Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Urodzony w 1967 roku jeden z najważniejszych współczesnych pisarzy argentyńskich, przewrotny kontynuator tradycji Jorgego Luisa Borgesa i Ricarda Piglii, autor jedenastu powieści, trzech tomów opowiadań i wielu esejów, w których bezlitośnie rozlicza przeszłość (i teraźniejszość) Argentyńczyków. W 2007 roku uhonorowany prestiżową Premio Harralde za powieść Ciencias morales [Nauki o moralności], w której – podobnie jak w Dwa razy czerwiec z roku 2002 – zastanawia się nad tym, co sprawia, że nowoczesne społeczeństwo potrafi zaakceptować państwową przemoc, a nawet w niej z własnej woli uczestniczyć. W obu tych książkach Kohan wraca do ostatniej i wyjątkowo okrutnej argentyńskiej dyktatury z lat 1976–1983, analizując ją z punktu widzenia zwyczajnej jednostki ludzkiej, która daje się uwikłać w mechanizmy przymusu i systemowego bestialstwa, choćby tylko przez brak reakcji, co, jak podkreśla pisarz, stanowi echo jego doświadczeń z dzieciństwa – jako uczeń, pod koniec lat 70., wracając ze szkoły, codziennie mijał owiane złą sławą zabudowania Szkoły Mechanicznej Marynarki Wojennej (Escuela de Mecánica de la Armada, ESMA),w której podziemiach mieściło się wówczas nielegalne centrum zatrzymań i tortur: dobiegające stamtąd krzyki opozycjonistów tłumiono puszczanymi na cały regulator rockowymi przebojami, a okoliczni mieszkańcy wiedzieli o tym, choć nie chcieli wiedzieć i udawali, że nie wiedzą. Podobnie dramatyczne chwile z historii Argentyny Kohan umieszcza w nieoczywistych kontekstach takich jak owiane w Polsce legendą Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1978 czy walka o zawodowe mistrzostwo świata w wadze ciężkiej pomiędzy Jackiem Dempseyem a Luisem Ángelem Firpem, która odbyła się 14 września 1923 roku na stadionie Polo Grounds w Nowym Jorku. W połączeniu z drobiazgową eksploracją wielorakich przejawów ludzkiej seksualności sprawia to, że każda książka Kohana jest zupełnym zaskoczeniem dla czytelników.