-
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik249
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Biblioteczka
2024-04-29
2024-04-18
Cudowna powieść! Przypominająca o tym, że okrucieństwa wojny nigdy nie kończą się wraz z jej zakończeniem. Straszne doświadczenia długo są wciąż żywe, a rany trudno się goją.
Cudowna powieść! Przypominająca o tym, że okrucieństwa wojny nigdy nie kończą się wraz z jej zakończeniem. Straszne doświadczenia długo są wciąż żywe, a rany trudno się goją.
Pokaż mimo to2024-04-10
„Dolina cieni” to opowieść, której głównym bohaterem jest Tomasz Rach- mężczyzna starający się na nowo poukładać życie po tym, jak sprytnie sfingował własną śmierć. Żyjący w cieniu własnej przeszłości od piętnastu lat stroni od nadmiernego towarzystwa ludzi z oczywistych powodów. Jednak przeszłość, którą zdawałoby się pogrzebał postanawia się o niego upomnieć w naj mniej oczekiwanym momencie. Jej grzechy za sprawą tajemniczej Heleny wypływają na wierzch, domagając się kolejnych ofiar…Thriller, który od samego początku będzie Was trzymał w napięciu, dzięki częstym zwrotom akcji, które mogą trochę namieszać w głowie w trakcie czytanie. Fenomenalny klimat pełen tajemnic, który wypełnia całą tę powieść własnie dzięki głównemu bohaterowi, bo to on tutaj jest największą zagadką i niewiadomą.
„Dolina cieni” to opowieść, której głównym bohaterem jest Tomasz Rach- mężczyzna starający się na nowo poukładać życie po tym, jak sprytnie sfingował własną śmierć. Żyjący w cieniu własnej przeszłości od piętnastu lat stroni od nadmiernego towarzystwa ludzi z oczywistych powodów. Jednak przeszłość, którą zdawałoby się pogrzebał postanawia się o niego upomnieć w naj mniej...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-10
Książka napisana jest z punktu widzenia Johna, możemy ją więc potraktować jak jego osobisty pamiętnik, opowiadający najgorsze, a potem i najlepsze chwile jego życia. Nie zawsze idealny, skupia się wokół ich walki o szczęście i miłość, jaka ich połączyła.
Książka napisana jest z punktu widzenia Johna, możemy ją więc potraktować jak jego osobisty pamiętnik, opowiadający najgorsze, a potem i najlepsze chwile jego życia. Nie zawsze idealny, skupia się wokół ich walki o szczęście i miłość, jaka ich połączyła.
Pokaż mimo to2024-04-08
2024-03-18
Coben kreuje kolejną fabułę, która pochłania czytelnika bez reszty. Nie do końca wiem na czym polega ten fenomen, bo tak naprawdę to znów prosta, nieco schematyczna historia. Autor nie komplikuje jej zbytnimi opisami, czy kreowaniem pogłębionych sylwetek bohaterów. Chociaż trzeba przyznać, że tym razem postaci są mocno intrygujący i bardzo zróżnicowane pod względem pochodzenia, poglądów, czy tajemnic które ukrywają.
Coben kreuje kolejną fabułę, która pochłania czytelnika bez reszty. Nie do końca wiem na czym polega ten fenomen, bo tak naprawdę to znów prosta, nieco schematyczna historia. Autor nie komplikuje jej zbytnimi opisami, czy kreowaniem pogłębionych sylwetek bohaterów. Chociaż trzeba przyznać, że tym razem postaci są mocno intrygujący i bardzo zróżnicowane pod względem...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-03-04
Napisany z rozmachem kryminał. Idealny, krwawy z seryjnymi morderstwami. Bohaterami książki są Agata Stec - komisarz gdańskiej policji oraz Artur Kamiński - wybitny psycholog, który uwielbia bardzo ciężkie tematy jakimi są zbrodnie widziane oczami morderców, prywatnie brat Agaty. Styl autora jest lekki. Nie obarcza fabuły zbędnymi opisami, czy informacjami. To skondensowana historia, przez którą się płynie, nie zauważając upływu czasu. Zakończenie zaskakujące. Aż chce się sięgnąć po kolejny tom.
Napisany z rozmachem kryminał. Idealny, krwawy z seryjnymi morderstwami. Bohaterami książki są Agata Stec - komisarz gdańskiej policji oraz Artur Kamiński - wybitny psycholog, który uwielbia bardzo ciężkie tematy jakimi są zbrodnie widziane oczami morderców, prywatnie brat Agaty. Styl autora jest lekki. Nie obarcza fabuły zbędnymi opisami, czy informacjami. To skondensowana...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-03-04
2024-02-19
„Za granicą” to lekka, niewymagająca lektura, która ze względu na wakacyjny vibe, zdaje się być idealna do przeczytania latem. „Za granicą” charakteryzuje się bardzo dobrym, mrocznym klimatem, który zagęszcza się z każdym kolejnym rozdziałem. Każda kolejna strona rodziła w mojej głowie coraz więcej pytań, co z kolei nakręcało moją ciekawość na to, co wydarzy się dalej.
„Za granicą” to lekka, niewymagająca lektura, która ze względu na wakacyjny vibe, zdaje się być idealna do przeczytania latem. „Za granicą” charakteryzuje się bardzo dobrym, mrocznym klimatem, który zagęszcza się z każdym kolejnym rozdziałem. Każda kolejna strona rodziła w mojej głowie coraz więcej pytań, co z kolei nakręcało moją ciekawość na to, co wydarzy się dalej.
Pokaż mimo to2024-02-12
Zodiakara to idealna propozycja na lato. Nie jest wymagająca, potrafi rozbawić i przede wszystkim ma sympatyczną bohaterkę. Krótkie rozdziały i przyjemny styl autorki tworzą przyjemną kompozycję, która może być idealnym dopełnieniem letniego wieczoru.
Zodiakara to idealna propozycja na lato. Nie jest wymagająca, potrafi rozbawić i przede wszystkim ma sympatyczną bohaterkę. Krótkie rozdziały i przyjemny styl autorki tworzą przyjemną kompozycję, która może być idealnym dopełnieniem letniego wieczoru.
Pokaż mimo to2024-02-05
"Córka z Kuby" Sorayi Lane, drugi tom serii "Utracone Córki", to powieść, która obiecuje wiele, ale niestety nie spełnia wszystkich oczekiwań. Choć książka ma ciekawy pomysł i potencjał, niektóre elementy wykonania pozostawiają trochę do życzenia. ma swój urok i wciągającą fabułę, jednak nie wszystkie elementy zostały zrealizowane na najwyższym poziomie. Niemniej, jednak jeśli interesują cię historie rodzinne i podróże w przeszłość, warto dać tej książce szansę.
"Córka z Kuby" Sorayi Lane, drugi tom serii "Utracone Córki", to powieść, która obiecuje wiele, ale niestety nie spełnia wszystkich oczekiwań. Choć książka ma ciekawy pomysł i potencjał, niektóre elementy wykonania pozostawiają trochę do życzenia. ma swój urok i wciągającą fabułę, jednak nie wszystkie elementy zostały zrealizowane na najwyższym poziomie. Niemniej, jednak...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-02-01
"Córka z Włoch" jest pierwszym tomem z cyklu "Utracone córki". Po zapoznaniu się z jego treścią śmiało mogę powiedzieć, że w kolejnych częściach cyklu będziemy mieli do czynienia z lekkimi historiami opartymi na rodzinnych sekretach, tajemnicach z przeszłości; cyklem opowiedzianym lekko i barwnie.
"Córka z Włoch" jest pierwszym tomem z cyklu "Utracone córki". Po zapoznaniu się z jego treścią śmiało mogę powiedzieć, że w kolejnych częściach cyklu będziemy mieli do czynienia z lekkimi historiami opartymi na rodzinnych sekretach, tajemnicach z przeszłości; cyklem opowiedzianym lekko i barwnie.
Pokaż mimo to2024-01-29
Nicholas Sparks jak zawsze potrafi wciągnąć czytelnika i sprawić, że traci się poczucie czasu! Ta powieść nie jest typową historią romantyczną. Wątek miłosny nie odgrywa tu kluczowej roli. Dużo ważniejszy jest tu moim zdaniem wątek nowego początku, który wymaga powrotu do miejsc lub korzeni.
Nicholas Sparks jak zawsze potrafi wciągnąć czytelnika i sprawić, że traci się poczucie czasu! Ta powieść nie jest typową historią romantyczną. Wątek miłosny nie odgrywa tu kluczowej roli. Dużo ważniejszy jest tu moim zdaniem wątek nowego początku, który wymaga powrotu do miejsc lub korzeni.
Pokaż mimo to2024-01-23
Od początku poczułam się zaintrygowana fabułą. Byłam ciekawa, co takiego wymyśliła Autorka i muszę przyznać, że usatysfakcjonowała mnie czytelniczo. Jak dla mnie przedstawiła życiowe zachowania i reakcje bohaterów. Cierpienie, tęsknota, zaginięcia, rozpad rodzin. Jak dla mnie trzeba sięgnąć, by samemu się przekonać. Myślę, że fani thrillerów będą zadowoleni.
Od początku poczułam się zaintrygowana fabułą. Byłam ciekawa, co takiego wymyśliła Autorka i muszę przyznać, że usatysfakcjonowała mnie czytelniczo. Jak dla mnie przedstawiła życiowe zachowania i reakcje bohaterów. Cierpienie, tęsknota, zaginięcia, rozpad rodzin. Jak dla mnie trzeba sięgnąć, by samemu się przekonać. Myślę, że fani thrillerów będą zadowoleni.
Pokaż mimo to2024-01-23
Tove Alsterdal stworzyła w tym kryminale niezwykły klimat- chłodna Szwecja, trochę ponura z licznymi opuszczonymi domostwami czy domkami nad jeziorami wśród pól i zarośli, To idealne warunki na zatuszowanie zbrodni. Zagadka kryminalna jest tu niezwykle ciekawa, choć początkowo wiemy naprawdę niewiele. W gęstych lasach Angermanlandi, w opuszczonym starym domu nad jeziorem Offersjon zostaje odnaleziony, zagłodzony mężczyzna. Nieboszczykowi odcięto dwa palce u lewej ręki. Ale czy zrobiono to przed śmiercią mężczyzny czy po?
Tove Alsterdal stworzyła w tym kryminale niezwykły klimat- chłodna Szwecja, trochę ponura z licznymi opuszczonymi domostwami czy domkami nad jeziorami wśród pól i zarośli, To idealne warunki na zatuszowanie zbrodni. Zagadka kryminalna jest tu niezwykle ciekawa, choć początkowo wiemy naprawdę niewiele. W gęstych lasach Angermanlandi, w opuszczonym starym domu nad jeziorem...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-01-11
„Wiemy, że pamiętasz” to bardzo dobry kryminał, utrzymany w skandynawskim stylu. Morderstwo uruchamia cały ciąg wydarzeń. Szybko okazuje się, że klucz do zrozumienia tkwi w przeszłości. Niespieszny, mroczny, niepokojący kryminał, a przy tym zaskakujący i sprawiający, że czytelnik sam już nie wie kto kłamie, kto jest dobry, a kto zły
„Wiemy, że pamiętasz” to bardzo dobry kryminał, utrzymany w skandynawskim stylu. Morderstwo uruchamia cały ciąg wydarzeń. Szybko okazuje się, że klucz do zrozumienia tkwi w przeszłości. Niespieszny, mroczny, niepokojący kryminał, a przy tym zaskakujący i sprawiający, że czytelnik sam już nie wie kto kłamie, kto jest dobry, a kto zły
Pokaż mimo to2023-12-30
2023-12-18
2023-12-07
Marek Stelar trzyma bardzo wysoki poziom i wciąga nas do swojego świata, bardzo trudno oderwać się od książki, bardzo ciekawa intryga i cały czas akcja trzymająca w napięciu do samego niemal końca.
Marek Stelar trzyma bardzo wysoki poziom i wciąga nas do swojego świata, bardzo trudno oderwać się od książki, bardzo ciekawa intryga i cały czas akcja trzymająca w napięciu do samego niemal końca.
Pokaż mimo to2023-11-30
„Wróć do mnie” to powieść pełna wspomnień i emocji. Autorka przeplata nam teraźniejszość z przeszłością i więcej historii poznajemy właśnie z okresu wojny. Autorka tak to wszystko ubrała w słowa, że razem z bohaterami przeżywałam ten trudny czas jaki wtedy nastał i razem z nimi odczuwałam tą niepewność, która towarzyszyła ludziom.
„Wróć do mnie” to powieść pełna wspomnień i emocji. Autorka przeplata nam teraźniejszość z przeszłością i więcej historii poznajemy właśnie z okresu wojny. Autorka tak to wszystko ubrała w słowa, że razem z bohaterami przeżywałam ten trudny czas jaki wtedy nastał i razem z nimi odczuwałam tą niepewność, która towarzyszyła ludziom.
Pokaż mimo to