Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cambridgeshire, rok 1986.
Beth Jennings zaczyna martwić się o swoją malutką córkę. Ona i jej mąż przez lata starali się o dziecko, a pojawienie się Hannah było prawdziwym cudem. Niestety z jakiegoś powodu Hannah nie jest taka jak inne dzieci – gdy dorasta, wydaje się, że niemal czerpie przyjemność ze sprawiania ludziom bólu i zmartwień. To wzbudza w Beth coraz większe obawy i niepokój o przyszłość ich córki oraz o własne bezpieczeństwo. Czy Beth rzeczywiście powinna się bać córki, czy może przesadza?

Londyn, rok 2017.
Clara Haynes oczekuje w swoim mieszkaniu na powrót z pracy swojego chłopaka Luke'a Lawsona. Niestety ten nie odpowiada na jej wiadomości. Kobieta ma nadzieję, że po prostu postanowił spotkać się z przyjaciółmi, wypił za dużo i gdzieś odsypia, ale gdy następnego dnia nie pojawia się w pracy na ważnym spotkaniu, jej obawy zaczynają rosnąć. Luke miał swego rodzaju „prześladowcę”, kogoś, kto wysyłał mu dziwne sms-y i e-maile z pogróżkami, ale nie chciał, żeby Clara się tym martwiła. Czy prześladowca nie posunął się o krok za daleko?

W miarę jak strach Clary rośnie, a śledztwo w sprawie zaginięcia toczy się bardzo powoli, kobieta zaczyna zachęcać rodzinę i przyjaciół Luke'a do prób jego odnalezienia. Clara z dnia na dzień odkrywa, że istnieje wiele tajemnic, których nie była świadoma. Sekretów dotyczących Luke'a i jego rodziny.

„Złe dziecko” Camilli Way to wciągający i pełen emocji thriller psychologiczny, opowiadany głównie z punktów widzenia dwóch kobiet w odstępie trzydziestu lat – wątki fabularne przechodzą pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Obydwie historie są napisane po mistrzowsku i przekonująco. Większość bohaterów tej książki jest nietypowa, wielowymiarowa. Niestety, ale poza Clarą wszyscy, zwłaszcza mężczyźni, wykreowani w tej historii byli samolubni i pozbawieni zasad moralnych.

Co ważne od razu przyciągnęła mnie postać Hannah. Dziewczynka potrafiła manipulować, była agresywna i miewała ciągłe wahania nastroju. Jej zdolność do naśladowania zachowań, sposobu mówienia, języka ciała, mimiki, gestów, a nawet intonacji tych, którzy padali ofiarami jej zakłamania, wywoływała dreszcz i gęsią skórkę. Była wcieleniem zła.

To właśnie Beth zmagała się z narastającymi aspołecznymi zachowaniami swojej córki. Dziecko, które wydawało się nie przejmować niczym i nikim. Clara natomiast zmagała się ze zrozumieniem, że jej zaginiony chłopak nie był idealnym mężczyzną, za jakiego go uważała. Poznaje kilka prawd o nim i jego przeszłych związkach.

Jest oczywiste, że te historie będą się ze sobą łączyć, ale w jaki sposób? Dlaczego? Gdzie jest początek tej zagmatwanej łamigłówki?

Trzeba przyznać, że to książka, która zachwyciła mnie od samego początku. Nigdy wcześniej nie czytałam żadnej książki autorki, ale ona zdecydowanie wie, jak racjonować napięcie, tak abyś został wciągnięty i zastanawiał się, czy pochłonąć całą książkę na raz, czy delektować się nią bardzo powoli. Kiedy historie zaczynają się łączyć, tajemnice stają się jeszcze bardziej ekscytujące, a sprawy nierealne i skomplikowane. Autorka pokazuje, że żadna rodzina nie jest idealna, ale może się tak zdarzyć, że to, czego nie wiesz o swojej rodzinie, może okazać się niebezpieczne.

Powieść była pełna zwrotów akcji, które zaprzeczały każdej odpowiedzi, jakiej udzieliłam w myślach na tę owianą tajemnicą historię. Ciągle zgadywałam i za każdym razem, gdy wydawało mi się, że moje umiejętności detektywistyczne przynoszą owoce, pojawiało się odkrycie, które wywracało wszystko do góry nogami. Prawie każdy rozdział kończył się w punkcie kulminacyjnym lub w trudnej do przewidzenia sytuacji pozostawiając czytelnika w napięciu i oczekiwaniu na kontynuację, lub rozwiązanie. Na koniec elementy układanki zostały bezbłędnie złączone.

Podsumowując, książka niesamowicie mnie wciągnęła i trzymała w napięciu.

Cambridgeshire, rok 1986.
Beth Jennings zaczyna martwić się o swoją malutką córkę. Ona i jej mąż przez lata starali się o dziecko, a pojawienie się Hannah było prawdziwym cudem. Niestety z jakiegoś powodu Hannah nie jest taka jak inne dzieci – gdy dorasta, wydaje się, że niemal czerpie ...

Rozwiń

Zwiń

Dziennikarka Ada to szczęśliwie zakochana młoda dziewczyna. Kamil to chłopak jej marzeń i nie wyobraża sobie przyszłości bez niego. Kiedy największa miłość jej życia postanawia zabrać ją w swoje rodzinne strony i przedstawić rodzinie oraz znajomym, Ada jest przekonana, że już nic i nikt nie jest w stanie ich rozdzielić. Niestety niechęć przyjaciół Kamila do poznania Ady, jest dla dziewczyny bardzo odczuwalna. Ada mimo wszystko nie chce zawieść swojego chłopaka i godzi się na częste spotkania przeważnie mocno zakrapiane alkoholem. Podczas tych imprez pomysłowość znajomych Kamila zaskakuje Adę i niekiedy bardzo głupie i dziecinne zachowania, wyzwania i gry wymyślane przez nich są przez nią akceptowane jedynie po to byle tylko się zgrać z grupą i nie robić przykrości ukochanemu. Niechętnie zgadza się także na wyjazd do domku letniskowego nazywanego „Pustać”. Tam sytuacja wymyka się spod kontroli. Kiedy wydaje się, że w domku położonym na odludziu, gdzie wszyscy mocną śpią, jest cisza i spokój, nic złego nie może się wydarzyć, to tylko pozory. Ktoś nie śpi. Wstaje cicho, porusza się wręcz bezszelestnie, a w ręku trzyma nóż.

Co wydarzyło się w „Pustaci”? Czy prawda ujrzy kiedyś światło dzienne?

„Pustać” to debiut literacki Agaty Zamarskiej. Jest to powieść na pograniczu thrillera, obyczajówki i książki dla młodzieży z zagadką i mocnym wątkiem psychologicznym i kryminalnym w tle. Moim zdaniem jest to książka dla czytelników, którzy wolą lżejsze książki z gatunku suspensu, gdzie dreszczyk emocji delikatnie daje o sobie znać. „Pustać” to na pewno wciągająca historia, opowiadająca o grupce młodych ludzi, którzy studiują, pracują, przeżywają swoje pierwsze zawody miłosne, mają swoje pierwsze poważniejsze problemy i przede wszystkim lubią imprezować. To opowieść o ludziach, którzy balansują na granicy dziecinnych lat oraz dojrzałego życia. Ich zachowanie jeszcze często bardzo niezrozumiałe, nieodpowiedzialne i samolubne, pełne swobody i szaleństwa zmienia się podczas jednej nocy. Fabuła książki nie jest może jakość szczególnie wyszukana, ale autorka sprawia, że akcja książki z rozdziału na rozdział coraz bardziej się rozkręca. W zachowaniu bohaterów czuć niepokój, strach i lęk. Tajemnica wisi w powietrzu i ktoś zna odpowiedź na jej rozwiązanie. Zerwanie kontaktów nic nie daje w tym wypadku. Przeszłość ciągnie się za Adą i nie daje jej spokoju. Kiedy jest już prawie przekonana, że przepracowała tamten wieczór wraz z psychologiem, wszystko znowu wraca. Tym razem nie uniknie zderzenia z prawdą. Niespodziewane spotkanie z przyjacielem Kamila otwiera dawno zamkniętą w pamięci szufladkę z wydarzeniami tamtej tragicznej nocy.

„Pustać” to dobra powieść, przy której przyjemnie można spędzić czas, a sama końcówka, która okazała się bardzo intrygująca i zaskakująca pokazuje, że mamy do czynienia z kolejnym udanym debiutem literackim.

Dziennikarka Ada to szczęśliwie zakochana młoda dziewczyna. Kamil to chłopak jej marzeń i nie wyobraża sobie przyszłości bez niego. Kiedy największa miłość jej życia postanawia zabrać ją w swoje rodzinne strony i przedstawić rodzinie oraz znajomym, Ada jest przekonana, że już nic i nikt ni...

Rozwiń

Zwiń

Sambor Malczewski, były policjant, po blisko trzydziestu latach przybywa w rodzinne strony. Powodem powrotu jest jego siostra bliźniaczka — Lilia. Mieszkańcami wsi Runowo w ostatnim czasie wstrząsnęły dwa wydarzenia — zniknięcie Artura Krynickiego oraz wyłowione z pobliskiej rzeki zwłoki kobiety. Lokalna policja prowadzi poszukiwania zaginionego, a także podejrzewa, że odnalezioną kobietą może być skonfliktowana z mieszkańcami wsi Lilia Malczewska. Przybyły na miejsce Sambor identyfikuje zwłoki siostry oraz niechętnie podejmuje się próby rozwiązania zagadki śmierci siostry. Jednak im głębiej zaczyna poznawać jej przeszłość, tym więcej szokujących faktów odkrywa i coraz bardziej zaczynają go dręczyć wyrzuty sumienia, podjętej lata temu decyzji o zerwaniu jakichkolwiek relacji z siostrą.

Jakie tajemnice skrywa wieś i mieszkańcy Runowa? Jaki związek ze śmiercią Lilii ma tragedia sprzed lat? Czy Samborowi uda się ustalić przyczynę śmierci siostry? Co ukrywa tajemnicza i mroczna polana w środku lasu?

„Polana” to najnowsza książka jednego z najbardziej znanych autorów powieści kryminalnych i młodzieżowych. Wielbiciele twórczości Marcela Mossa dokładnie wiedzą, że lubi on zaskakiwać swoimi historiami. Niejednokrotnie byliśmy świadkami mrocznych i brutalnych wydarzeń, przepełnionych przemocą fizyczną i psychiczną, „hejtem” w Internecie, depresjami i samobójstwami wśród nastolatków. Tym razem Marcel Moss zapewnił swoim czytelnikom skomplikowaną intrygę kryminalną.

Fabuła książki została osadzona w małej wsi Runowo. Jak to się zwykle mówi — mała miejscowość, duże sekrety. Tak było i tym razem. Akcja, która powoli płynie swoim własnym tempem, ze strony na stronę odkrywa przed nami coraz większe tajemnice wszystkich mieszkańców wsi.
Wpleciona w intrygę kryminalną tajemnica polany ukrytej w środku mrocznego lasu, miejscowe legendy i wierzenia dodatkowo podsycają ciekawość, napędzają emocje, nadają całości zagadkowego klimatu. Stopniowo wzrastające napięcie sprawia, że nie sposób oderwać się od lektury.

Akcja rozgrywa się na dwóch liniach czasowych. Retrospekcje głównego bohatera wnoszą do historii wiele cennych i ważnych informacji dotyczących jego obecnej sytuacji. Dzięki temu dowiadujemy się, że Sambor nie miał łatwego startu w dorosłość. Po rodzinnej tragedii, podczas której zginęli jego rodzice, opuścił wieś, został policjantem i założył własną rodzinę. Niestety praca, która pochłonęła go bez pamięci, coraz bardziej wpływała na jego małżeństwo. Pewnego dnia zdarzył się wypadek, podczas którego mężczyzna stracił żonę i córkę. To traumatyczne przeżycie wpłynęło na dalsze życie Sambora. Dręczony wyrzutami sumienia postanowił porzucić zawód policjanta i wyjechać jak najdalej od miejsca, które przypominało mu o rodzinie. Przeprowadzka była przypieczętowaniem decyzji o całkowitym odcięciu się od przeszłości i prowadzeniu samotnego trybu życia. Popadł w pewien rodzaj otępienia, a smutki topił w alkoholu. Wszystkie postacie wykreowane przez autora są bardzo realistyczne. Wszelkie niedoskonałości i słabości przypisane bohaterom pokazują, że są to osoby borykające się z problemami, które mogą dotknąć każdego.

„Polana” to wstrząsająca i bolesna podróż do przeszłości, która ukazuje głębokie rany i niewygojone blizny czasu. To intrygująca i tajemnicza powieść kryminalna, w której poruszone zostały trudne tematy. Duszny klimat małej zamkniętej społeczności, gdzie każdy nosi swoje własne sekrety, dodaje charakter nieprzewidywalności. Zaskakujące zwroty akcji powodują, że książka oddziałuje na emocje, burząc spokój i potęgując oczekiwania wobec zakończenia historii.

Sambor Malczewski, były policjant, po blisko trzydziestu latach przybywa w rodzinne strony. Powodem powrotu jest jego siostra bliźniaczka — Lilia. Mieszkańcami wsi Runowo w ostatnim czasie wstrząsnęły dwa wydarzenia — zniknięcie Artura Krynickiego oraz wyłowione z pobliskiej rzeki zwłoki k...

Rozwiń

Zwiń

"Kimże jesteśmy bez wspomnień? Pustymi naczyniami, drzewami bez gałęzi, korytem strumyka bez wody."

„Mój dom” Tomasza Sablika to połączenie powieści grozy z thrillerem psychologicznym, która przenika nasze myśli, prowadząc w najgłębsze zakamarki ludzkiego umysłu. Jest ona bogata w liczne emocje i ból. Pozytywne zmiany w życiu bohaterów, które wywołują poczucie radości i ekscytacje przełamują bolesne upadki, którym towarzyszy smutek i niepokój. Tak skrajne doznania tworzą dynamiczną narrację i trzymają czytelnika w napięciu, zapewniając głębsze zaangażowanie w historię. Wędrując przez jej strony, odkrywamy tajemnice, których rozwiązania nie łatwo odgadnąć oraz odnajdujemy pytania, na które nie ma dobrych odpowiedzi. Kiedy jednak zanurzymy się jeszcze głębiej w ten literacki świat, doświadczymy obecności czarnej magii, ukrywającej się pod przykrywką i zakłócającej spokój i harmonię życia bohaterów. Ta mroczna siła staje się nośnikiem zła, manipulując wyborami postaci i prowadząc do popełniania błędnych decyzji oraz desperackich prób odwrócenia losu, który wydaje się już przesądzony.

„Mój dom” to powieść napisana w formie pamiętnika, a główny bohater dzieli się z nami swoimi przeżyciami i doświadczeniami z czasów dzieciństwa, lat młodzieńczych oraz dorosłości. To powieść, która ukazuje, jak wydarzenia z przeszłości mają wpływ na kształtowanie się osobowości i cech charakteru człowieka. Edward Munich — bo tak nazywa się główna postać tej historii — nie ukrywa niczego. Zaczyna swoją historię od trudnego dzieciństwa, ciągłych przeprowadzek, coraz gorszych relacji z matką. W końcu trafiają na wieś do rodziców ojca Edwarda. Przemiła babcia i dość ekscentryczny i dziwaczny dziadek stają się dla małego Edwarda „zastępczymi opiekunami". To dziadkowie uczą go wielu nowych rzeczy. Zapracowani rodzice nie mają dla niego czasu. I właśnie wtedy zdarza się wypadek, który mógłby dla Edwarda zakończyć się tragicznie. Dzięki dziadkowi wszystko się zmienia. Od tego czasu chłopiec zaczyna poznawać prawdziwe oblicze dziadka. Z czasem Edwarda coraz bardziej pochłania świat iluzji i magii. Działo się to zawsze, kiedy przebywał w domu lub w jego zasięgu. Działania dziadka i domu, w którym mieszkał, odbierały Edwardowi emocje i uczucia. Pomimo tego chłopak próbował żyć normalnie. Mieć przyjaciół, dziewczynę. Z opowieści możemy dowiedzieć się bardzo dużo o jego najlepszych kumplach, szkolnych wybrykach i utarczkach, pierwszej prawdziwej miłości oraz utracie bliskich mu osób.

Każde wspomnienie opatrzone jest wyjaśnieniami Edwarda w czasie teraźniejszym. Dryfujemy na dwóch liniach czasowych. Pamiętnik, czyli spowiedź z życia głównego bohatera to sentymentalna podróż człowieka, która ukazuje wrażliwość, lęki, tajemnice, złą energię, niejednokrotnie przytłacza i zaskakuje. Akcja książki, która niespiesznie posuwała się do przodu, potęgowała towarzyszący bohaterom dreszczyk niepokoju o ich los i przeznaczenie. Zakończenie, którego trudno przewidzieć, zrobiło na mnie pozytywne wrażenie. Cieszę się, że poznałam historię Edwarda — tak inną i tak przejmującą.

[współpraca reklamowa z @wydawnictwoczarnaowca @tomasz_sablik @biblia_horroru]

"Kimże jesteśmy bez wspomnień? Pustymi naczyniami, drzewami bez gałęzi, korytem strumyka bez wody."

„Mój dom” Tomasza Sablika to połączenie powieści grozy z thrillerem psychologicznym, która przenika nasze myśli, prowadząc w najgłębsze zakamarki ludzkiego umysłu. Jest ona bog...

Rozwiń

Zwiń