Jesteśmy społecznością, która kocha książki

http://recenzjaopiniinierownaa.blog.pl/2015/06/09/kolejna-lektura-na-tapecie-granica-nalkowskiej/

http://recenzjaopiniinierownaa.blog.pl/2015/06/09/kolejna-lektura-na-tapecie-granica-nalkowskiej/

http://recenzjaopiniinierownaa.blog.pl/2015/05/17/powrot-becci-fitzpatrick-blacke-ice/

http://recenzjaopiniinierownaa.blog.pl/2015/05/17/powrot-becci-fitzpatrick-blacke-ice/

http://recenzjaopiniinierownaa.blog.pl/2015/05/15/w-swiecie-fantazji-gombrowicza-czyli-ferdydurke/

http://recenzjaopiniinierownaa.blog.pl/2015/05/15/w-swiecie-fantazji-gombrowicza-czyli-ferdydurke/

http://recenzjaopiniinierownaa.blog.pl/2015/05/14/final-serii-czyli-po-zmierzchu-alexandra-bracken/

http://recenzjaopiniinierownaa.blog.pl/2015/05/14/final-serii-czyli-po-zmierzchu-alexandra-bracken/

Przejrzałam Wasze wcześniejsze opinię i jestem trochę zaskoczona, bo muszę przyznać, że mi się osobiście książka podobała.
Początek jest fascynujący, magiczne istoty znajdują uśpionego chłopaka, którego nie wolno ruszać, a przynajmniej tak uważa starszyzna. Jednak Mo, księżycowa dziewczyna zakochuję się w śpiącym królewiczu i postanawie go obudzić. W tym momencie zaczyna się spoiler, ostrzegam. Mo tworzy mu fikcyjny świat wśród ruin Nowego Jorku. Jest rok 2113, chłopak śpi od ponad stu lat, od dnia gdy odprowadził Madison do domu, od dnia gdy wybuchła wsród ludzi spiączka i zaczął się koniec świata.
Nieświadomy zdarzeń, które opętały świat, nasz główny boohater Jay zaczyna żyć wsród złudzeń, którymi karmi go Mo. Myśli, że nic się nie wydarzyło, a jego życie toczy się nadal. My, czytelnicy jesteśmy nieświadomi tak samo jak on. Autorka moim zdaniem z mistrzowską umiejętnością wmawia nam, że Mo występuje w nowym życiu jako Iva, czyli ta zła. Jednak prawda jest inna, Mo jest nową Madison, a Iva należy do nowych plemion ludzi, którzy przeżyli zagładę i chcę uwolnić Jaya spod niewoli księżycowej dziewczyny.
Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze szczypta romansu i rozdarcia Jaya pomiędzy fałszywą jego dawną miłością i Ivą, która pomaga mu zacząć świadome życie w 2113.
Książka kończy się krwawą walką z Wendigo, stworem, który zabija chłodem, największym przeklęństwem nowego świata, a także obietnicą, że nic się kończy. Mo znów zaczyna działać i budzić...

Przejrzałam Wasze wcześniejsze opinię i jestem trochę zaskoczona, bo muszę przyznać, że mi się osobiście książka podobała.
Początek jest fascynujący, magiczne istoty znajdują uśpionego chłopaka, którego nie wolno ruszać, a przynajmniej tak uważa starszyzna. Jednak Mo, księżycowa dziewczyna zakochuję się w śpiącym królewiczu i postanawie go obudzić. W tym momencie zaczyna...

Niewidzialni ku mojemu rozczarowaniu okazali się "widzialni" :D
Jednak to raczej jedyny minus. Akcja toczy się w wakacje w małym miasteczku Misty Bat, którego historia przed lat powraca. Trójka przyjacół, na czele z Crystal- telepatką, rozwiązuje historie Niewidzialnych- szóśtki przyjaciół, ktora dzięki czarą przed 60 lat pokonała czarodzieja.
Magiczne moce i zagrożenie powracają. Dawni niewidzialni umierają w niewyjaśnionych okolicznościach. Przyczyny wydają się naturalne (typu zawał i udar), ale ciała pokrywała morska woda.
Crystal wnuczka jednej z dziewczynek niewidzialnych postanawia mimo ostrzeżeń " czary to nie zabawa dla dzieci" i zmowy milczenia, rozwiązać zagadkę. Pomaga jej przyjaciel- Peter, a także nowy znajomy -siostrzeniec kolejnego członka niewidzialnych.
Książka jest dość ciekawa, kończy się starciem dawnych przyjaciół- przywódców niewidzialnych i ukazuje zmiane ideałów w człowieku wraz ze upływającymi latami, ale nie jestem pewna czy był to zamierzony "morał" autora.
Ogólnie polecam (pewnie teraz wzdychacie i " nie mogła tak od razu"), ale w pewnym sensie to specyficzny rodzaj powieści, który trzeba lubić.
Ps. Po raz kolejny przepraszam za błędy :)

Niewidzialni ku mojemu rozczarowaniu okazali się "widzialni" :D
Jednak to raczej jedyny minus. Akcja toczy się w wakacje w małym miasteczku Misty Bat, którego historia przed lat powraca. Trójka przyjacół, na czele z Crystal- telepatką, rozwiązuje historie Niewidzialnych- szóśtki przyjaciół, ktora dzięki czarą przed 60 lat pokonała czarodzieja.
Magiczne moce i zagrożenie...

Książka wstrząsająca i ciekawa. Na początku czułam trochę lęku przed prawdziwa historią z życia realnego, takiego jak moje, zwykłego, ale skonczyłam bez problemu i nawet zasnęłam z zagaszonym światłem :D
Powieść jest bardzo ciekawa i można dostrzec jak w człowieku zmieniają się szybko postacie. Mała przestraszona, nie ufająca swoim siłą Natascha przemienia się w ciągu kilku chwil w odważną, dorosłą i gotową spełnić postabowienie sprzed lat- ucieciec z domu Priklopila, dziewczyne. Jestem też wstrząśnięta spostrzeźeniem jak bardzo człowiek potrzebuję miłości, a zwłasza dziecko, którym była Natasch w dniu porwania. Dziewczynka przywiązała się do porywacza i co nie jest wyobrażalne dla mnie, nie był jej obojętny, obchoddził ją jego los, zależało jej. Zrozumiałam, że nikt nie umię żyć sam. Uświadomiałam sobie także, że czasem się kocha osoby, które cię krzywdzą, bo samotność i odrzucenie jest jeszcze gorsza. Podziwiam też odwagę i wytrwałoś Nataschy. Ja zapewne załamałabym się, a ona jednak mimo 8 lat zamknięcia pragnęła zycia i kochała je. Może zabrzmi to okropnie, bo dziewczynie o takiej historii nie powinno się czegokolwiek zazdrościć to ja mino wszystko zazdrosszę jej hartu ducha i radości z życia, a także cierpliwości. W pewnym sensie Natascha może być wzorem i idolem. Teraz uświadamiam sobie, że nie wpadłam na to kilka godzin temu, gdy pisałam na egzaminie gimnazjalnym: charakterystyke bohatera ;/ Zamiast dzielnej Nataschy napisałam o "oklepanym" Zośce, ale kogo to interesuję :D
Ps.Oklepanej czy oklepanym Zośce się pisze? :P
Pss. Przepraszam za błędy, które na pewno zrobiłam :)

Książka wstrząsająca i ciekawa. Na początku czułam trochę lęku przed prawdziwa historią z życia realnego, takiego jak moje, zwykłego, ale skonczyłam bez problemu i nawet zasnęłam z zagaszonym światłem :D
Powieść jest bardzo ciekawa i można dostrzec jak w człowieku zmieniają się szybko postacie. Mała przestraszona, nie ufająca swoim siłą Natascha przemienia się w ciągu kilku...

Wiem, wiem, plastikowe przez duże P, ale każda z nas musi się przyznać, że czasem romansidlo, ciepły kocyk plus westchnienia acha, ech, "jakie słodkie" poprawia humor :)
Romans czy nie romans czytałam z zapartem tchem i czekałam na koniec. Wiedziałam, że będzie happy end i buzi-buzi, ale nie mogłam odmówić sobie tej przyjemności, żeby na końcu nie westchnąć i stwierdzić jaki ten ... słodki. :D Nie zdradzam imienia, bo w końcu do ostatniej strony niewiadomo, którego bohatera wybierze Jade :D czy będzie to ekstrawagancki Adam czy może szalony muzyk Zaphyr.
Przyjaciólki, chłopcy, zabawa, realizowanie marzeń i romantyczne sceny, bo w końcu wyznanie : " Śnieżka kocha Mędrka" porusza nawet najbardziej zatwardziale serce silnych kobiet, do który bądź co bądź staram się należeć.

Wiem, wiem, plastikowe przez duże P, ale każda z nas musi się przyznać, że czasem romansidlo, ciepły kocyk plus westchnienia acha, ech, "jakie słodkie" poprawia humor :)
Romans czy nie romans czytałam z zapartem tchem i czekałam na koniec. Wiedziałam, że będzie happy end i buzi-buzi, ale nie mogłam odmówić sobie tej przyjemności, żeby na końcu nie westchnąć i stwierdzić...

Gwendolyn. Gideon. Postacie idealnie stworzone i dopasowane. On- przystojny, uroczy, inteligentny i arogancki. Ona- zabawna, zwariowana, przyjacielska i na zabój w nim zakochana. Motyw użyty miliony razy w sztuce, ale mimo wszystko Kerstin Gier udało się stworzyć coś nowego i niepowtarzalnego.
Do uroczej pary musimy dodać podróże w czasie, rodzinne sekrety, tajemniczego i niebezpiecznego hrabiego, w którego plany ślepo wierzą Strażnicy- tajna oraganizacja opiekujaca się chronografem i podróżnikami w czasie. Ale czy słusznie dażą go zaufaniem i pomagają mu?
Gwen i jej najlepsza przyjaciółka jako jedyne mają wątpliwości i próbują rozzwiązać całą istotę organizacji. Jednocześnie świeżo upieczona podróżniczka- Rubin musi sobie poradzić z nadprzyrodzonym darem- przekleństwem i udowodnić Strażniką, że nie jest gorsza od kuzynki Charlotty, która była przygotywowana do jej roli...
Gwen czeka wiele pracy, wyrzeczeń, a także ukrytych westchnięn do Gidoena. Jednak, Czerwony Rubin, ostatni z Kręgu Dwanaściorga odznacza się tajemniczą i niewyjaśnioną mocą, ale czy to wystarczy aby ochronić Gwen?
Ps. Uwielbiam też okładki Trylogii, są świetne.
Pss. Przepraszam za błędy, jeżeli się wkradły :)

Gwendolyn. Gideon. Postacie idealnie stworzone i dopasowane. On- przystojny, uroczy, inteligentny i arogancki. Ona- zabawna, zwariowana, przyjacielska i na zabój w nim zakochana. Motyw użyty miliony razy w sztuce, ale mimo wszystko Kerstin Gier udało się stworzyć coś nowego i niepowtarzalnego.
Do uroczej pary musimy dodać podróże w czasie, rodzinne sekrety, tajemniczego i...

Książka jest zachwycająca, przeczytałam dwa razy i to w krótki odstępach czasu. Postać Angel mnie oczarowała, jej odwaga i detyrminacja. Powieść ma fascynujący i emocjonujący początek- ucieczka z domu, ale pod zadnym pozorem napięcie nie spada. Lęk i brak zrozumienia w dzzisiejszym świecie grupy Wilczycy jest czarujące, a ich walka o miejsce do mieszkania, jedzenie czy uczucia prawdziwe i brutalne.
Postacie są nie banalne i wciągające, dołujacy Psycho, wesoła Zada czy trudna i kryjąca swoje uczucia Wilczyca..
Książke poprostu warto przeczytać i zadać swoje puytania: " Czy Swenja musiała zostawiać swoje zycie i stać się Angel?"

Książka jest zachwycająca, przeczytałam dwa razy i to w krótki odstępach czasu. Postać Angel mnie oczarowała, jej odwaga i detyrminacja. Powieść ma fascynujący i emocjonujący początek- ucieczka z domu, ale pod zadnym pozorem napięcie nie spada. Lęk i brak zrozumienia w dzzisiejszym świecie grupy Wilczycy jest czarujące, a ich walka o miejsce do mieszkania, jedzenie czy...