Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zbiór kilkunastu opowiadań w większości bardzo ciekawych i wciągających, choć niektóre z nich kończyły się według mnie zbyt prędko i pozostawało tylko pogodzić się z tym faktem z lekkim smutkiem. Myślę też, że część z nich to bardzo dobry materiał na odrębne dłuższe powieści :) Pierwsze spotkanie z autorem - na pewno nie ostatnie!

Zbiór kilkunastu opowiadań w większości bardzo ciekawych i wciągających, choć niektóre z nich kończyły się według mnie zbyt prędko i pozostawało tylko pogodzić się z tym faktem z lekkim smutkiem. Myślę też, że część z nich to bardzo dobry materiał na odrębne dłuższe powieści :) Pierwsze spotkanie z autorem - na pewno nie ostatnie!

Największy plus to zdecydowanie bogate słownictwo. Poza tym rażąco ograniczona liczba wątków i banalna fabuła. Przeciętna pozycja na chwilkę czytania.

Największy plus to zdecydowanie bogate słownictwo. Poza tym rażąco ograniczona liczba wątków i banalna fabuła. Przeciętna pozycja na chwilkę czytania.

Baardzo króciutkie (dosłownie kilka minut czytania), ale za to przyjemne i ciekawe opowiadanie. Z pewnością został osiągnięty cel autora, czyli z powodzeniem zaintrygował mnie szerszy kontekst, bohaterowie. Z przyjemnością sięgnę po książkę Pana Ćwieka :)
Po pierwszych stronach nie spodziewałam się jakiejkolwiek przemocy czy brutalności, a tu boooom - takie zaskoczenie :D

Baardzo króciutkie (dosłownie kilka minut czytania), ale za to przyjemne i ciekawe opowiadanie. Z pewnością został osiągnięty cel autora, czyli z powodzeniem zaintrygował mnie szerszy kontekst, bohaterowie. Z przyjemnością sięgnę po książkę Pana Ćwieka :)
Po pierwszych stronach nie spodziewałam się jakiejkolwiek przemocy czy brutalności, a tu boooom - takie zaskoczenie :D

Ocena trochę spóźniona, dlatego pozostaje mi tylko przyznać, że jedyne co utkwiło mi w głowie po tej części, to fakt, iż nie spodziewałam się, że Mikael będzie aż tak drażniący i irytujący. Niestety :(

Ocena trochę spóźniona, dlatego pozostaje mi tylko przyznać, że jedyne co utkwiło mi w głowie po tej części, to fakt, iż nie spodziewałam się, że Mikael będzie aż tak drażniący i irytujący. Niestety :(

Wszystko już zostało chyba podkreślone, ale ja powiem tylko tak: super, że ród się powiększa! Bo już wraz z Liv zaczynałam być trochę przerażona, jednak z końcem tomu wszystko wraca do normy :D

Wszystko już zostało chyba podkreślone, ale ja powiem tylko tak: super, że ród się powiększa! Bo już wraz z Liv zaczynałam być trochę przerażona, jednak z końcem tomu wszystko wraca do normy :D

Bardzo ciekawa intryga, delikatnym minusem było kilka dość przewidywalnych momentów. Teraz tylko czekać aż w rodzince pojawi się kolejny czarny bohater :D

Bardzo ciekawa intryga, delikatnym minusem było kilka dość przewidywalnych momentów. Teraz tylko czekać aż w rodzince pojawi się kolejny czarny bohater :D

Rewelacja! :D Wreszcie po tylu latach mogę to przyznać. Generalnie nie lubię 'rzucać się' na to co w danym momencie jest na absolutnym topie, ale wreszcie Martin dopadł i mnie :) Było to moje bodajże 3 podejście do tej książki w ciągu ostatnich 6 lat. Za każdym razem odkładałam lekturę na później ze względu na sporą ilość bohaterów i ogółem historia mnie nie porywała. Aż do teraz :P Jestem totalnie zauroczona światem wykreowanym przez Martina i liczę tylko i wyłącznie na więcej intryg i zbrodni w kolejnych tomach :D Zakończenie pierwszego lepsze być nie mogło :)

Rewelacja! :D Wreszcie po tylu latach mogę to przyznać. Generalnie nie lubię 'rzucać się' na to co w danym momencie jest na absolutnym topie, ale wreszcie Martin dopadł i mnie :) Było to moje bodajże 3 podejście do tej książki w ciągu ostatnich 6 lat. Za każdym razem odkładałam lekturę na później ze względu na sporą ilość bohaterów i ogółem historia mnie nie porywała. Aż do...

Zwykle staram się nie zwracać uwagi na wszelkie konkursy, czy rankingi wyłaniające teoretycznie najlepsze pozycje, ale tytuł Książki Roku 2015 jest tutaj zdecydowanie zasłużony :) Wciągnęłam się na całego i jestem pod absolutnym wrażeniem tak świetnego debiutu p. Aveyard :) Zdarzało się, że przemknęła mi (z sukcesem) przez głowę myśl co stanie się dalej, ale też kilka razy musiałam pospiesznie zbierać szczękę z podłogi i szybko wracać do świata Srebrnych i Czerwonych :D Polecam!

Zwykle staram się nie zwracać uwagi na wszelkie konkursy, czy rankingi wyłaniające teoretycznie najlepsze pozycje, ale tytuł Książki Roku 2015 jest tutaj zdecydowanie zasłużony :) Wciągnęłam się na całego i jestem pod absolutnym wrażeniem tak świetnego debiutu p. Aveyard :) Zdarzało się, że przemknęła mi (z sukcesem) przez głowę myśl co stanie się dalej, ale też kilka razy...

Ideał. Po prostu :)

Ideał. Po prostu :)

Żenada
Żenada
Żenada...

Mogłabym pisać tak bez końca. Czy mogę dzięki temu wydać książkę tak jak autor? A najlepiej od razu trzy?

Zdecydowanie najgorsza 'książka' z jaką kiedykolwiek miałam do czynienia.

Żenada
Żenada
Żenada...

Mogłabym pisać tak bez końca. Czy mogę dzięki temu wydać książkę tak jak autor? A najlepiej od razu trzy?

Zdecydowanie najgorsza 'książka' z jaką kiedykolwiek miałam do czynienia.

To właśnie jeden z tych momentów, kiedy szczerze dziękuję losowi, że w moje ręce wpadła ta, a nie inna pozycja! Pożyczyłam ją od przyjaciela, który krótko i treściwie powiedział bym na własnej skórze przekonała się jak świetna i wciągająca jest to książka. Pomijam fakt, że przeczytał on w życiu dosłownie kilka pozycji, dlatego też podeszłam do niej z ogromną rezerwą.

Patrząc na tytuł i okładkę nie oczekiwałam zbyt wiele, kojarzyło mi się to z jakąś ultra młodzieżową powieścią, która będzie do bólu przewidywalna, a bohater zachwalany, niezniszczalny, na końcu zostanie władcą i tym podobne historie... I jak ogromne było moje zdziwienie! Otóż nasz główny bohater - Bastard jest ludzki. Tak po prostu. Ma swoje słabości, ma swoje zalety, nie jest złotym dzieckiem z idealnym życiorysem. Strasznie mi się ta koncepcja spodobała i w każdym możliwym momencie wracałam do lektury. Szczypta intryg, wielu bohaterów, skrajne charaktery - wszystko na plus. Najbardziej zaintrygowali mnie ludzie zarażeni 'kuźnicą', rewelacyjny pomysł!

Fabuła jest przyjemna w odbiorze, język prosty. "Uczeń skrytobójcy" to na pewno nie koniec, a dopiero początek mojej przygody z dziełami Robin Hobb. Serdecznie wszystkim polecam :)

To właśnie jeden z tych momentów, kiedy szczerze dziękuję losowi, że w moje ręce wpadła ta, a nie inna pozycja! Pożyczyłam ją od przyjaciela, który krótko i treściwie powiedział bym na własnej skórze przekonała się jak świetna i wciągająca jest to książka. Pomijam fakt, że przeczytał on w życiu dosłownie kilka pozycji, dlatego też podeszłam do niej z ogromną rezerwą....

Bardzo ciekawa, przyjemna opowieść. Nigdy nie podejrzewałabym siebie o czytanie sagi, zwłaszcza takiej, którą poleca mi babcia, ale jak na razie mam bardzo pozytywne odczucia. Aktualnie czytam drugą część i przyznam, że choćby nie wiem co, to dotrę do tego 47 tomu... :)

Bardzo ciekawa, przyjemna opowieść. Nigdy nie podejrzewałabym siebie o czytanie sagi, zwłaszcza takiej, którą poleca mi babcia, ale jak na razie mam bardzo pozytywne odczucia. Aktualnie czytam drugą część i przyznam, że choćby nie wiem co, to dotrę do tego 47 tomu... :)

Na pierwszy plan wyszła Sol z czego niezmiernie się cieszę! Druga część nie ustępuje pierwszej, oby tak dalej.

Na pierwszy plan wyszła Sol z czego niezmiernie się cieszę! Druga część nie ustępuje pierwszej, oby tak dalej.

Zakończenie totalnie zbiło mnie z tropu! Nie wiem kto teraz 'przejmie pałeczkę' najciekawszej i najbardziej intrygującej postaci sagi, bo to co wyprawiała nasza czarownica było świetne i nie do podrobienia :D

Zakończenie totalnie zbiło mnie z tropu! Nie wiem kto teraz 'przejmie pałeczkę' najciekawszej i najbardziej intrygującej postaci sagi, bo to co wyprawiała nasza czarownica było świetne i nie do podrobienia :D

Ciekawi mnie jak rozwinie się życie Kolgrima, bo aktualnie jest on chyba najbardziej tajemniczy i godnie zastępuje Sol. Zakończenie jak zwykle podsyca ciekawość i wprawia mnie w lekkie osłupienie, tak więc biorę się za kolejny tom :) Momentami przerażało mnie trochę, że wpadamy w schemat ciąża - ciąża - śmierć - ciąża - śmierć - śmierć, ale końcowe wydarzenia uspokoiły moje obawy o popadanie w monotematyczność :P

Ciekawi mnie jak rozwinie się życie Kolgrima, bo aktualnie jest on chyba najbardziej tajemniczy i godnie zastępuje Sol. Zakończenie jak zwykle podsyca ciekawość i wprawia mnie w lekkie osłupienie, tak więc biorę się za kolejny tom :) Momentami przerażało mnie trochę, że wpadamy w schemat ciąża - ciąża - śmierć - ciąża - śmierć - śmierć, ale końcowe wydarzenia uspokoiły moje...

Ciężko jest mi trochę zrozumieć tak zupełną zmianę światopoglądową Aleksandra, no ale cóż... :P
Coraz więcej postaci, plus za drzewo genealogiczne w każdym tomie, bo co i raz muszę do niego zaglądać, żeby się nie pogubić :)

Ciężko jest mi trochę zrozumieć tak zupełną zmianę światopoglądową Aleksandra, no ale cóż... :P
Coraz więcej postaci, plus za drzewo genealogiczne w każdym tomie, bo co i raz muszę do niego zaglądać, żeby się nie pogubić :)

Szalenie szkoda mi Tarjei, liczyłam na to, że jego życie potoczy się podobnie jak Tengela Dobrego... Największym minusem tego tomu był związek Gabrielli i Kaleba, delikatne nieporozumienie według mnie. Bardzo zaciekawił mnie wątek pracy małych dzieci w kopalni, przejmujący fragment i to właśnie on pozostanie mi w pamięci jeżeli chodzi o tom 6.

Szalenie szkoda mi Tarjei, liczyłam na to, że jego życie potoczy się podobnie jak Tengela Dobrego... Największym minusem tego tomu był związek Gabrielli i Kaleba, delikatne nieporozumienie według mnie. Bardzo zaciekawił mnie wątek pracy małych dzieci w kopalni, przejmujący fragment i to właśnie on pozostanie mi w pamięci jeżeli chodzi o tom 6.