wrazenie, że pewne motywy - zwłaszcza miłosne - autor dociskał butem na siłę. Trochę szwankował realizm zachowań w sytuacjach skrajnych, ale i po prostu zwykłej codzienności. Nie wiem, czy jako wpływowy policjant tak łatwo zapomniałbym o zaginięciu mojego brata. Fakt, że przypomniała mu o tym koleżanka i nagle się tym zainteresował sprawil, że parsknąłem śmiechem.

Książka nie rozczarowuje, ma swoje momenty i zalety. Gatunkowo pozycja bez zarzutu, ale męczyło mnie trochę, że jest napisana według wzoru, jakby był gotowy szablon historii, pewne rzeczy, które mają się znaleźć, się w niej znalazły, ale poza ciekawym językiem, nie było w niej nic zaskakującego, co sprawiłoby, żebym zapamiętał ją na lata.

Mam wrazenie, że pewne motywy -...

Wykonał Pan kapitalną pracę. Dziękuję za tę książkę.

Wykonał Pan kapitalną pracę. Dziękuję za tę książkę.

Po przesłuchaniu audiobooka najlepsze, co mogę powiedzieć o tej książce to to, że jego wykonanie w audiotece jest naprawdę świetne. I to tyle, a to niezbyt dobrze świadczy o samym Osiedlu RZNiW. Zaznaczyć muszę kapitalne udźwiękowienie, Mróz ma dużo szczęścia, że jego produkcje są w tej sposób podciągane. Myślę, że gdybym czytał to w tradycyjnym wydaniu, nie dotarłbym do końca.

Według mnie próba łączenia osiedlowego slangu i języka literackiego wypadła bardzo słabo, nienaturalnie, momentami wręcz karykaturalnie. Dialogi są niezbyt wiarygodne, słabe, czasem wołające o chwilę refleksji nad tym, jak bardzo są złe, a bohaterowie tępi.

Nie wiem, czy copywriterzy się tu nie spisali, czy sam maestro Remigiusz Mróz przysnął nad piętnastą książką w roku, ale historia nie oferowała nic, co mógłbym realnie pochwalić, czym by się wyróżniała.

Doskonałym jej podsumowaniem jest zakończenie, które spowodowało u mnie wybuch śmiechu. Dawno - na siłę wdrażany - zwrot akcji mnie tak nie rozbawił i choć mam wrażenie, że w głowie autora coś wrzeszczało, by tego nie robić, jednak został napisany. Nie dość, że całkiem oklepany, to jeszcze po prostu niewiarygodny i słaby.

Po przesłuchaniu audiobooka najlepsze, co mogę powiedzieć o tej książce to to, że jego wykonanie w audiotece jest naprawdę świetne. I to tyle, a to niezbyt dobrze świadczy o samym Osiedlu RZNiW. Zaznaczyć muszę kapitalne udźwiękowienie, Mróz ma dużo szczęścia, że jego produkcje są w tej sposób podciągane. Myślę, że gdybym czytał to w tradycyjnym wydaniu, nie dotarłbym do...

Widzę oczyma wyobraźni, jak Sławek Peszko czyta we własnej książce, że coś mu "rezonuje" :-) sympatyczna pozycja, trochę ciekawych historii, o których się nie słyszało. Dla rozluźnienia warto połknąć.

Widzę oczyma wyobraźni, jak Sławek Peszko czyta we własnej książce, że coś mu "rezonuje" :-) sympatyczna pozycja, trochę ciekawych historii, o których się nie słyszało. Dla rozluźnienia warto połknąć.