Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Realizacja słuchowiska - wybitna. Historia wciągająca, sprawiająca wrażenie tajemniczego realizmu opisywanych postaci i zdarzeń.
Wracam do książki bo przypadkiem zagadałam się z pacjentką, na temat jednego z wątków: o Lucy Mancini, który jest zupełnie pominięty w filmowej adaptacji, często oburza czytających i powoduje obniżenie oceny książki lub przerwanie czytania. Poruszany temat tabu może nie mieć dla czytelnika istotnego znaczenia, ale w prawdziwych stosunkach międzyludzkich okazuje się powodować poważne kłopoty. I tak jest w Ojcu Chrzestnym. Chodzi o seks. Dla jednych jest to wątek zupełnie zbędny, dla innych niestosowny lub krępujący - z punktu widzenia fizjoterapeuty i perspektywy czasu wydaje mi się jednak bardzo słuszny i naturalny - w końcu to historia dla dorosłych. Może krępować osoby przed inicjacją lub powściągliwe- ale ma więcej sensu w tym miejscu niż całe powieści o 50twarzach. Wydawałoby się że Puzo dał się ponieść fantazji, ale problemy seksualne, usuwanie ciąż i prostytucja - są może nie popularne ale prawdopodobne. Sam manewr pozbywania się "metodą biblijną" ganglionu nadgarstka jest w 100% autentyczny, chociaż obecnie niepolecany ;). Opisany w książce zabieg Perineoplastyki celem wyleczenia Lucy z zespołu luźnej pochwy też jest prawdziwy - i jak to słusznie ujął książkowy w Doktor Jules Segal - kobiety miałyby dużo mniej problemów zdrowotnych gdyby ich problemy nie były traktowane jako powody do wstydu, o tym trzeba rozmawiać. Jest on powiązany z męskimi kompleksami, które wynikają z kompletnego braku świadomości o fizjologii po obu stronach.
Żeby temat zgłębić warto jeszcze wiedzieć o Ginekologach - Thorwald Jurgena, ale tę książkę mam jeszcze przed sobą. Po nią będą sięgać już raczej medycy. Więc wprowadzenie wątku ginegologiczno - seksualnego do tak popularnej i sensacyjnej historii jaką jest Ojciec Chrzestny, uważam za świetny manewr profilaktyki zdrowia kobiet.

Realizacja słuchowiska - wybitna. Historia wciągająca, sprawiająca wrażenie tajemniczego realizmu opisywanych postaci i zdarzeń.
Wracam do książki bo przypadkiem zagadałam się z pacjentką, na temat jednego z wątków: o Lucy Mancini, który jest zupełnie pominięty w filmowej adaptacji, często oburza czytających i powoduje obniżenie oceny książki lub przerwanie czytania....

Sporo ciekawych niuansów a temat medycyny sądowej uwiarygodnionych autorytetem. Zarówno technicznych jak i o zapleczu działania zawodu. W naprawdę dużej mierze to jednak autobiografia, z masą prywatnych wątków. Miałam wrażenie że autor grubo się tłumaczy i zastanawia mnie tylko z czego.
Jeżeli ktoś jednak szuka ciekawych i pouczających przypadków, które pokazują realia życia lekarza (nie autobiografii, ale raczej dziennika z anegdotami) - to polecam bardziej "Będzie bolało" Adama Key'a.

Sporo ciekawych niuansów a temat medycyny sądowej uwiarygodnionych autorytetem. Zarówno technicznych jak i o zapleczu działania zawodu. W naprawdę dużej mierze to jednak autobiografia, z masą prywatnych wątków. Miałam wrażenie że autor grubo się tłumaczy i zastanawia mnie tylko z czego.
Jeżeli ktoś jednak szuka ciekawych i pouczających przypadków, które pokazują realia...

Świetna chociaż krótka opowieść dobrze eksploatująca realne problemy koncepcji przejmowania kontroli nad czyimś ciałem przez technologię, starości i ekonomiczności życia w epoce technologii... Jeżeli wydaje ci się, że jakaś technologia jest sprawdzona i bezpieczna, a problemy nie dotykają ludzi uczciwych i prostych - to znaczy, że nie znasz prawdziwego oblicza świata w którym żyjesz. Podobne do AlteredCarbon albo okropnego gniota jakim był fim Gamer. Dobrze zrealizowane słuchowisko, chociaż jak zwykle realizatorzy nie postarali się o wyrównanie głośności dialogów (skróty i zapowiedzi kolejnych odcinków uważam za totalnie zbędny wypełniacz i pomijałam).

Świetna chociaż krótka opowieść dobrze eksploatująca realne problemy koncepcji przejmowania kontroli nad czyimś ciałem przez technologię, starości i ekonomiczności życia w epoce technologii... Jeżeli wydaje ci się, że jakaś technologia jest sprawdzona i bezpieczna, a problemy nie dotykają ludzi uczciwych i prostych - to znaczy, że nie znasz prawdziwego oblicza świata w...

Pierwsze zetknięcie z autorem. Początek jak dla mnie przydługawy, ale potem robi się klimatycznie i niesztampowo, końcówka trochę zbyt hollywoodzka. Przyjemny język, przejrzyste opisy sytuacji i miejsc, pozwalające dać popracować wyobraźni. Sporo zróżnicowanych postaci drugoplanowych, niestety bez okazji na wykazanie się, zbudowanych tylko w celach towarzyszących, nawet zachowują się jakby nie chcieli narzucać się głównemu bohaterowi, a swoje straty traktowali niezobowiązująco, ich światy nakreślone dobrze ale bez istotnego wpływu na główny motyw lustra (niby nie drażni to w trakcie czytania, ale jest wyraźne pod koniec). Generalnie Polecam i na pewno sięgnę po kolejne utwory Mastertona.

Pierwsze zetknięcie z autorem. Początek jak dla mnie przydługawy, ale potem robi się klimatycznie i niesztampowo, końcówka trochę zbyt hollywoodzka. Przyjemny język, przejrzyste opisy sytuacji i miejsc, pozwalające dać popracować wyobraźni. Sporo zróżnicowanych postaci drugoplanowych, niestety bez okazji na wykazanie się, zbudowanych tylko w celach towarzyszących, nawet...

Zaletą wersji audio jest na pewno wykonanie Anny Szawiel. Jak niesolidarnie kobiet lektorek raczej nie lubię, to muszę przyznać że jest świetna.
Co do samej treści książki jest to zdecydowanie młodzieżowy romans z elementami fantastycznymi*. Niby spodziewałam się tego. Rozwleczona akcja idącą do nikąd, z obfitymi opisami, ciągłymi irytującymi komentarzami bohaterki (BridgetJones z Mazowieckiego- bardziej niedojrzała, niedouczona i niezdarna). Aż do znudzenia powtarzane frazy o kleszczach. Słuchając i prowadząc samochód, zamiast patrzyć na drogę co chwilę wywracałam oczami. Musiałam sobie przypominać że doczytam do końca tylko dlatego, że to jedyna książka, którą z fantastyką kojarzą moje kuzynki i koleżanki.
* Elementy fantastyczne są tu słabo wkomponowane i eksploatowane. Jeżeli kogoś zaintrygował motyw alternatywnej historii Polski, to pragnę uspokoić, że właściwie nic naprawdę ciekawego, się nie zmieniło - jakby tylko autorka nazwy pozamieniała i zamiast mszy, zarządziła pikniki (w stylu typowych dożynek gminnych) z ogniskiem i legalizacją marihuany w kręgach starszyzny. Generalnie wątku historycznego nawet nie można nazwać ruszonym. Sporo niekonsekwencji i mało odpowiedzi dla osób wnikliwych. Może po prostu za duże zogniskowanie uwagi wokół pary bohaterów, zamiast więcej niuansów społecznego życia - które nadałby temu obrazowi jakiejś wiarygodności. Generalnie akcja to dopiero przydługawy wstęp i przedstawienie postaci. Zanim cokolwiek się wydarzy książka się kończy.

Zaletą wersji audio jest na pewno wykonanie Anny Szawiel. Jak niesolidarnie kobiet lektorek raczej nie lubię, to muszę przyznać że jest świetna.
Co do samej treści książki jest to zdecydowanie młodzieżowy romans z elementami fantastycznymi*. Niby spodziewałam się tego. Rozwleczona akcja idącą do nikąd, z obfitymi opisami, ciągłymi irytującymi komentarzami bohaterki...

Liczyłam, że wydarzenia kończące poprzednią część były precyzyjnie obliczonym podstępem, zmiana Magdy mnie nie zaskoczyła, sądziłam że to część planu, który skłoni żniwiarzy do wywabienia Gerarda do kolejnej pułapki. Ale to co okazało się w drugiej części, pokazało że Pierwszy nie był aż tak przebiegły. I chyba w opinii autorki czytelnicy też nie są, skoro wiele faktów jest powtarzanych aż do znudzenia.

Liczyłam, że wydarzenia kończące poprzednią część były precyzyjnie obliczonym podstępem, zmiana Magdy mnie nie zaskoczyła, sądziłam że to część planu, który skłoni żniwiarzy do wywabienia Gerarda do kolejnej pułapki. Ale to co okazało się w drugiej części, pokazało że Pierwszy nie był aż tak przebiegły. I chyba w opinii autorki czytelnicy też nie są, skoro wiele faktów jest...

Początkowo daje wrażenie szorstkich realiów i atmosferę pracy w pogotowiu, ale chyba oczekiwałam że będzie to kalejdoskop przypadków to obrazujących, a nie monolog wyrzutów, bez zaczepienia w przykładach. Dlatego końcówka wypada raczej słabo i męczy. Maciej Więckowski jako lektor super.

Początkowo daje wrażenie szorstkich realiów i atmosferę pracy w pogotowiu, ale chyba oczekiwałam że będzie to kalejdoskop przypadków to obrazujących, a nie monolog wyrzutów, bez zaczepienia w przykładach. Dlatego końcówka wypada raczej słabo i męczy. Maciej Więckowski jako lektor super.

Początek intrygujący i wciągający, zakończenie miałkie i rozpuszczone w oparach absurdu. Andrzej Ferenc jako lektor jak zwykle bez zarzutu.

Początek intrygujący i wciągający, zakończenie miałkie i rozpuszczone w oparach absurdu. Andrzej Ferenc jako lektor jak zwykle bez zarzutu.

Mimochodem rozczarowuje. Składa się głównie ze zbioru anegdot i skrótowych biografi kilku pisarzy, poetów oraz myślicieli, na temat tego jak to mieli w zwyczaju dużo i regularnie spacerować lub wędrować pieszo. Łącznie z opisem podróży św.Pawła i dość egzaltowanymi opisami znaczenia pielgrzymek. Więcej w tym rozwodzenia się o wszystkim innym i niczym konkretnie istotnym, niż o chodzeniu w sensie motorycznym, dlatego absolutnie nie jest to, jak twierdzi autor, kompendium ale co najwyżej antologia. Jest część historyczna o szewstwie, obuwiu i manewrach piechoty, która była trochę ciekawsza bo zwolniłam tempo słuchania na 1,4x żeby wyłapać ciekawostki techniczne, ale w tej kategorii to nadal mało treściwe źródło wiedzy w porównaniu np. z Kopalińskim. Raczej można przejść obok tej pozycji obojętnie. Jak ktoś szuka czegoś w temacie, bardziej składnie wyczerpującego niuanse transportu pieszego to proponuje "Urodzeni biegacze" http://lubimyczytac.pl/ksiazka/65342/urodzeni-biegacze-tajemnicze-plemie-ta...

Mimochodem rozczarowuje. Składa się głównie ze zbioru anegdot i skrótowych biografi kilku pisarzy, poetów oraz myślicieli, na temat tego jak to mieli w zwyczaju dużo i regularnie spacerować lub wędrować pieszo. Łącznie z opisem podróży św.Pawła i dość egzaltowanymi opisami znaczenia pielgrzymek. Więcej w tym rozwodzenia się o wszystkim innym i niczym konkretnie istotnym,...

Chyba najsłabsza z serii. (W sumie naprawdę dobra była tylko pierwsza.) Trochę jakby opowieści z krypty o wyjeździe do Straszęcina albo Ciechocinka... nie to by było właściwie ciekawe, a Czas mgieł nie był specjalnie i finał nijaki, albo nie wczułam się przez audiobook (tym razem wydał mi się czytany zbyt pretensjonalnie). Epilog podratowałby sprawę gdyby utrzymał do końca atmosferę ucinając się w odpowiednim momencie.

Chyba najsłabsza z serii. (W sumie naprawdę dobra była tylko pierwsza.) Trochę jakby opowieści z krypty o wyjeździe do Straszęcina albo Ciechocinka... nie to by było właściwie ciekawe, a Czas mgieł nie był specjalnie i finał nijaki, albo nie wczułam się przez audiobook (tym razem wydał mi się czytany zbyt pretensjonalnie). Epilog podratowałby sprawę gdyby utrzymał do końca...

Jeżeli szukasz w opiniach czytelników to znaczy że prawdopodobnie, podobnie jak mi, opis pod książką niewiele ci powiedział. Serię o Aniołach Kossakowskiej znałam bardzo pobierznie, bo podchodząc kilka razy do niej początkowy entuzjazm szybko mi wygasał pod konstrukcją relacji postaci i intryg. Ta pozycja jest inna zupełnie. Jak na razie najlepsza z tej serii i spokojnie można przesłuchać jako osobny utwór. Trzyma w niepewnym napięciu nie tylko na początku, a mechanika akcji nie wydaje się niczym wymuszona. Czerń jest podobna do Podziemnego kręgu Palaniuka.
Genialnie wykonana narracja audiobooka przez A.Hausnera.
O czym?: Szamanistyczna podróż w przeszłość, do Afryki, przez reportera próbującego okiełznać demony jakich nazbierał w trakcie lat pracy przy niebezpiecznym relacjonowaniu wojen... A może to tylko majaki od nawrotu malarii? Obie opcje i światy równoległe, są tak samo prawdziwe. Świetnie opisane, chociaż wymaga dużo więcej od czytelnika niż banalne fantasy. Nie wiem czy wczułabym się i zrozumiała to równie dobrze bez lektora, a może lepiej wyłapała i zapamiętała niektóre niuanse i wplecione odniesienia do kultury, historii i okultyzmu - wszystko dodane z gustem i odpowiednich proporcjach, ale nie nadaje się do sluchania przy posiłkach. Dużo brutalnej prawdy o wojnie jest zobrazowane z pierwszej osoby, językiem tyle barwnym co bezczelnym i cynicznym bohatera. Polecam.

Jeżeli szukasz w opiniach czytelników to znaczy że prawdopodobnie, podobnie jak mi, opis pod książką niewiele ci powiedział. Serię o Aniołach Kossakowskiej znałam bardzo pobierznie, bo podchodząc kilka razy do niej początkowy entuzjazm szybko mi wygasał pod konstrukcją relacji postaci i intryg. Ta pozycja jest inna zupełnie. Jak na razie najlepsza z tej serii i spokojnie...

Meh. Tym razem mieszanka Niekończącej się opowieści, Alicji w krainie czarów i Władcy Pierścieni. Zamiast królika - mamy kociaka, ważną misję w baśni, wysnutej przez schorowany umysł weterana, przeplataną z retrospekcjami z misji w Iraku. Początek jeszcze niezły, ale generalnie bez dobrego zakończenia (w znaczeniu bezpośrednim i oceniając jako rozwój historii).

Meh. Tym razem mieszanka Niekończącej się opowieści, Alicji w krainie czarów i Władcy Pierścieni. Zamiast królika - mamy kociaka, ważną misję w baśni, wysnutej przez schorowany umysł weterana, przeplataną z retrospekcjami z misji w Iraku. Początek jeszcze niezły, ale generalnie bez dobrego zakończenia (w znaczeniu bezpośrednim i oceniając jako rozwój historii).

Mroczny western fantasy. Trochę jakby Stephen King napisał Zabić Drozda - może po prostu nie moje klimaty. Gorszy od pierwszej książki tej serii, mdławy szczególnie pod koniec, kiedy wiadomo że się nie zdynamizuje i nie zaskoczy niczym więcej, chociaż początek był obiecujący. Przeczytana (A.Hausner) nadal nieźle chociaż czuć że lektor bardziej zmęczony i momentami myli barwy postaci.

Mroczny western fantasy. Trochę jakby Stephen King napisał Zabić Drozda - może po prostu nie moje klimaty. Gorszy od pierwszej książki tej serii, mdławy szczególnie pod koniec, kiedy wiadomo że się nie zdynamizuje i nie zaskoczy niczym więcej, chociaż początek był obiecujący. Przeczytana (A.Hausner) nadal nieźle chociaż czuć że lektor bardziej zmęczony i momentami myli...

Lektor Maciej Kowalik jak zwykle świetny, ale końcówkę i tak trochę przyspieszyłam. Bardzo młodzieżowa, poprawna ideologicznie współczesna baśń urban fantasy: Niewinni i prawi są nieskazitelni i mają poczucie misji walki ze złem, które jest bezmyślne i obiektywnie nie ma celu, wojownicy są samotni, zawsze uda im się wywinąć z kłopotów, a o tych którzy giną nie dowiadujemy się zbyt wiele, żeby nam nie było za przykro. Z tego powodu niektóre wydarzenia są dość uproszczone (problemy życia codziennego), mroczny klimat wydaje się sztucznie poważny, akcja trochę nierówno popychana, przypomina klisze z serialów*. Złożenia uniwersum są na bieżąco i prosto wytłumaczone, więc nie trzeba dodatkowej orientacji w kulturze i mitach słowiańskich. Trochę krucho, że taki współczesny-rodzimy, alternatywy wiedźmin/inkwizytor/buffy-vampire-slayer - ma w sumie do walki z upiorami głównie zielarstwo i trochę rytualnych przesądów.
Zwrot akcji pod koniec dość karkołomny. Zabrakło mi po drodze czegoś, żeby faktycznie wczuć się w sytuację wraz z bohaterami. Są charakterystyczni (łatwo odróżnialni), ale wyraźnie zauważa się braki w ich opisach, uzasadniające niektóre zachowania nieprzystające do sytuacji. Np. mając setki lat doświadczenia zapewniliby sobie bezpieczeństwo komunikacji i jakieś zwyczaje BHP pracy. Jeżeli naprawdę martwi cię bezpieczeństwo, zdrowie i życie, bliskiej osoby, to najlepiej wyprowadzić ją z równowagi i odepchnąć, stawiając abstrakcyjne i niczego nie wnoszące wymagania, przecież jak sobie pójdzie to wtedy nie będzie mieć tego zupełnie pod kontrolą - tak właśnie z głębokim rozmysłem robią tylko ci co kochają najmocniej. Albo to że tam nikt nie zauważa, że niektóre wymówki brzmią totalnie niewiarygodnie: gdy znajomi wydają się w jednej chwili gotowi na wszystko i w pełni skupieni na poświęceniu dla sprawy życia - noo chyba że zadzwoni ktoś z rodziny z prozaiczną sprawą, która mogłaby poczekać... (Kurde to jest akurat o moim byłym i to faktycznie może tak wyglądać na prawdę ;). Więc gdy w końcu dowiadujemy się, że jest jakiś powód i działania okazują się celowe, to moment i sposób odkrycia prawdy wydaje się nielogiczny i niekonsekwentny. Pewnie w dalszym ciągu serii ma to jakieś uzasadnienie. Pomysł intrygujący ale trochę brakuje mi porządku, dającego wrażenie że to wszystko nie skończy się jakimś rozczarowującym i miałkim finiszem (jak niejeden obiecujący serial Netflixa), ale że stoi za tym misterna intryga, "która by się udała gdyby nie te wścibskie dzieciaki!". A przecież wiadomo że każdy złoczyńca ujawniający swoje plany, przegrywa.

* Serialowe bo u mnie wywołuje jakieś takie skojarzenie z Herkulesem, Heman'em albo PowerRangers czy nawet Czarodziejką z Księżyca, albo w rodzimych klimatach Tajemnicą Sagali- chodzi mi bardziej o sytuacyjne relacje postaci i intrygi, które w takiej formie można ciągnąć w nieskończoność bez przesuwania do przodu rozwiązania całej sytuacji. Tu też postacie są sztucznie trzymane w zawieszeniu przez złoczyńce za pomocą jego armii upiorów, niestety to czuć.

Lektor Maciej Kowalik jak zwykle świetny, ale końcówkę i tak trochę przyspieszyłam. Bardzo młodzieżowa, poprawna ideologicznie współczesna baśń urban fantasy: Niewinni i prawi są nieskazitelni i mają poczucie misji walki ze złem, które jest bezmyślne i obiektywnie nie ma celu, wojownicy są samotni, zawsze uda im się wywinąć z kłopotów, a o tych którzy giną nie dowiadujemy...

Audiobook: Jakub Kamieński jako lektor świetnie podkreśla różne sytuacje i nie jest monotonny, oddaje zmiany akcentów postaci, nie ma się wrażenia narzucającego interpretację. Ale kwestie wypowiedziane półgłosem a czasami półszeptem lub na bezdechu, są praktycznie niesłyszalne - uważam że wina realizacji. Nie ma wyrównanego poziomu głośności - z tego powodu okropnie trzeba przewijać, nawet słuchając w ciszy.
Książka: (zaznaczam że to moja pierwsza styczność z tym autorem) Książka warta przeczytania na pewno i raczej nikt nie powinien być nią rozczarowany, ale opisy, recenzje i stylizacja okładki mogą wprowadzać w błąd i stawiać inne oczekiwania, niż spełnia ona rzeczywiście. Bo nie jest to fantasy na pewno. Przez większość tekstu jest to powieść obyczajowa, na tle życia krakowskiej klasy średniej, lat 1897-1901, z elementami grozy gotyckiej, z motywem detektywistycznym. Głównym wątkiem są doświadczenia młodego bohatera, który trochę miota się z własną karierą naukową i wraz z którym utrzymujemy się w ciągłej niepewności czy duchy i demony naprawdę istnieją, czy wszystkie te podejrzane zdarzenia, można przypisać działaniu psychiki, zbiegom okoliczności i celowym wykorzystywaniu religii do manipulacji ubezwłasnowolnieniem w celach majątkowych. Efekty działań wydające się nadnaturalnymi są sporadyczne i przypominają bardziej drobne ataki schizofrenii lub fantazji bochaterów - nie są szczególnie spektakularnie opisane, ich groza opiera się na kontekście i są wierne temu, co w tamtych czasach faktycznie uważało się za praktyczne demoniczne emanacje - na przykład wyuzdanie seksualne. Tak jest dosłownie przez 96% tekstu. Jeżeli coś się jednoznacznie okazuje to na końcu. Na uwagę zasługuje oddanie wierne warunków czasów, w których historia przebiega, praca badawcza, zdecydowanie przełożyła się w wartość dodaną, ciekawą sama w sobie. Opisy scenografii i dygresje na temat postaci oraz rekwizytów, wypełniają cała przestrzeń między zasadniczymi zwrotami akcji. Koncepcyjnie przypomina trochę film Adwokat Diabła albo książkę Zbrodnia i Kara, trochę też skojarzyła mi się z Krainą Chichów Carrola.

Audiobook: Jakub Kamieński jako lektor świetnie podkreśla różne sytuacje i nie jest monotonny, oddaje zmiany akcentów postaci, nie ma się wrażenia narzucającego interpretację. Ale kwestie wypowiedziane półgłosem a czasami półszeptem lub na bezdechu, są praktycznie niesłyszalne - uważam że wina realizacji. Nie ma wyrównanego poziomu głośności - z tego powodu okropnie trzeba...

Książka bardziej jako ciekawostka niż źródło porządnej inspiracji. Jak na duchownego bardzo laicka narracja, nienachalna i przyjemnie zwięzła. Dość powierzchowna i subiektywna ocena własnego doświadczenia i fenomenu, niż biografia lub wyjaśnienie zjawisk, autorefleksja nad nimi, a już na pewno nie podręcznik. Przypadki podawane są bardziej jako przykłady i nie ma ich wiele. Końcówka o snach w stosunku do poziomu obecnej wiedzy psychologicznej dość nieaktualna- co zrozumiałe, także słownictwo i sposób opisu możliwych działań typowy dla okresu powstania, z próbami porównywania do uwcześnie dostępnej technologii radiowej i telewizyjnej dość zgrabnie dające wyobrażenie (gdyby znał idee internetu i eksteligencji to chyba jego teoria byłaby kompletna :).

Książka bardziej jako ciekawostka niż źródło porządnej inspiracji. Jak na duchownego bardzo laicka narracja, nienachalna i przyjemnie zwięzła. Dość powierzchowna i subiektywna ocena własnego doświadczenia i fenomenu, niż biografia lub wyjaśnienie zjawisk, autorefleksja nad nimi, a już na pewno nie podręcznik. Przypadki podawane są bardziej jako przykłady i nie ma ich wiele....

Warto przeczytać, chociaż dochodzę do wniosku że budowanie okoliczności sytuacyjnych jest najlepsze, a puentowanie historii - jest z tej drugiej strony, znaku firmowego Grzędowicza. Chyba dlatego jednak wolę go w takich krótkich formach. Sporo oryginalnych pomysłów i ciekawych spostrzeżeń. Niektóre z opowiadań były naprawdę klimatyczne i dobrze utkane. Inne miały za dużo pospolitych wynurzeń i piekielne było to w nich właśnie to, że wydawały się tym potępiać duszę czytelnika staczając w brak nadziei ;)

Warto przeczytać, chociaż dochodzę do wniosku że budowanie okoliczności sytuacyjnych jest najlepsze, a puentowanie historii - jest z tej drugiej strony, znaku firmowego Grzędowicza. Chyba dlatego jednak wolę go w takich krótkich formach. Sporo oryginalnych pomysłów i ciekawych spostrzeżeń. Niektóre z opowiadań były naprawdę klimatyczne i dobrze utkane. Inne miały za dużo...