Przedruk wcześniej opublikowanych tekstów publicystycznych, część w skróconej formie. Niektóre teksty mają tu ledwo 2 akapity xD
Treść to futuryzm, zachwyty nad wspaniałymi Chinami, nadawanie na dekadencki, upadający Zachód, niezbyt mądre komentarze nt. wojskowości oraz bardzo prymitywne wtrącenia historyczne na poziomie szkoły podstawowej. 90% z tego co tu napisano brutalnie zweryfikowała rzeczywistość. Zwłaszcza po 2022 roku. Do tego bardzo dużo buzzwordów.
Chamski cashgrab pod największych kultystów sekty autora.

Przedruk wcześniej opublikowanych tekstów publicystycznych, część w skróconej formie. Niektóre teksty mają tu ledwo 2 akapity xD
Treść to futuryzm, zachwyty nad wspaniałymi Chinami, nadawanie na dekadencki, upadający Zachód, niezbyt mądre komentarze nt. wojskowości oraz bardzo prymitywne wtrącenia historyczne na poziomie szkoły podstawowej. 90% z tego co tu napisano...

Ciężka lektura. Porusza bardzo wiele wątków i zależności, nie wszystkie autor jasno przedstawia, a niektórych następstw czytelnik musi domyślić się sam. Dodatkowo przeskakiwanie od astropolityki, do polityki międzynarodowej i handlowej Polski z XVI wieku, stanowi nie lada wyzwanie, a odnalezienie się w opisie wojny, o której dopiero pod koniec rozdziału dowiadujemy się, że jest wojną hipotetyczną, jest autentycznie ciężkie. Dosłownie - to nie jest lekka lektura na "wieczór". Trzeba w nią włożyć sporo wysiłku i umiejętności, analizując, przesiewając i wartościując podane w niej informacje.

Ciężka lektura. Porusza bardzo wiele wątków i zależności, nie wszystkie autor jasno przedstawia, a niektórych następstw czytelnik musi domyślić się sam. Dodatkowo przeskakiwanie od astropolityki, do polityki międzynarodowej i handlowej Polski z XVI wieku, stanowi nie lada wyzwanie, a odnalezienie się w opisie wojny, o której dopiero pod koniec rozdziału dowiadujemy się, że...

Jak to zwykle - moim zdaniem - u autora. Ciekawy temat, ale... Mam wrażenie, że Jacek Bartosiak ma się za najmądrzejszego na świecie i tylko wszyscy wokół się mylą. To mi przeszkadza!

Jak to zwykle - moim zdaniem - u autora. Ciekawy temat, ale... Mam wrażenie, że Jacek Bartosiak ma się za najmądrzejszego na świecie i tylko wszyscy wokół się mylą. To mi przeszkadza!

Felietony te czytane osobno uznałbym za interesujące omówienie zagadnień geopolitycznych dla laików, ale w formie książkowego zbioru były dla mnie niestrawne. Zbyt często pojawiały się te same zagadnienia przedstawiane w ten sam sposób.
Najciekawszym doświadczeniem było obserwowanie z perspektywy czasu jak prognozy Bartosiaka mają się do rzeczywistości.
Słaby technicznie lektor audiobooka nieradzący sobie z nazwami obcymi, których w książce o geopolityce nie brakowało, oraz wyrazami wielosylabowymi.

Felietony te czytane osobno uznałbym za interesujące omówienie zagadnień geopolitycznych dla laików, ale w formie książkowego zbioru były dla mnie niestrawne. Zbyt często pojawiały się te same zagadnienia przedstawiane w ten sam sposób.
Najciekawszym doświadczeniem było obserwowanie z perspektywy czasu jak prognozy Bartosiaka mają się do rzeczywistości.
Słaby technicznie...

Pamiętam, że kilka lat temu Bartosiak był dla mnie objawieniem. W końcu nie trzeba było przedzierać się przez pisane lub wygłaszane dość hermetyczną angielszczyzną popisy, przeważnie amerykańskich, geopolityków. Znalazł się ktoś, kto potrafił zajmująco opowiadać o istotnych kwestiach, „lokalizować” geopolityczne prawdy, dzielić swoją wiedzą i przemyśleniami. W dodatku miało się wrażenie, że nie ograniczają go żadne zobowiązania wobec polityków czy biznesu. Z niecierpliwością czekałem na kolejne filmiki na YT. Aż przedawkowałem. Przesyt, poczucie wtórności i samouwielbienia autora sprawiło, że poszedłem na odwyk od Bartosiaka.

Wróciłem po latach i stwierdzam, że pan Jacek pozostał panem Jackiem. Bartosiak nadal w dużych dawkach staje się niestrawny. Rozumiem, że ta publikacja jest pewnie pewnego rodzaju recyclingiem publikacji prasowych i internetowych, ale trochę wstyd, że dobrano je tak, że pełne są repetycji. Dodatkowa gwiazdka o przyczynach, ograniczeniach i konsekwencjach nowego wyścigu w kosmos.

Pamiętam, że kilka lat temu Bartosiak był dla mnie objawieniem. W końcu nie trzeba było przedzierać się przez pisane lub wygłaszane dość hermetyczną angielszczyzną popisy, przeważnie amerykańskich, geopolityków. Znalazł się ktoś, kto potrafił zajmująco opowiadać o istotnych kwestiach, „lokalizować” geopolityczne prawdy, dzielić swoją wiedzą i przemyśleniami. W dodatku miało...

Prostacka, i toporna, wstyd ogarnia na myśl, że ktoś Tych ludzi promuje.

Prostacka, i toporna, wstyd ogarnia na myśl, że ktoś Tych ludzi promuje.

Bardzo ogolnikowo opisane, wybiorcze fakty, podporzadkowywanie faktow to zalozonej tezy, analiza tematu na poziomie debatu pod budka z piwem. Dobra dla tych ktorzy i tak "wszystko wiedza" i tylko potrzebuja potwierdzenia. nie polecam .

Bardzo ogolnikowo opisane, wybiorcze fakty, podporzadkowywanie faktow to zalozonej tezy, analiza tematu na poziomie debatu pod budka z piwem. Dobra dla tych ktorzy i tak "wszystko wiedza" i tylko potrzebuja potwierdzenia. nie polecam .

Tematyka tej książki ma ogromny potencjał, którego moim zdaniem Jacek Bartosiak nie wykorzystał do końca. Nie chodzi tutaj o kwestie merytoryczne, ponieważ wiedzę na temat geopolityki autor ma ogromną, ale chodzi o formę przekazu. Zdania są rozwleczone, dodatkowo autor używa bardzo skomplikowanego języka, dużo jest też anglicyzmów. Moim zdaniem mógł do napisać prostszym językiem i krótszymi zdaniami, dzięki czemu przekaz byłby znaczenie łatwiej przyswajalny, a przecież w geopolityce chodzi przede wszystkim o jasne i czytelne konkrety.

Tematyka tej książki ma ogromny potencjał, którego moim zdaniem Jacek Bartosiak nie wykorzystał do końca. Nie chodzi tutaj o kwestie merytoryczne, ponieważ wiedzę na temat geopolityki autor ma ogromną, ale chodzi o formę przekazu. Zdania są rozwleczone, dodatkowo autor używa bardzo skomplikowanego języka, dużo jest też anglicyzmów. Moim zdaniem mógł do napisać prostszym...

Mam dylemat. Dość duży. Nie wiem jak mam tą książkę ocenić.

Pod względem wiedzy to bardzo bogate źródło informacji. Pan Jacek Bartosiak to z pewnością czołowa postać polskiej geopolityki i raczej nie wypada tej kwestii podważać.
Rozdziały poruszają tematy bardzo ważne. Niejednokrotnie jest to być albo nie być w polityce zagranicznej państwa. Tematy pozwalają szerzej i z innej perspektywy spojrzeć na nasze życie i przyszłość. Pomijając to, że Pan Jacek przewidział w swoich analizach wiele sytuacji, które mają miejsce dziś.

Mam jednak problem z formą ich przekazu. Zdania są rozwlekłe i ich ubogacona forma może wprowadzać chaos w próbie zrozumienia kontekstu lub myśli przewodniej. Dla osób zaznajomionych z publikacjami Pana Jacka to nie będzie [zapewne] stanowić problemu, lecz dla tych, którzy rozpoczynają przygodę z polityką zagraniczną może to być nie lada wyzwaniem.

Zawsze będę podawał za wzór Pana Johna Measheimera i Pana Bogdana Góralczyka, jako autorów którzy posługują się prostym językiem na tematy trudne. Mam wrażenie, że tak byłoby o wiele lepiej.

Wiedza i doświadczenie zawarte w książce: 9
Formą ich przekazania: 5

Mam dylemat. Dość duży. Nie wiem jak mam tą książkę ocenić.

Pod względem wiedzy to bardzo bogate źródło informacji. Pan Jacek Bartosiak to z pewnością czołowa postać polskiej geopolityki i raczej nie wypada tej kwestii podważać.
Rozdziały poruszają tematy bardzo ważne. Niejednokrotnie jest to być albo nie być w polityce zagranicznej państwa. Tematy pozwalają szerzej i z...

Mimo, że wydarzenia ruszyły z kopyta i część dziagnoz ma już stan realizacji, to bardzo wartościowy zbiór publicystyki autora.

Mimo, że wydarzenia ruszyły z kopyta i część dziagnoz ma już stan realizacji, to bardzo wartościowy zbiór publicystyki autora.