-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać263
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik3
-
Artykuły„Historia sztuki bez mężczyzn”, czyli mikrokosmos świata. Katy Hessel kwestionuje kanonEwa Cieślik14
-
ArtykułyMamy dla was książki. Wygraj egzemplarz „Zaginionego sztetla” Maxa GrossaLubimyCzytać2
Porównanie z Twoją biblioteczką
Wróć do biblioteczki użytkownika2019-02-15
2018-06-20
2019-01-10
2018-01-20
2019-08-04
2019-01-10
2019-02-20
2019-02-21
2018-10-02
Gdy w maju swoją premiera miało Żmijowisko internet aż huczał, wszędzie roiło się od pozytywnych opinii wygłaszanych na temat tej powieści. Po przeczytaniu kilku takich opinii stwierdziłam, że muszę się z nią zapoznać i sprawdzić czy faktycznie jest ona taka świetna. Po jej lekturze żałuj jednej rzeczy, a mianowicie... że tak długo zwlekałam z jej przeczytaniem :D
Książka ta nie jest mrocznym kryminałem z wieloma zabójstwami i mnóstwem wątków w tle. Żmijowisko to trochę taka powieść obyczajowa z wątkiem krminalnym jakim jest tajemnicze zniknięcie nastolatki - Ady. Chmielarz skupia się tu głównie na psychice bohaterów, na tym co dzieje się w ich głowach po zaginięciu Ady, jak również przed. Opisuje relacje łączące nasze postacie, pomału poznajemy każdą z nich, widzimy co komu siedzi w głowie, przez co wyrabiamy sobie o każdym jakąs opinię. Jeśli chodzi o mnie były postacie które polubiłam, ale również pojawiło się kilka
które określałam mianem "psycholka", macho, świr...
To książka która od pierwszych stron wciągnęła mnie i ciężko było mi przerwać czytanie. Cały czas powtarzałam sobie jeszcze jeden rozdział, a że rozdziały długie nie były z jednego robiło się "jeszcze 5". Żmijowisko jest ciekawie skonstruowane, wydarzenia dzieją się na 3 płaszczyznach które wzajemnie się ze sobą przeplatają. Mamy rozdziały opisujące co działo się przed: zaginięciem Ady, pomiędzy, oraz rok po jej zniknięciu.
Jednak dla mnie największym plusem i zaskoczeniem było zakończenie, które po prostu zwaliło mnie z nóg. Wydaje mi się, że właśnie dzięki tym ostatnim kilku kartką na długo nie zapomne tej książki. Czegoś takiego się kompletnie nie spodziewałam było to zakończenie totalnie w stylu Cobena, czyli: wszystko już niby wyjaśnione, a tu się okazuje, że wcale nie, bo prawda jest zupełnie inna. Gorąco wszystkim polecam!!!
Gdy w maju swoją premiera miało Żmijowisko internet aż huczał, wszędzie roiło się od pozytywnych opinii wygłaszanych na temat tej powieści. Po przeczytaniu kilku takich opinii stwierdziłam, że muszę się z nią zapoznać i sprawdzić czy faktycznie jest ona taka świetna. Po jej lekturze żałuj jednej rzeczy, a mianowicie... że tak długo zwlekałam z jej przeczytaniem :D
Książka...
2019-04-23
Książka Mario Eskobara to opowieść inspirowana prawdziwą historią Helene Hennemann - Niemki, żony Roma i matki pieciorga dzieci, która za swoją rodziną poszła prosto do piekła.
Już na pierwszych stronach powieści nasza bohaterka daje się poznać jako osoba gotowa zrobić wszystko dla swojej rodziny. Gdy pod drzwiami jej domu pojawiają się funkcjonariusze, którzy chcą zabrać męża i dzieci kobiety, a ją samą "oszczędzić" ze względu na pochodzenie, Helene wykazuje się niezwykłą odwagą, postanawia dobrowolnie oddać w ręcę oficerów i udać do Auschwitz-Birkenau.
Po pewnym czasie życia w obozowych warunkach kobieta dostaje propozycje, by pod okiem słynnego doktora Mangela stworzyc na terenie obozu przedszkole. Jak można się domyślać za tą ofertą nie kryje sie dobro dzieci, pobudki do wybudowania tego miejsca są całkiem inne. Z drugiej strony kobieta wie, że takie przedszkole to jedyny sposób aby choć troche ulżyć w cierpieniach najmłodszym więźniom jak rownież sobie i swoim dzieciom. Helene po namyśle przystaje na propozyc i postanawia dołożyc wszelkich staran, aby miejsce to stało sie pewnego rodzaju azylem, pozwalającym na chwilowe oderwanie się od tego co dookoła.
Historia opisana w książce pokazuje jak wyglądało życie Romów w trudnych obozowych warunkach. Jak nieludzko byli oni traktowani przez swoich oprawców, a na końcu pozbawiani człowieczeństwa. W powieści tej również dość szczegółowo przedstawiony został portret Josefa Mengela, essesmana i lekarza który na terenie obozu przeprowadzał makabryczne eksperymenty na wieźniach (głównie dzieciach). Znajdziemy tu rownież opisy baraków, chorób, głodu, krzywd, jednym zdaniem wszystkiego z czym więźniowie musieli mierzyc sie na co dzień w niewoli. Jednak nad opisami zdecydowanie przeważają prawdziwe emocje, uczucia, co powoduje, że "Kołysanka z Auschwitz" staje się książka wyjątkowa od której nie można się oderwać, a taką którą przeżywamy całym sobą...
Książka Mario Eskobara to opowieść inspirowana prawdziwą historią Helene Hennemann - Niemki, żony Roma i matki pieciorga dzieci, która za swoją rodziną poszła prosto do piekła.
Już na pierwszych stronach powieści nasza bohaterka daje się poznać jako osoba gotowa zrobić wszystko dla swojej rodziny. Gdy pod drzwiami jej domu pojawiają się funkcjonariusze, którzy chcą zabrać...
2018-06-12
Na meczu US Open ktoś morduje tenisistkę, Valerie Simpson. Po załamaniu nerwowym planowała ona wrócić do sportu, a na swojego agenta wybrała właśnie Myrona. W momencie popełnienia zbrodni na korcie walczył jego inny klient, nowe odkrycie w świecie tenisa, niepokonany Duane Richwood i to właśnie on staje się podejrzanym nr.1.
Krótka piłka to kolejna świetna książka tego autora. Krótkie rozdziały sprawiają, że czyta się ją w tempie ekspresowym. Akcja nie zwalnia ani na moment, a czytelnik nie ma chwili by się nudzić.
Aby rozwikłać zagadkę zabójstwa Valerie, Myron razem z przyjacielem Winem muszą cofnąć się do przeszłości. Trop pokieruję ich do klubu, gdzie pewnej nocy popełnione zostało morderstwo...
Czy uda się poukładać wszystkie elementy układanki, i rozwiązać co tak na prawdę stało się przed laty...???
Przeczytajcie i przekonajcie się sami!
Na meczu US Open ktoś morduje tenisistkę, Valerie Simpson. Po załamaniu nerwowym planowała ona wrócić do sportu, a na swojego agenta wybrała właśnie Myrona. W momencie popełnienia zbrodni na korcie walczył jego inny klient, nowe odkrycie w świecie tenisa, niepokonany Duane Richwood i to właśnie on staje się podejrzanym nr.1.
Krótka piłka to kolejna świetna książka tego...
2018-04-10
2019-04-07
2018-07-12
Niesamowita, wciągająca historia, wchłaniałam stronę za stroną i po prostu nie umiałam odłożyć tej książki na bok. Już na samym początku pojawiły się u mnie uczucia towarzyszące mi przy czytaniu "Dziewczyny którą kochałeś".
Akcja powieści toczy się na dwóch przestrzeniach czasowych: lata 60-te i teraźniejszość. W prologu poznajemy Ellie młodą dziennikarkę, która w archiwum gazety znajduje tajemniczy list miłosny. Słowa w nim zawarte robią na kobiecie tak duże wrażenie, że od razu po jego przeczytanie postanawia ona dowiedzieć się kto jest autorem listu i co stało się z parą kochanków...
Książka porusza temat zdrady i konsekwencji z nią związanych. Poznajemy historię dwóch kobiet, jedna zdradza swojego męża, druga natomiast uwikłana jest w romans z żonatym mężczyzna. Pytania które mogą nasuwać się po przeczytaniu "Ostatniego listu od kochanka" to:
Czy jest możliwe aby budować swoje szczęście na zdradzie?
Czy kobiety wdające się w romans mają prawo być szczęśliwe?
Z całego serca polecam! Powieść ta nie jest banalnym romansidłem, to na prawdę piękna wciągająca historia i gwarantuje, że jak zaczniecie lekturę ciężko będzie wam ją przerwać 😉
Niesamowita, wciągająca historia, wchłaniałam stronę za stroną i po prostu nie umiałam odłożyć tej książki na bok. Już na samym początku pojawiły się u mnie uczucia towarzyszące mi przy czytaniu "Dziewczyny którą kochałeś".
Akcja powieści toczy się na dwóch przestrzeniach czasowych: lata 60-te i teraźniejszość. W prologu poznajemy Ellie młodą dziennikarkę, która w archiwum...
2019-06-22
2018-01-06
2018-10-05
"Psem nie zostajesz wtedy, gdy zakładasz mundur. Psem zostajesz, nasiąkając złością na wyrządzane zło, gdy w dobrym człowieku wyczuwasz skazę"
Książka jest dość obszerna, a mimo wszystko czyta się ją w tempie ekspesowym. Ja nawet nie wiem kiedy znalazłam się przy zakończeniu. Pewnego poranka zaczełam czytać, a popołudniu miałam za sobą prawie 300 stron.😅
W Skazie narracja jest dwutorowa, czytająć to co wydarzyło się przed 10-cioma laty małymi kroczkami teraźniejszość zazębia się z przeszłością. Ja osobiście bardzo lubię powieści pisane właśnie w takim stylu.
W książce pojawia się bardzo dużo postaci, mimo to nie gubimy się w całej historii i dokładnie wiemy kto jest kim. Jest to zasługą dobrze wykreowanych bohaterów. Każda osoba którą autor stawia na naszej drodze jest autentyczna, przez co cała historia staje się bardzo realna. Wszystko co zostało tu przedstawione jest prawdziwe, nie ma jakiegoś science fiction tylko normalne życie, normalni ludzie. Gross nie jest jakimś super bohaterem tylko zwykłym policjantem chcącym rozwikłać zagadkę.
Skoro już wspominam o głównym bohaterze Bernardzie Grossie, warto podkreślić, że jest to człowiek który niejedno w życiu przeszedł. Pan Małecki dokładnie opisuję nam jego postać, poznajemy jego problemy, sytuację życiową, charakter. Ja bardzo polubiłam tego bohatera i już nie mogę się doczekać jego dalszych losów. Mam nadzieję, że na "Wadę" nie będę musiała długo czekać ;)
"Psem nie zostajesz wtedy, gdy zakładasz mundur. Psem zostajesz, nasiąkając złością na wyrządzane zło, gdy w dobrym człowieku wyczuwasz skazę"
Książka jest dość obszerna, a mimo wszystko czyta się ją w tempie ekspesowym. Ja nawet nie wiem kiedy znalazłam się przy zakończeniu. Pewnego poranka zaczełam czytać, a popołudniu miałam za sobą prawie 300 stron.😅
W Skazie narracja...
2019-08-01
2018-09-25
Tatuażysta z Auschwitz jest prawdziwą historią, to wspomnienia Lale Sokołowa - słowiańskiego żyda który w 1942 roku trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz. To równocześnie historia wielkiej, niesamowitej miłości, która w obozie połączyła Lalego i Gite, przetrwała go, a potem trwała aż do śmierci.
Uważam, że książka ta zasługuje na dużą uwagę. Warto ją przeczytać by jeszcze bardziej zagłębić się w historię obozowego życia, mało tego moim zdaniem powinna ona być obowiązkową lekturą szkolną!
Tatuażysta z Auschwitz jest prawdziwą historią, to wspomnienia Lale Sokołowa - słowiańskiego żyda który w 1942 roku trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz. To równocześnie historia wielkiej, niesamowitej miłości, która w obozie połączyła Lalego i Gite, przetrwała go, a potem trwała aż do śmierci.
Uważam, że książka ta zasługuje na dużą uwagę. Warto ją...
2018-09-01
Akcja Czwartej Małpy jest wielowymiarowa. Na początku powieści jesteśmy świadkami samobójstwa pewnej osoby. Dowody znalezione przy denacie wskazują na to, że samobójcą jest seryjny morderca. Człowiek siejący postrach, pozostający przez wiele lat nieuchwytnym dla policji, tzw. Zabójca Czwartej Małpy (#4MK).
Drugi wymiar to historia na pozór szczęśliwej rodziny, widziana oczami dziecka, który zapisuję swoje życie i przemyślenia na kartkach pamiętnika.
Natomiast trzeci to przemyślenia porwanej osoby, Emory. Widzimy tu jej lęk, dezorientacje, niedowierzanie i strach przed tym co się z nią stanie.
Książka ma wszystko czego potrzebuje dobry kryminał: wartką akcję, ciekawych i zarazem pokręconych bohaterów, od pierwszych stron wciąga w swój świat oraz sprawia, że zatapiamy się w jej historii.
Opis znajdujący się na okładce "Mroczna i pełna nagłych zwrotów akcji powieść niczym Milczenie Owiec pomnożone przez Siedem" idealnie oddaje klimat książki. Dla mnie najmroczniejsze i zarazem najbardziej poruszające są rozdziały pamiętnika i choćby tylko dla nich warto ją przeczytać
Akcja Czwartej Małpy jest wielowymiarowa. Na początku powieści jesteśmy świadkami samobójstwa pewnej osoby. Dowody znalezione przy denacie wskazują na to, że samobójcą jest seryjny morderca. Człowiek siejący postrach, pozostający przez wiele lat nieuchwytnym dla policji, tzw. Zabójca Czwartej Małpy (#4MK).
więcej Pokaż mimo toDrugi wymiar to historia na pozór szczęśliwej rodziny, widziana...