Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetnie napisana, z perspektywy kilku postaci, przez co nic tu nie jest takie jak się wydaje, a odkrywanie tego co schowane między wierszami złamało mi serce

Świetnie napisana, z perspektywy kilku postaci, przez co nic tu nie jest takie jak się wydaje, a odkrywanie tego co schowane między wierszami złamało mi serce

Taka luźna, w sam raz na relaks do łyknięcia w majówkę ;)

Taka luźna, w sam raz na relaks do łyknięcia w majówkę ;)

Historia życia Kory opowiedziana wywiadami z bliskimi jej ludźmi i tymi, którzy znali ją w różnych okresach jej życia. Nie do przeczytania jednym tchem - pełna ciepłych wspomnień. Żałuję, że za jej życia byłam za młoda, by docenić tę piękną barwną postać.

Historia życia Kory opowiedziana wywiadami z bliskimi jej ludźmi i tymi, którzy znali ją w różnych okresach jej życia. Nie do przeczytania jednym tchem - pełna ciepłych wspomnień. Żałuję, że za jej życia byłam za młoda, by docenić tę piękną barwną postać.

Myślałam, że będzie najsłabsza z tych co czytałam do tej pory, ale jednak nie, jednak trzyma poziom.

Myślałam, że będzie najsłabsza z tych co czytałam do tej pory, ale jednak nie, jednak trzyma poziom.

Trzeba się skupić, aby nadążyć za postaciami i nie pogubić się w czasie, ale warto. Warto.

Trzeba się skupić, aby nadążyć za postaciami i nie pogubić się w czasie, ale warto. Warto.

Bardzo podoba mi się styl pisania tego autora, idę po więcej

Bardzo podoba mi się styl pisania tego autora, idę po więcej

Ocena tej książki zależy chyba od oczekiwań w stosunku do niej - moich nie zawiodła, rzeczowa, konkretna i taka jak przewidywałam.

Ocena tej książki zależy chyba od oczekiwań w stosunku do niej - moich nie zawiodła, rzeczowa, konkretna i taka jak przewidywałam.

Mniej niż 1 gwiazdkę dać nie mogę, drugą dokładam chyba z litości, bo nawet nie za szatę graficzną. Nie wykluczam, że "Frida Kahlo prywatnie" postawiła poprzeczkę zbyt wysoko, skutkiem czego tę porzuciłam, nie mogłam się zmusić do przebrnięcia przez te sztuczne dialogi. Dla mnie infantylna.

Mniej niż 1 gwiazdkę dać nie mogę, drugą dokładam chyba z litości, bo nawet nie za szatę graficzną. Nie wykluczam, że "Frida Kahlo prywatnie" postawiła poprzeczkę zbyt wysoko, skutkiem czego tę porzuciłam, nie mogłam się zmusić do przebrnięcia przez te sztuczne dialogi. Dla mnie infantylna.

Zafascynowana tą barwną postacią trafiłam na wystawę w warszawskich Łazienkach, chciałam poznać Fridę lepiej - książka rzetelnie i rzeczowo a jednocześnie ciekawie opowiada smutne w sumie życie silnej niezwykłej osoby. Podobała mi się, poleciłabym ciekawym.

Zafascynowana tą barwną postacią trafiłam na wystawę w warszawskich Łazienkach, chciałam poznać Fridę lepiej - książka rzetelnie i rzeczowo a jednocześnie ciekawie opowiada smutne w sumie życie silnej niezwykłej osoby. Podobała mi się, poleciłabym ciekawym.

Napisana szczerze i ładnym językiem, ale chyba jednak nie jestem w grupie docelowej - może to lepiej..?

Napisana szczerze i ładnym językiem, ale chyba jednak nie jestem w grupie docelowej - może to lepiej..?

Trochę mi zeszło zanim się wciągnęłam, ale chyba spodobał mi się pomysł na kilka historii w jednej książce i w ramach jednej (trzynastej) opowieści :) Do tego listy, pamiętniki i historie pobocznych postaci, które jednak pod koniec łączą się w jedną całość. Nawet zgrabne.

Trochę mi zeszło zanim się wciągnęłam, ale chyba spodobał mi się pomysł na kilka historii w jednej książce i w ramach jednej (trzynastej) opowieści :) Do tego listy, pamiętniki i historie pobocznych postaci, które jednak pod koniec łączą się w jedną całość. Nawet zgrabne.

Dopiero w połowie zorientowałam się, że to będą opowiadania, że niekoniecznie utworzą całość, choć często dorzucą kilka brakujących elementów w układance kilku przeplatających się ze sobą historii. Bardzo doceniam warsztat językowy, miałam skojarzenia z "Opowiadaniami bizarnymi" Tokarczuk - niektóre z nich też były dość bizarne.

Dopiero w połowie zorientowałam się, że to będą opowiadania, że niekoniecznie utworzą całość, choć często dorzucą kilka brakujących elementów w układance kilku przeplatających się ze sobą historii. Bardzo doceniam warsztat językowy, miałam skojarzenia z "Opowiadaniami bizarnymi" Tokarczuk - niektóre z nich też były dość bizarne.

Mała niepozorna forma kryje świetną treść. Ironiczną, sarkastyczną, prześmiewczą. A czasem po prostu robiącą notatki po wnikliwych obserwacjach co się dzieje dookoła. Błyskotliwe, słodko-gorzkie obserwacje otaczającej nas rzeczywistości.

Mała niepozorna forma kryje świetną treść. Ironiczną, sarkastyczną, prześmiewczą. A czasem po prostu robiącą notatki po wnikliwych obserwacjach co się dzieje dookoła. Błyskotliwe, słodko-gorzkie obserwacje otaczającej nas rzeczywistości.

Uwielbiam Cabre, jego styl pisania i prowadzenia narracji - również w opowiadaniach, gdzie dodatkowo rozgryzam, które są ze sobą powiązane - uwielbiam :)

Uwielbiam Cabre, jego styl pisania i prowadzenia narracji - również w opowiadaniach, gdzie dodatkowo rozgryzam, które są ze sobą powiązane - uwielbiam :)

Oglądałam film, chciałam sprawdzić jak książka. Obie wersje uważam za wyjątkowo udane.

Oglądałam film, chciałam sprawdzić jak książka. Obie wersje uważam za wyjątkowo udane.

Trochę jak z Chyłką - Harrego też albo się wciąga, albo nie trawi. Nesbo od czasu do czasu lubi się popisywać i tym razem trochę tak było, wg mnie trochę za bardzo. Za mocno.

Trochę jak z Chyłką - Harrego też albo się wciąga, albo nie trawi. Nesbo od czasu do czasu lubi się popisywać i tym razem trochę tak było, wg mnie trochę za bardzo. Za mocno.

I'm not crying. We're all crying.
Jest jak masełko na jeszcze ciepłym chlebie.
Jak pierwszy łyk ulubionej kawy.
Jak rozmowa z kimś, z kim i pośmiać się, i powspominać stare dobre, kto i po plecach Cię poklepie, ale i do pionu ustawi, bo wie, że akurat to Ci jest potrzebne.
Była mi BARDZO potrzebna.

I'm not crying. We're all crying.
Jest jak masełko na jeszcze ciepłym chlebie.
Jak pierwszy łyk ulubionej kawy.
Jak rozmowa z kimś, z kim i pośmiać się, i powspominać stare dobre, kto i po plecach Cię poklepie, ale i do pionu ustawi, bo wie, że akurat to Ci jest potrzebne.
Była mi BARDZO potrzebna.

Chyłka jak to Chyłka. Albo się wciąga jednym tchem, albo się nie trawi. Ja wciągam, choć tym razem momentami z niesmakiem i poczuciem, że się pan Remigiusz trochę za bardzo tym razem popisuje. Trochę za bardzo chce szokować. Za mocno.

Chyłka jak to Chyłka. Albo się wciąga jednym tchem, albo się nie trawi. Ja wciągam, choć tym razem momentami z niesmakiem i poczuciem, że się pan Remigiusz trochę za bardzo tym razem popisuje. Trochę za bardzo chce szokować. Za mocno.

Podobał mi się styl pisania, przeplatające się opowieści i misternie utkana całość.

Podobał mi się styl pisania, przeplatające się opowieści i misternie utkana całość.