Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka dobrze podparta konkretnymi badaniami naukowymi, klarownymi przykładami i zjawiskami mającymi miejsce w realnym świecie. Jednocześnie jest przy tym napisana przystępnym, (ale nie traktującym czytelnika jak idiotę) językiem. Pełna ciekawych przeżyć ludzi ze świata literatury, sztuki, nauki czy historii, trafnych cytatów i ważnych dla współczesnego świata wniosków dodatkowo uatrakcyjnia lekturę. Bardzo dobra pozycja.

Książka dobrze podparta konkretnymi badaniami naukowymi, klarownymi przykładami i zjawiskami mającymi miejsce w realnym świecie. Jednocześnie jest przy tym napisana przystępnym, (ale nie traktującym czytelnika jak idiotę) językiem. Pełna ciekawych przeżyć ludzi ze świata literatury, sztuki, nauki czy historii, trafnych cytatów i ważnych dla współczesnego świata wniosków...

Długo czekałam na tą książkę i miałam nadzieję, że się na niej nie zawiodę.
Wydawało mi się, że opowieść ze świata Percyego Jacksona, której głównym bohaterem ma być Nico Di Angelo (a więc jedna z najciekawszych postaci wszystkich serii Ricka Riordana) będzie dobra w taki czy inny sposób.

Niestety książka wypada w najlepszym wypadku "średniawo", (6 gwiazdek na 10 to i tak naciągana ocena, związana głównie z sentymentem do przygód herosów).
I chociaż bardzo chciałam by książka wypadła jak najlepiej, same moje chęci nie wystarczyły.

Fabuła owszem, jest przewidywalna i prosta, ale to nie ona stanowi tu największy problem, a sceny pełne ekspozycji, moralizatorstwa i melodramatycznych dialogów pomiędzy bohaterami.
Podczas lektury, przychodziły mi co jakiś czas skojarzenia z nieudolnym fanfikiem autorstwa niedoświadczonego jeszcze w pisaniu nastolatka i zdarzało się to właściwie zawsze przy dialogach pomiędzy postaciami.
W tych właśnie dialogach Rick odsłania wszystko; w łopatologiczny sposób opisuje jak bohaterowie się czują, co myślą, nie dodając przy tym ani krztyny subtelności, która nadała by postaciom wielowymiarowości żywych osób.

Tak długie, pisane przez lata serie, mają często to do siebie, że dorastają wraz z czytelnikami. "Dojrzewają", ponieważ dojrzewa i zmienia się sam autor. W tym przypadku mam wrażenie, że jest wręcz odwrotnie.
Może już nie jestem głównym targetem książek Riordana, ale poziom zarówno pierwszej serii o Percym Jacksonie, jak i "Olimpijskich herosów" wciąż wspominam bardzo dobrze.
Żywię więc głęboką nadzieję, że Rick nie zaczął traktować świata półbogów jako maszynki do robienia pieniędzy i w swoje następne książki (związane z jakąkolwiek mitologią) włoży trochę więcej serca i pisarskiego kunsztu.

Długo czekałam na tą książkę i miałam nadzieję, że się na niej nie zawiodę.
Wydawało mi się, że opowieść ze świata Percyego Jacksona, której głównym bohaterem ma być Nico Di Angelo (a więc jedna z najciekawszych postaci wszystkich serii Ricka Riordana) będzie dobra w taki czy inny sposób.

Niestety książka wypada w najlepszym wypadku "średniawo", (6 gwiazdek na 10 to i tak...

Ocenę 5/10 jestem w stanie przyznać tylko dlatego, że w książce została zawarta oryginalna, anglojęzyczna wersja LeGuin.
I po lekturze całości, łatwo stwierdzić, że tylko ona ma tu jakąkolwiek wartość.
Tłumaczenie jest w większości wierszy kiczowate, płytkie albo zwyczajnie żałosne.
Dziwne, niemające nic wspólnego z wersją Le Guin polskie przykłady czy niepotrzebne zastępowanie konkretnych rzeczy i wyrażeń innymi przynosi odwrotny efekt od zamierzonego przez tłumaczy. W posłowiu wyjaśniają, że biorąc przykład z Le Guin, pozwolili sobie na większą swobodę w przekładzie, a właściwie postanowili nie tyle tłumaczyć, co "napisać" polską wersję utworu Le Guin.
Cóż, powiedzieć, że zupełnie im to nie wyszło, to nie powiedzieć nic.
Język potoczny użyty w wierszach (a właściwie jego mierna imitacja, bo nie potrafię uwierzyć, że tak może wyglądać język potoczny w jakiejkolwiek grupie społecznej) jest tak oderwany od rzeczywistości, że aż śmieszny. Wytrąca z rytmu, pomija sedno danego utworu i wprawia w zniesmaczenie.
Doskonały przykład braku szacunku zarówno dla autora oryginału jak i czytelnika.

Ocenę 5/10 jestem w stanie przyznać tylko dlatego, że w książce została zawarta oryginalna, anglojęzyczna wersja LeGuin.
I po lekturze całości, łatwo stwierdzić, że tylko ona ma tu jakąkolwiek wartość.
Tłumaczenie jest w większości wierszy kiczowate, płytkie albo zwyczajnie żałosne.
Dziwne, niemające nic wspólnego z wersją Le Guin polskie przykłady czy niepotrzebne...