Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy po nią sięgniesz, nie spodziewasz się, że napotka cię mała lekcja historii i opowieść tak pokręcona, że do samego końca nie jesteś pewien, jak się zakończy.

Kiedy po nią sięgniesz, nie spodziewasz się, że napotka cię mała lekcja historii i opowieść tak pokręcona, że do samego końca nie jesteś pewien, jak się zakończy.

Dopiero, gdy przeczytałam ponad połowę tej książki zrozumiałam, że celowe było poprowadzenie akcji w ten sposób, w jaki to zrobiono. Na początku zaciekawiła mnie, wydawała się nietypowa, potem zaczęła nudzić, następnie zmuszałam się do tego by ją przeczytać, aż nagle nadszedł punkt kulminacyjny i dostrzegłam, że o to chodziło, to było bardzo dobrze zaplanowane i przemyślane.
Nietypowa historia nastoletniego przestępcy, nie ma tam aż tak bardzo przewidywalnego zakończenia. Jest happy end, oczywiście, ale jeszcze przed tym dzieją się szokujące wydarzenia, w trakcie czytania których, zaczyna się doskonale rozumieć budowę tej powieść. Najpierw nic się nie dzieje, a potem jak autor uderza, to już z całą siłą, ciągle dzieje się coś zaskakującego i trudno nadążyć za tym, ale o to właśnie chodzi, to czyni książkę wyjątkową.
Prawdopodobnie, gdyby nie ten niespodziewany punkt kulminacyjny, moja ocena byłaby znacznie niższa, a to naprawdę wszystko uratowało, naprawdę żałowałam, że skończyłam już to czytać.

Dopiero, gdy przeczytałam ponad połowę tej książki zrozumiałam, że celowe było poprowadzenie akcji w ten sposób, w jaki to zrobiono. Na początku zaciekawiła mnie, wydawała się nietypowa, potem zaczęła nudzić, następnie zmuszałam się do tego by ją przeczytać, aż nagle nadszedł punkt kulminacyjny i dostrzegłam, że o to chodziło, to było bardzo dobrze zaplanowane i...

Nie wiem, dlaczego, ale mniej dorównuje swoim poprzedniczkom, według mnie. Niektórzy twierdzą, że to najlepsza część, owszem, dla mnie była również świetna, niesamowita, ale myślę, że brakowało w niej 'tego czegoś', co mogłoby przebić dwa wcześniejsze tomy. Prawdopodobnie mam takie odczucia przez to, że nie zawsze podobało mi się czytanie tej powieści z perspektywy innych osób niż główni bohaterowie. Podejrzewałam nawet, że dam niższą ocenę, ale pod koniec stało się coś tak szokującego, samo to, jak było to opisane... po prostu: wow, mistrzostwo, wspaniałe zakończenie trylogii. Nie muszę chyba pisać, że ja wręcz pokochałam główne postacie i w tym momencie aż żałuję, że jednak nie ma kolejnych części. No cóż, coś się kończy, coś zaczyna. Pora pożegnać się z tą serią.

Nie wiem, dlaczego, ale mniej dorównuje swoim poprzedniczkom, według mnie. Niektórzy twierdzą, że to najlepsza część, owszem, dla mnie była również świetna, niesamowita, ale myślę, że brakowało w niej 'tego czegoś', co mogłoby przebić dwa wcześniejsze tomy. Prawdopodobnie mam takie odczucia przez to, że nie zawsze podobało mi się czytanie tej powieści z perspektywy innych...