Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trochę infantylna i ckliwa.

Trochę infantylna i ckliwa.

Sigrid Nunez snuje się po opustoszałych parkach nowojorskich. Fajne, spokojne przemyślenia, bawienie się wyrazami oraz wspomnieniami. Historia z Eureką, którą w - zwariowanym lockdownowym czasie - przyszło jej się opiekować oraz spotkanie z Vetchem bardzo zgrabne i dobrze opowiedziane.

Sigrid Nunez snuje się po opustoszałych parkach nowojorskich. Fajne, spokojne przemyślenia, bawienie się wyrazami oraz wspomnieniami. Historia z Eureką, którą w - zwariowanym lockdownowym czasie - przyszło jej się opiekować oraz spotkanie z Vetchem bardzo zgrabne i dobrze opowiedziane.

Bardzo ciekawe naukowe podejście do tematu odżywiana się. Zgubna rola cukru potwierdzona. Warto się zapoznać.

Bardzo ciekawe naukowe podejście do tematu odżywiana się. Zgubna rola cukru potwierdzona. Warto się zapoznać.

Bardzo przyzwoity wywiad -rzeka z byłym prezydentem Aleksandrem Kwaśniewskim. Mądry, rozsądny, taktowny i bardzo wiarygodny polityk. Takich nam obecnie trzeba!

Bardzo przyzwoity wywiad -rzeka z byłym prezydentem Aleksandrem Kwaśniewskim. Mądry, rozsądny, taktowny i bardzo wiarygodny polityk. Takich nam obecnie trzeba!

Wspaniałe studium patologii, wyobcowania, niezrozumienia a zarazem nadziei. Douglas Stuart wiej jak opowiadać o rzeczach trudnych i wstydliwych. Spowodował, że polubiłam alkoholiczkę degenerującą życie własnych dzieci!

Wspaniałe studium patologii, wyobcowania, niezrozumienia a zarazem nadziei. Douglas Stuart wiej jak opowiadać o rzeczach trudnych i wstydliwych. Spowodował, że polubiłam alkoholiczkę degenerującą życie własnych dzieci!

Historia pętli czasu w jaką wpadł Tomek Białogórki interesująca. Klimat targanych nieodległą historią Gliwic bliski mojej tożsamości. Jednak cała reszta irytująco do bani. Płaskie, jednoznaczne postaci. Nawet jeżeli środowisko pracowników zatrudnionych na podstawie "karty nauczyciela" jest tak patologiczne jak autor przedstawia (w co nie wierzę), to na pewno dało się to lepiej ująć. Szkoda, że autor postawił na populizm i tanie chwyty. Wysokie noty tej pozycji na portalu pokazują, że wszystko zależy, od tego czego się w książkach szuka -ja jednak czegoś innego.
Po "Apokryfie" który przeczytałam z dużą przyjemnością , ta książka to moje tegoroczne mocno zadziwiające rozczarowanie.

Historia pętli czasu w jaką wpadł Tomek Białogórki interesująca. Klimat targanych nieodległą historią Gliwic bliski mojej tożsamości. Jednak cała reszta irytująco do bani. Płaskie, jednoznaczne postaci. Nawet jeżeli środowisko pracowników zatrudnionych na podstawie "karty nauczyciela" jest tak patologiczne jak autor przedstawia (w co nie wierzę), to na pewno dało się to...