Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zauroczona poprzednią serią autorki chętnie sięgnęłam po nowość. Nie wiedziałam czego mam się spodziewać, ponieważ nie przeczytałam wcześniej opisu, ale nawet na dobre mi to wyszło.

Książka pt. "ON" zaczyna się w momencie, gdy Marcel Jeleński szanowany lekarz i kochający ojciec wraca z konferencji do domu i znajduje martwą żonę. Oczywiście zostaje pierwszym podejrzanym. Równocześnie prowadzony jest wątek romansu Anny i pana M. Pan M. to mężczyzna idealny, który odmienia jej życie o 180°. Te dwa wątki przeplatają się przez całą powieść.

Muszę pogratulować autorce - zdecydowanie rozwinęła swoje pióro. Czuć to od pierwszych stron. Książkę bardzo dobrze się czyta i bardzo mnie zaciekawiła.

Okazała się dla mnie przewidywalna, ale zdecydowanie miała rzadko spotykane zakończenie. Natomiast czy te zakończenie było dobrym zabiegiem, to już pozostawiam w Waszej ocenie.

Ciekawie napisany kryminał, a może bardziej poruszone sa tu aspekty psychologiczne. Autorka skupiła się na opisaniu PSYCHOPATY. Jego schemacie działania, zachowaniu. Mam wrażenie, że to miała być przestroga dla znudzonych mężatek. Każda z nas może trafić na psychopatę i dać się zmanipulować.

Książkę oceniam pozytywnie. Owszem była przewidywalna, ale równocześnie bardzo mnie wciągnęła i trudno było mi się od niej oderwać.

Zauroczona poprzednią serią autorki chętnie sięgnęłam po nowość. Nie wiedziałam czego mam się spodziewać, ponieważ nie przeczytałam wcześniej opisu, ale nawet na dobre mi to wyszło.

Książka pt. "ON" zaczyna się w momencie, gdy Marcel Jeleński szanowany lekarz i kochający ojciec wraca z konferencji do domu i znajduje martwą żonę. Oczywiście zostaje pierwszym podejrzanym....

Kolejna część serii o Myronie Bolitarym - byłym graczu koszykówki, prawniku, detektywie i agencie sportowym. "Bez śladu" to czwarta książka Harlana Cobena, którą przeczytałam. 《W tej części Myron zostaje poproszony o odnalezienie czołowego zawodnika drużyny koszykarskiej, Grega Downinga, z którym Bolitary kiedyś konkurował - na boisku i o dziewczynę. Ma również zająć jego miejsce na boisku do czasu jego powrotu.

W co jest zamieszany Greg? Uciekł przed gangsterami? A może przez policją? W jego domu znaleziona zostaje krew, a kobieta, która go szantażowała jest martwa. Sam Myrion nie spodziewa się, że ta histora ma związek z jego przeszłością.》 Książki Harlana Cobena czyta mi się wyśmienicie. Zachwyca mnie jego styl i fabuły książek. Czuję się, jakbym sama odkrywała tajemnice i zagadki. Każdy rozdział przynosi nowe wiadomości. W tej części pierwszy raz Bolitary momentami mnie irytował, ale zdecydowanie nadrabiał przy nim Win i Esperanza.

Niedługo sięgnę po kolejną książkę autora, ponieważ uzbierałam już w biblioteczce spory zapas lektur, ale nie chce cały czas czytać jednego autora, bo boję się, że z czasem przyjdzie zniechęcenie. Muszę urozmaicać sobie lektury. A Wy co teraz czytacie?

Kolejna część serii o Myronie Bolitarym - byłym graczu koszykówki, prawniku, detektywie i agencie sportowym. "Bez śladu" to czwarta książka Harlana Cobena, którą przeczytałam. 《W tej części Myron zostaje poproszony o odnalezienie czołowego zawodnika drużyny koszykarskiej, Grega Downinga, z którym Bolitary kiedyś konkurował - na boisku i o dziewczynę. Ma również zająć jego...

Do książek tej autorki wracam z przyjemnością. W każdej z nich szukam nietuzinkowych bohaterów i akcji. W ostatnim czasie romansy toleruje tylko w takim połączeniu.

Ogromnym atutem tej pozycji był fakt, że już na pierwszych stronach pojawili się wszyscy bohaterowie z poprzednich książek. Ich obecność w jednym miejscu to mieszanka wybuchowa. Świetnie się bawiłam! Czasami mam wrażenie, że niektóre książki czytają się same. W tym przypadku też tak było.

Połączenie Poli z innymi postaciami męskimi również było idealnym zabiegiem twórcy "Przekrętu". Rozczarowałam się jednak odrobinę rozwinięciem historii Poli i Bartiego. Czekałam na takie wydarzenia, że serce staje, ale się nich nie doczekałam. Czegoś mi w nich zabrakło.

UWAGA Spoiler ‼‼‼‼‼‼‼
Rozśmieszył, a nawet lekko mnie zdziwił motyw wykorzystany w tej książce. Mianowicie koronawirus. Spodziewałam się, że niedługo będzoe wykorzystany w książkach, ale nie że tak szybko i w taki sposób. Jakbyśmy proroka mieli. Nawet fragmenty z wirusem czytałam partnerowi na głos.
‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼ Jeśli znacie poprzednie książki autorki i przypadły Wam do gustu, to musicie sięgnąć po tę pozycję. Przyjemnie spędzicie czas z ulubionymi bohaterami. Znajdziecie tutaj zabawne dialogi, akcje i romans. Mam nadzieję, że to nie ostatnia część o moich ulubionych bohaterach.

Do książek tej autorki wracam z przyjemnością. W każdej z nich szukam nietuzinkowych bohaterów i akcji. W ostatnim czasie romansy toleruje tylko w takim połączeniu.

Ogromnym atutem tej pozycji był fakt, że już na pierwszych stronach pojawili się wszyscy bohaterowie z poprzednich książek. Ich obecność w jednym miejscu to mieszanka wybuchowa. Świetnie się bawiłam! Czasami...

Zakupiona na letnim kiermaszu książek w Biedronce z powodu nazwiska autorki, które często migało mi przed oczyma na różnych grupach o czytaniu i książkach.

Już na pierwszych stronach przyciągnęła moją uwagę, bo akcja toczy się w pobliskim Śremie, a że masto to do największych nie należy i trochę je znam, to byłam ciekawa jakie miejsca zostaną opisane.

Nie wiedziałam, czy tematyka powieści będzie w moim guście, ponieważ opis sugeruje czarną komedię z wątkiem kryminalnym. Dobrze, że to mnie nie zniechęciło. Bawiłam się cudnie! Bohaterowie odpowiednio się równoważyli, a przygody głównej bohaterki i jej przyjaciółki były równocześnie przedziwne, ale i przezabawne.

Dopiero po przeczytaniu okazało się, że to nie pierwsza książka autorki, którą przeczytałam. Kiedyś czytałam już "Lilith". Natomiast "Zacisze 13" to bardzo sympatyczne spotkanie z twórczością autorki. Być może kiedyś sięgnę po inne jej książki.

Znacie ją? Lubicie?

Zakupiona na letnim kiermaszu książek w Biedronce z powodu nazwiska autorki, które często migało mi przed oczyma na różnych grupach o czytaniu i książkach.

Już na pierwszych stronach przyciągnęła moją uwagę, bo akcja toczy się w pobliskim Śremie, a że masto to do największych nie należy i trochę je znam, to byłam ciekawa jakie miejsca zostaną opisane.

Nie wiedziałam, czy...

"Pochłaniacz" to pierwsza z serii czterech ksiażek o profilerce Saszy Załuskiej od Katarzyny Bondy.

Po lekturze "Sprawa Niny Frank" spodziewałam się czegoś innego. Innej narracji, opisu zbrodnii i rozwiązania zagadki. W "Pochłaniaczu" wszystko jest bardziej skomplikowane i powiązane ze zbrodnią sprzed lat. Występuje tutaj duża ilość życiorysów bohaterów, na których trzeba się skupić, żeby wyłapać istotne kwestie i nie pogubić się w fabule.

Dość ciekawą dla mnie kwestią jest fakt, że nie związałam się emocjonalnie z żadnym z bohaterów. Nawet profilerką Saszą Załuską. Zazwyczaj obdarzam sympatią większą bądź mniejszą postaci z książek, a tutaj brak takich emocji.

Sama fabuła jest bardzo przemyślana. Nietuzinkowa i ciekawa. Przy tym moim zdaniem nie jest przerysowana i przekombinowana.

Kolejna lektura o Trójmieście, gdzie występuje mafia, skorumpowani policjani, zagubiona młodzież i dramatyczne decyzje.

Momentami trudno było mi rozgryźć zachowanie i dialogi policjantów oraz niektórych bohaterów. Nie mogłam wyczuć czy są szczerzy i czy działają zgodnie z prawem i dobrem śledztwa. Tak było głównie przy Waligórze.

Trudno mi okrzyknąć tę książkę fenomenem, ale jest bardzo wyjątkowa. Inna od tych, po które zazwyczaj sięgam. Mam wrażenie, że posiada w sobie głębie, pewną mądrość. Z pewnością sięgnę po kolejne z tej serii - tym bardziej, że już czekają na półce.

Kto czytał niech mi napisze, czy kolejne części są jeszcze ciekawsze?

"Pochłaniacz" to pierwsza z serii czterech ksiażek o profilerce Saszy Załuskiej od Katarzyny Bondy.

Po lekturze "Sprawa Niny Frank" spodziewałam się czegoś innego. Innej narracji, opisu zbrodnii i rozwiązania zagadki. W "Pochłaniaczu" wszystko jest bardziej skomplikowane i powiązane ze zbrodnią sprzed lat. Występuje tutaj duża ilość życiorysów bohaterów, na których trzeba...

Ta pozycja czekała u mnie na półce kilka miesięcy. Nie mogłam się za nią zabrać. Opowiada o kobiecie, która zamieszała się w mafię, która rządziła Trójmiastem przed 2000 rokiem. Dwie kobiety - podobnie do siebie i tak samo zabite, ale nic ich teoretycznie nie łączy. Mocna książka. Momentami była dla mnie trudna i mocno skupiała się na psychice bohaterów. Natomiast takiego zakończenia się nie spodziewałam! Autorka mocno zakończyła tę historię. Po czasie pisząc tę recenzję stwierdzam, że to była bardzo dobra pozycja. Jeden z lepszych polskich kryminałów. W momencie, gdy ją czytałam czasami byłam nią przytłoczona, ale jest bardzo dobra. Polecam wszystkim, którzy lubią tego typu książki.

Ta pozycja czekała u mnie na półce kilka miesięcy. Nie mogłam się za nią zabrać. Opowiada o kobiecie, która zamieszała się w mafię, która rządziła Trójmiastem przed 2000 rokiem. Dwie kobiety - podobnie do siebie i tak samo zabite, ale nic ich teoretycznie nie łączy. Mocna książka. Momentami była dla mnie trudna i mocno skupiała się na psychice bohaterów. Natomiast takiego...

Mój debiut z tym autorem i nie rozumiem, dlaczego dopiero teraz go odkryłam. Książka trzymała w napięciu od początku do końca. Schemat wydawał mi się znany, ale dalsze wydarzenia rozwiały wszelkie podobieństwa. Bohaterowie bardzo ciekawi, sam pomysł dopracowany. Na szczególną uwagę zasługuje zakończenie, które czytałam prawie z otwartą buzią. Nie spodziewałam się takiego rozwiązania tej zagadki. Idealnie przypasował mi styl autora i już na półce czeka kolejna jego książka. Genialna!

Mój debiut z tym autorem i nie rozumiem, dlaczego dopiero teraz go odkryłam. Książka trzymała w napięciu od początku do końca. Schemat wydawał mi się znany, ale dalsze wydarzenia rozwiały wszelkie podobieństwa. Bohaterowie bardzo ciekawi, sam pomysł dopracowany. Na szczególną uwagę zasługuje zakończenie, które czytałam prawie z otwartą buzią. Nie spodziewałam się takiego...

Druga część "Niebezpiecznej gry" , to zdecydowanie ta słabsza część. Nie spodobała mi się główna bohaterka, ponieważ to rozpieszczone dziecko z zachowania. Jednakże moje uczucia, to komplement dla autorki, ponieważ oznacza to, iż wykreowała bardzo dobrze postać. Sam główny bohater bardzo mi się podobał, ale dziwiłam się co widzi w tej dziewczynie. Fabuła wg schematu. Nie było zbyt wiele zwrotów akcji i niewiadomych. Zaskoczeniem z pewnością było zakończenie, które sugeruje powstanie kolejnej części, po którą z pewnością sięgnę. Książka dobra, ale porównuję ja z pierwszą i wypada trochę gorzej. Idealna na dwa wieczory.

Druga część "Niebezpiecznej gry" , to zdecydowanie ta słabsza część. Nie spodobała mi się główna bohaterka, ponieważ to rozpieszczone dziecko z zachowania. Jednakże moje uczucia, to komplement dla autorki, ponieważ oznacza to, iż wykreowała bardzo dobrze postać. Sam główny bohater bardzo mi się podobał, ale dziwiłam się co widzi w tej dziewczynie. Fabuła wg schematu. Nie...

Niesłychane, ale tą część czytałam najdłużej. Nie wiem czy wynika to z treści, czy delektowania się aktualną ostatnią częścią serii. Może już byłam zmęczona? Serię uwielbiam i zdania nie zmienię. Czekam na kolejną część, bo muszę wiedzieć co będzie z Zordonem i Joanną.

Niesłychane, ale tą część czytałam najdłużej. Nie wiem czy wynika to z treści, czy delektowania się aktualną ostatnią częścią serii. Może już byłam zmęczona? Serię uwielbiam i zdania nie zmienię. Czekam na kolejną część, bo muszę wiedzieć co będzie z Zordonem i Joanną.

Serie z Joanną Chyłką czytałam nieprzerwanie od końca kwietnia do połowy maja. Nie byłam w stanie się oderwać, bo cały czas chciałam wiedzieć co będzie dalej. Momentami byłam taka wściekła na Mroza, że tak steruje losami głównych bohaterów i nie daje im odpocząć, ale zaraz potem tłumaczyłam sobie, że przynajmniej seria jeszcze się nie skończyła i mogę miło spędzać czas.
Nie rozumiem zarzutów skierowanych do autora. Oczywiste jest, że wszystkim Polakom nie spodobają się jego książki. Każda książka ma wybraną grupę odbiorców, do których trafi i tak samo w drugą stronę. Nie wszystko musi być w moim guście, ale nie hejtuje od razu.

Serie z Joanną Chyłką czytałam nieprzerwanie od końca kwietnia do połowy maja. Nie byłam w stanie się oderwać, bo cały czas chciałam wiedzieć co będzie dalej. Momentami byłam taka wściekła na Mroza, że tak steruje losami głównych bohaterów i nie daje im odpocząć, ale zaraz potem tłumaczyłam sobie, że przynajmniej seria jeszcze się nie skończyła i mogę miło spędzać czas....

Ta część trzymała mnie w napięciu od początku do końca. Fabuła zaczerpnięta kolejny raz z aktualnych wydarzeń na świecie, ale mi to nie przeszkadza. Trzeba się inspirować, a jak ma powstać z tego dobra książka, to jak najbardziej! Tutaj śledziłam z wypiekami na twarzy wydarzenia z życia prywatnego bohaterów, jak i zawodowego. Zakończenie kolejny raz okazało się strzałem w 10, bo musiałam JUŻ! OD RAZU! dowiedzieć się co będzie dalej. Autor cały czas mnie zaskakuje i trzyma poziom.

Ta część trzymała mnie w napięciu od początku do końca. Fabuła zaczerpnięta kolejny raz z aktualnych wydarzeń na świecie, ale mi to nie przeszkadza. Trzeba się inspirować, a jak ma powstać z tego dobra książka, to jak najbardziej! Tutaj śledziłam z wypiekami na twarzy wydarzenia z życia prywatnego bohaterów, jak i zawodowego. Zakończenie kolejny raz okazało się strzałem w...

Kolejna część serii o prawniczce Joannie Chyłce. Kolejny raz autor zapoznaje nas ze światem prawniczym i sądowniczym. Tematy całkowicie mi obce.
Główny bohater nie podoba mi się od początku książki. Idealne życie - nie wierzę w nie, ale lubię być zaskakiwana.
Poprzednia część smuciła mnie życiem prywatnym bohaterów, tutaj życie zawodowe mnie lekko zawiodło, ale tylko w porównaniu do reszty tomów. Nadal uważam, że jako całość jest rewelacyjne i uwielbiam!

Kolejna część serii o prawniczce Joannie Chyłce. Kolejny raz autor zapoznaje nas ze światem prawniczym i sądowniczym. Tematy całkowicie mi obce.
Główny bohater nie podoba mi się od początku książki. Idealne życie - nie wierzę w nie, ale lubię być zaskakiwana.
Poprzednia część smuciła mnie życiem prywatnym bohaterów, tutaj życie zawodowe mnie lekko zawiodło, ale tylko w...

Po przeczytaniu 7 części z serii o Chyłce, muszę przyznać, że Rewizja najmniej mi się podobała. Dlaczego? Być może dlatego, że główna bohaterka zmieniła miejsce pracy, a może dlatego, że tak mało było tam razem Oryńskiego i Chyłki. Trzecia opcja, to nałóg w jaki popadała Joanna. Z drugiej strony te książki są takie ciekawe przez to, że autor dba o to, żeby akcja była dynamiczna, wiele się działo i chce nas zaskakiwać. Przynajmniej mnie zaskakuje, ale czym więcej czytam tym bardziej wiem do czego jest zdolny ;-) Wracając do tego, że najmniej mi się podobała, to nie znaczy, że nie jest rewelacyjna. Kolejna część ulubionego serialu książkowego ;-)

Po przeczytaniu 7 części z serii o Chyłce, muszę przyznać, że Rewizja najmniej mi się podobała. Dlaczego? Być może dlatego, że główna bohaterka zmieniła miejsce pracy, a może dlatego, że tak mało było tam razem Oryńskiego i Chyłki. Trzecia opcja, to nałóg w jaki popadała Joanna. Z drugiej strony te książki są takie ciekawe przez to, że autor dba o to, żeby akcja była...

Często mam tak, że gdy pierwszą częścią cyklu jestem zachwycona, to kolejne już nie trzymają poziomu. W tym przypadku jest inaczej. Od razu po skończeniu "Kasacji" musiałam dowiedzieć się, co będzie dalej z Chyłką i Kordianem. Uwielbiam ich! Niewiele książek tak mnie bawi. Ta część trzyma fason i kolejny raz kończy się tak, że muszę wiedzieć, co będzie dalej z moim ulubionymi bohaterami.

Często mam tak, że gdy pierwszą częścią cyklu jestem zachwycona, to kolejne już nie trzymają poziomu. W tym przypadku jest inaczej. Od razu po skończeniu "Kasacji" musiałam dowiedzieć się, co będzie dalej z Chyłką i Kordianem. Uwielbiam ich! Niewiele książek tak mnie bawi. Ta część trzyma fason i kolejny raz kończy się tak, że muszę wiedzieć, co będzie dalej z moim...

Od zawsze nie lubię sama jeździć w nocy po wiejskich rejonach, na których mieszkam. Już za dzieciaka słuchałam historii, jak to zatrzymują samochody, wsiadają do aut. Zawsze zamykam się od środka. Ta historia właśnie też rozpoczyna się od nocnego powrotu do domu przez las. Doskonale rozumiałam uczucia głównej bohaterki. Nie wiem sama, czy bym wyszła, ale zwariowałabym, gdyby spotkało mnie to co Cass. Przez cała historię bohaterka trzymała nas w napięciu. Często w takich historiach zakończenie psuje wszystko, albo jest zbyt chaotycznie wyjaśnione. W tym przypadku nie zawiodłam się i zakończenie było takie jakie oczekiwałam. Potwierdziło moje przypuszczenia i w przejrzysty sposób wyjaśniło wszystkie niewiadome. Czekam na kolejną książkę B.A. Paris.

Od zawsze nie lubię sama jeździć w nocy po wiejskich rejonach, na których mieszkam. Już za dzieciaka słuchałam historii, jak to zatrzymują samochody, wsiadają do aut. Zawsze zamykam się od środka. Ta historia właśnie też rozpoczyna się od nocnego powrotu do domu przez las. Doskonale rozumiałam uczucia głównej bohaterki. Nie wiem sama, czy bym wyszła, ale zwariowałabym,...

Czyżby 10 recenzja na temat mojej ulubionej serii? Myli mi się, w której części jakie przygody miała Śliwka, ale wszystkie były przezabawne i utrzymywały poziom. Kto jak ja traktuję tę serię, jako ulubiony serial? Po co mi telewizor, jak mam Janet Evanovich i jej Stephany Plum. Zabawniejszych książek nie znam. Uwielbiam i polecam każdemu!

Czyżby 10 recenzja na temat mojej ulubionej serii? Myli mi się, w której części jakie przygody miała Śliwka, ale wszystkie były przezabawne i utrzymywały poziom. Kto jak ja traktuję tę serię, jako ulubiony serial? Po co mi telewizor, jak mam Janet Evanovich i jej Stephany Plum. Zabawniejszych książek nie znam. Uwielbiam i polecam każdemu!

Kolejna część mojej ulubionej serii. Janet Evanovich w tak sprawny sposób prowadzi dalsze części, że mam wrażenie jakbym czytała jedną książkę, którą ktoś rozdzielił. Prościej mówiąc - czytając "Wystrzałową dziewiątkę" mam wrażenie, jakbym oglądała ulubiony serial. Ktoś jeszcze ma takie wrażenie?

Uwielbiam w tej serii to, że równocześnie otrzymujemy zagadkę do rozwiązania, zabawne dialogi i sytuacje, do tego poznajemy dalsze losy bohaterów. Nigdy się nie nudzę. Owszem, przeczytam kilka części, a potem mam przerwę, ale po jakimś czasie wracam do nich.

Kolejna część mojej ulubionej serii. Janet Evanovich w tak sprawny sposób prowadzi dalsze części, że mam wrażenie jakbym czytała jedną książkę, którą ktoś rozdzielił. Prościej mówiąc - czytając "Wystrzałową dziewiątkę" mam wrażenie, jakbym oglądała ulubiony serial. Ktoś jeszcze ma takie wrażenie?

Uwielbiam w tej serii to, że równocześnie otrzymujemy zagadkę do...