-
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
-
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Biblioteczka
,,Duma i uprzedzenie" to zdecydowanie moja ulubiona książka. Przede wszystkim uwielbiam w niej cudowne postacie, których charaktery opisane są w tak barwny i zarazem przejrzysty sposób, że czytelnik w mgnieniu oka jest w stanie ,,ujrzeć ich przed sobą". Fabuła powieści jest zarazem zabawna i lekka oraz poruszająca i głęboka. Uczy czytelnika o ważnych wartościach moralnych oraz dostarcza sporą dawkę humoru (oczywiście nie typowego, komediowego, lecz bardziej ,,wyszukanego", typowego dla Jane Austen). Opisy charakterów oraz spostrzeżenia autorki na temat poszczególnych typów ludzi oraz pewnych zachowań są nadal aktualne, z łatwością utożsamiałam je z osobami które znam, a przecież powieść ta została napisana prawie 200 lat temu. Uważam, że każda kobieta powinna chociaż raz przeczytać ,,Dumę i uprzedzenie".
,,Duma i uprzedzenie" to zdecydowanie moja ulubiona książka. Przede wszystkim uwielbiam w niej cudowne postacie, których charaktery opisane są w tak barwny i zarazem przejrzysty sposób, że czytelnik w mgnieniu oka jest w stanie ,,ujrzeć ich przed sobą". Fabuła powieści jest zarazem zabawna i lekka oraz poruszająca i głęboka. Uczy czytelnika o ważnych wartościach moralnych...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-06-20
Po przeczytaniu opisu powieści zastanawiałam się, czy po nią sięgnąć. Nie będę ukrywać, że wydała mi się trochę dziwna. Jednak z ciekawości postanowiłam kupić ją i przeczytać. Nie żałuję tej decyzji ani trochę.
Fabuła powieści jest tak fascynująca i nietuzinkowa, że każdą wolną chwilę spędzałam na czytaniu ,,Miłości Peonii". Chyba najmniej podobała mi się cześć książki opowiadająca o małżeństwie Rena i Ze (nie była ona zła, ale z występujących najsłabsza, jednak bez niej dalsza część powieści nie miałaby sensu). Moim ulubionym fragmentem ,,Miłości Peonii" zdecydowanie jest część lektury od momentu pojawienia się Yi, aż do końca książki. Urzekła mnie sam postać Yi, jak i to, że Peonia podchodziła do niej bez cienia zazdrości i traktowała ją, jak córkę.
Podsumowując - ,,Miłość Peonii" uważam za cudowną książkę. Nie żałuję ani minuty poświęcone na przeczytanie jej i serdeczne polecam tę lekturę wszystkim, szczególnie kobietom.
Po przeczytaniu opisu powieści zastanawiałam się, czy po nią sięgnąć. Nie będę ukrywać, że wydała mi się trochę dziwna. Jednak z ciekawości postanowiłam kupić ją i przeczytać. Nie żałuję tej decyzji ani trochę.
Fabuła powieści jest tak fascynująca i nietuzinkowa, że każdą wolną chwilę spędzałam na czytaniu ,,Miłości Peonii". Chyba najmniej podobała mi się cześć książki...
Mam mieszane uczucia w stosunku do tej książki. Podoba mi się styl, w którym została napisana - jest on zrozumiały i ułatwia czytanie. Kolejnym plusem ,,Piknika pod wiszącą skałą" jest początek lektury - wszystkie postacie zostają należycie przedstawione, a wydarzenia są klarowne i zrozumiałe. To chyba koniec plusów ów książki. Na pewno nie podobała mi się monotonność tejże lektury. Nie ważne, na której stronie byłam, o zaginięciu dziewcząt wiedziałam prawieże tyle samo. Zawiodłam się także na zakończeniu.
Podsumowując - nie żałuję, że sięgnęłam po tę książkę, lecz nie zrobiłbym tego ponownie.
Mam mieszane uczucia w stosunku do tej książki. Podoba mi się styl, w którym została napisana - jest on zrozumiały i ułatwia czytanie. Kolejnym plusem ,,Piknika pod wiszącą skałą" jest początek lektury - wszystkie postacie zostają należycie przedstawione, a wydarzenia są klarowne i zrozumiałe. To chyba koniec plusów ów książki. Na pewno nie podobała mi się monotonność tejże...
więcej Pokaż mimo to