Porównanie z Twoją biblioteczką
Wróć do biblioteczki użytkownika2018-12-29
2019-10-10
Chrzest ognia to trzeci powieściowy tom przygód wiedźmina Geralta. Chociaż cały świat sypie się dookoła głównego bohatera, on walczy o swoich bliskich i siebie. Królestwa stanęły w ogniu, cesarstwo Nilfgaardu atakuje. W wir wydarzeń, knowań czarodziejów, spisków tajnych służb wrzucony jest Geralt, ale także Ciri i Yennefer. Do wiedźmina dołącza ciekawa kompania intrygujących postaci. Ze starych znajomych nie odstępuje go o krok Jaskier. Poza tym mamy łuczniczkę współpracującą z Wiewiórkami - Milvę, nilfgaardzczyka, który nim nie jest – Cahira oraz najciekawszą z postaci – Regisa, alchemika z tajemnicą. Ciri ma swoją kompanię bandytów nazywanych Szczurami, a Yennefer lożę czarodziejek walczących o magię. Ogień jest motywem przewodnim historii, ponieważ pożoga ogarnęła świat. Jest brutalnie, strasznie, opisy napawają zgrozą. Brakuje mi jedynie tego, co wiedźmin powinien robić najlepiej – czyli polowań na potwory. Książka jak zawsze świetna. Kolejny krok przypominania sobie historii przed serialową adaptacją uważam za zamknięty. 9/10.
Chrzest ognia to trzeci powieściowy tom przygód wiedźmina Geralta. Chociaż cały świat sypie się dookoła głównego bohatera, on walczy o swoich bliskich i siebie. Królestwa stanęły w ogniu, cesarstwo Nilfgaardu atakuje. W wir wydarzeń, knowań czarodziejów, spisków tajnych służb wrzucony jest Geralt, ale także Ciri i Yennefer. Do wiedźmina dołącza ciekawa kompania...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2019-09-03
Przygotowań do serialowego Wiedźmina ciąg dalszy. Świetny zbiór opowiadań. Fabuła pięknie przeplata się z bajkową klasyką. Wykreowany świat jest cudowny i zachwycający. Momentami straszny i brutalny. Bohaterowie są genialnie przedstawieni. Humor wspaniałe uzupełnia historię. Przyjemnie jest sobie przypomnieć serię. Nie jest to z pewnością czas stracony. 9/10.
Przygotowań do serialowego Wiedźmina ciąg dalszy. Świetny zbiór opowiadań. Fabuła pięknie przeplata się z bajkową klasyką. Wykreowany świat jest cudowny i zachwycający. Momentami straszny i brutalny. Bohaterowie są genialnie przedstawieni. Humor wspaniałe uzupełnia historię. Przyjemnie jest sobie przypomnieć serię. Nie jest to z pewnością czas stracony. 9/10.
Pokaż mimo to2019-11-22
Nieoficjalnie koniec serii Wiedźmina - tyle doczytałem w przeszłości, w mrocznych czasach nastoletnich, Sezonu burz jeszcze nie czytałem (lecz lekturę już rozpocząłem). Uznaję zatem, że tutaj kończy się historia, którą znałem z książek. Jest to tytuł wzruszający i mocny. Andrzej Sapkowski stworzył genialny świat z interesującymi bohaterami i za to warto mu podziękować. Cała historia zmierzała do tego finału, a jak zbudowana jest historia Geralta i Ciri - wiemy. Uniwersum nie sprzyja radości i szczęściu - chociaż w sumie różnie można zinterpretować koniec cyklu. Czuję się gotowy na propozycję Netflixa. Oczywiście Sezon burz i seria gier także świetnie wprowadzą mnie w nastrój przedświątecznej premiery serialu. Na to mam cały miesiąc. Pani Jeziora bez wątpienia zasługuje na 9+/10. Tak jak cały cykl.
Nieoficjalnie koniec serii Wiedźmina - tyle doczytałem w przeszłości, w mrocznych czasach nastoletnich, Sezonu burz jeszcze nie czytałem (lecz lekturę już rozpocząłem). Uznaję zatem, że tutaj kończy się historia, którą znałem z książek. Jest to tytuł wzruszający i mocny. Andrzej Sapkowski stworzył genialny świat z interesującymi bohaterami i za to warto mu podziękować. Cała...
więcej mniej Pokaż mimo to2019-10-28
Wieża Jaskółki, czyli ciąg dalszy historii Ciri oraz odrobinę także Geralta. Świetny sposób narracji, retrospektywny, w formie opowiadanej historii. Dzieje się bardzo dużo, lecz nie przeszkadza to w odbiorze opowieści. Bohaterowie nadal robią co mogą, aby się odnaleźć i wesprzeć. Niekiedy postępują nielogicznie, czasami mają do siebie żal, jednak zdążyliśmy ich już dobrze poznać. Sapkowski pokazuje doskonały kunszt pisarski, przekazuje nam wspaniałą historię i chociaż ciąg dalszy jest mi znany, to nie mogę się doczekać, aby ponownie zagłębić się w tym wspaniale wykreowanym świecie. 9/10.
Wieża Jaskółki, czyli ciąg dalszy historii Ciri oraz odrobinę także Geralta. Świetny sposób narracji, retrospektywny, w formie opowiadanej historii. Dzieje się bardzo dużo, lecz nie przeszkadza to w odbiorze opowieści. Bohaterowie nadal robią co mogą, aby się odnaleźć i wesprzeć. Niekiedy postępują nielogicznie, czasami mają do siebie żal, jednak zdążyliśmy ich już dobrze...
więcej mniej Pokaż mimo to2018-11-09
Chciałem przeczytać krótką, przyjemną książkę. Dostałem o wiele więcej. Historia Ani Przybylskiej przypomniała mi o latach 90. oraz wielu innych wydarzeniach z różnych dziedzin, w tym także kinematografii. Czytając jej biografię, przygotowując się na znane zakończenie, nie sposób nie być poruszonym. To była nie tylko jedna z najpiękniejszych polskich aktorek, ale także po prostu fajna osoba. To bardzo wzruszająca pozycja, która przybliża jej życie. Książkę polecam, jest rewelacyjna.
Chciałem przeczytać krótką, przyjemną książkę. Dostałem o wiele więcej. Historia Ani Przybylskiej przypomniała mi o latach 90. oraz wielu innych wydarzeniach z różnych dziedzin, w tym także kinematografii. Czytając jej biografię, przygotowując się na znane zakończenie, nie sposób nie być poruszonym. To była nie tylko jedna z najpiękniejszych polskich aktorek, ale także po...
więcej mniej Pokaż mimo to2018-04-03
Świetny reportaż, który otwiera oczy. W 100% zgadzam się z oficjalną recenzją - Los czarnobylskiej duszy - komentarz do tekstu jest zbędny. Książka przeraża, wywiady zapadają w pamięć. Czuć w nich targające ludźmi uczucia i ich ból. Pomimo tej geograficznej bliskości, tekst pokazał mi jak daleko jednak jesteśmy od naszych wschodnich sąsiadów...
Świetny reportaż, który otwiera oczy. W 100% zgadzam się z oficjalną recenzją - Los czarnobylskiej duszy - komentarz do tekstu jest zbędny. Książka przeraża, wywiady zapadają w pamięć. Czuć w nich targające ludźmi uczucia i ich ból. Pomimo tej geograficznej bliskości, tekst pokazał mi jak daleko jednak jesteśmy od naszych wschodnich sąsiadów...
Pokaż mimo to2019-09-27
Czas pogardy. Bardzo stresująca lektura, ponieważ bohaterów lubię i ciężko mi się czyta o ich trudnych losach. Faktycznie w świecie wykreowanym przez Andrzeja Sapkowskiego zapanował „czas pogardy”. Nikt nie ma lekko, wielu spiskuje. Wszyscy prowadzą ze sobą wojnę. Bohaterowie wrzuceni w wir wydarzeń nieustannie wystawiani są na próby. Są okaleczani fizycznie i psychicznie. Jednak walczą i idą dalej. Może oprócz Geralta, który w pewnym momencie jest jakby zrezygnowany. Brakuje mi w nim tej jego niezniszczalności. A może właśnie fakt, że podnosi się po porażkach świadczy właśnie o tym. Oprócz okrucieństwa i intryg, w książce znalazło się miejsce na humor. Wszystko jest wyważone i odpowiednio zaprezentowane. Kolejny krok przygotowań do serialowego Wiedźmina uważam za dokonany, czytam dalej. 8+/10.
Czas pogardy. Bardzo stresująca lektura, ponieważ bohaterów lubię i ciężko mi się czyta o ich trudnych losach. Faktycznie w świecie wykreowanym przez Andrzeja Sapkowskiego zapanował „czas pogardy”. Nikt nie ma lekko, wielu spiskuje. Wszyscy prowadzą ze sobą wojnę. Bohaterowie wrzuceni w wir wydarzeń nieustannie wystawiani są na próby. Są okaleczani fizycznie i psychicznie....
więcej mniej Pokaż mimo to2019-08-08
Dzieci Diuny to trzeci tom historii - muszę przyznać, że trzyma poziom poprzedniczek. Kontynuujemy opowieść, tym razem z perspektywy córki i syna Muad'Diba. Bohaterów historii już w zasadzie znamy. Dodatkowo autor wprowadza kilka nowych postaci. Każdy intryguje w swoim zakresie, rodzina jest podzielona jak nigdy - nie spodziewałem się tego po głównych bohaterach biorąc pod uwagę wcześniejsze wydarzenia. Także otrzymujemy zdecydowanie niejednoznacznych bohaterów, a żadnej postaci nie określiłbym jak "tej dobrej". Czy to źle? Wręcz przeciwnie. Jest interesująco i czasami przerażająco. Wymieniony jedynie jako tło fremeński dżihad przykładowo pochłonął 60 miliardów ofiar! Taka liczba doskonale opisuje skalę wojny prowadzonej w świecie stworzonym przez Franka Herberta. Książka pełna jest trafnych przemyśleń i nawiązań do religii, która już mnie tak nie raziła jak we wcześniejszych tomach. Bardzo dobra lektura. 8/10.
Dzieci Diuny to trzeci tom historii - muszę przyznać, że trzyma poziom poprzedniczek. Kontynuujemy opowieść, tym razem z perspektywy córki i syna Muad'Diba. Bohaterów historii już w zasadzie znamy. Dodatkowo autor wprowadza kilka nowych postaci. Każdy intryguje w swoim zakresie, rodzina jest podzielona jak nigdy - nie spodziewałem się tego po głównych bohaterach biorąc pod...
więcej mniej Pokaż mimo to2018-09-06
Igrzyska śmierci znalazłem w doskonałej cenie w promocji, więc postanowiłem nadrobić lekturę. Bardzo lubię gatunek "battle royale", filmy również mi się podobały - zatem dlaczego nie przeczytać książki? W skrócie mogę powiedzieć, że film był bardzo wierną ekranizacją, a po jego obejrzeniu ciężko inaczej wyobrazić sobie bohaterów - chociaż zwłaszcza w przypadku Peety robiłem co mogłem. Książkę czyta się doskonale, wykreowany świat przeraża i fascynuje. Bohaterowie dają się lubić. Może kilka wydarzeń układa się dla nich zbyt łatwo, jednak nie przeszkadza to w lekturze. Mocne 8/10.
Igrzyska śmierci znalazłem w doskonałej cenie w promocji, więc postanowiłem nadrobić lekturę. Bardzo lubię gatunek "battle royale", filmy również mi się podobały - zatem dlaczego nie przeczytać książki? W skrócie mogę powiedzieć, że film był bardzo wierną ekranizacją, a po jego obejrzeniu ciężko inaczej wyobrazić sobie bohaterów - chociaż zwłaszcza w przypadku Peety robiłem...
więcej mniej Pokaż mimo to2018-09-28
Historia brutalnego świata kibiców Millwall FC, będąca podsumowaniem pracy tajnej jednostki policji jest druzgocąco wciągająca. Możemy poznać losy bohaterów i szczegóły akcji wraz z opisem osobistych odczuć głównego bohatera Jima. Opis ustawek, spotkań i procesu zyskiwania zaufania w środowisku pseudokibiców jest intrygujący i dosłownie było mi smutno kiedy książka się kończyła. Jest strasznie, jest śmiesznie i wydaje się, że jest także szczerze. 8/10.
Historia brutalnego świata kibiców Millwall FC, będąca podsumowaniem pracy tajnej jednostki policji jest druzgocąco wciągająca. Możemy poznać losy bohaterów i szczegóły akcji wraz z opisem osobistych odczuć głównego bohatera Jima. Opis ustawek, spotkań i procesu zyskiwania zaufania w środowisku pseudokibiców jest intrygujący i dosłownie było mi smutno kiedy książka się...
więcej mniej Pokaż mimo to2018-05-16
Czym jest "Jeszcze krótsza historia czasu"? Jeszcze łatwiejszą do przyswojenia wersją "Krótkiej historii czasu" Stephena Hawkinga. Jednak to tylko teoria. 3/4 książki jest całkiem przyjemne i "łatwe" do zrozumienia. Później zaczynają się bardzo wysokie schody. Generalnie nie oszukujmy się - to nadal mega skomplikowane tematy, ale dzięki takim książkom przynajmniej odrobinę rozszerzam horyzonty w bardzo ciekawych tematach, które po prostu mnie interesują. 8/10.
Czym jest "Jeszcze krótsza historia czasu"? Jeszcze łatwiejszą do przyswojenia wersją "Krótkiej historii czasu" Stephena Hawkinga. Jednak to tylko teoria. 3/4 książki jest całkiem przyjemne i "łatwe" do zrozumienia. Później zaczynają się bardzo wysokie schody. Generalnie nie oszukujmy się - to nadal mega skomplikowane tematy, ale dzięki takim książkom przynajmniej odrobinę...
więcej mniej Pokaż mimo to
"Rok 1984" Orwell'a to książka ponadczasowa. Niesamowite jest w niej to, że została wydana w 1949 roku, a jej treść pasuje także do współczesnego świata. Już sam fakt wiecznej obserwacji dla dobra obywateli, czy też "nowomowy", czyli upraszczania języka, aby zniewolić umysły ludzi i uniemożliwić im wolność myślenia. Do czego sprowadza się współczesny język internetu (LOL, POG, MonkaS, ASAP, CYA, THX, WTF, czy wszystkie emotki)? Sama historia Winstona przeraża, ale to nie bohater książki jest tu ważny. Mógłby nim być każdy. Nie jest ani ciekawy, ani interesujący. Nawet niemożliwym jest, aby go polubić. Istotą książki jest przedstawienie świata. Jest to zrobione perfekcyjnie. Wszystko zmierza ku jednej możliwości i właśnie świadomość zakończenia historii jest najbardziej dołująca. Wielki Brat zawsze wszystko widzi. Wojna to pokój. Wolność to niewola. Ignorancja to siła. 10/10.
"Rok 1984" Orwell'a to książka ponadczasowa. Niesamowite jest w niej to, że została wydana w 1949 roku, a jej treść pasuje także do współczesnego świata. Już sam fakt wiecznej obserwacji dla dobra obywateli, czy też "nowomowy", czyli upraszczania języka, aby zniewolić umysły ludzi i uniemożliwić im wolność myślenia. Do czego sprowadza się współczesny język internetu (LOL,...
więcej Pokaż mimo to