Hycel... pomocnik kata.... najbardziej znienawidzona osoba na świecie... najniżej w hierarchii.... zwykle hyclem zostaje osoba, która chce uniknąć więzienia. Tak też się stało z Joelem. Został hyclem, każdy patrzył na niego z pogarda przez co on stał się osoba zgorzkniała i pełna jadu. Cala złość do świata i ludzi wylewal na swoją jedyna córkę, Hilde.
Hilda żyła z dala od ludzi,  jej jedynymi przyjaciółmi była krowa i kot i tylko z nimi rozmawiała. Mężczyzn nie znała żadnych, była chyba najbardziej samotna osoba na świecie... aż do dnia gdy do jej domu zapukał Andreas Lind z Ludzi Lodu, syn Branda i wnuk Arego. Był to pierwszy mezczyzna w jej wieku, którego zobaczyłam i który się do niej odezwał... Także Hilda zakochała się w nim od razu...
Andreas obrabiając pole trafił na nieciekawe znalezisko... odkrył zwłoki kobiety, od razu poleciał po pomoc i po wójta. Okazało się,że na tym poletku zakopano łącznie 4 kobiety. Do tego wójt twierdzi,że dostał zgłoszenie,że w okolicy grasuje wilkołak... Czy to on zabił te kobiety??? W sercach mieszkańców parafii już zakiełkowało ziarenko strachu ale i nie tylko, co niektórzy już sobie znaleźli ofiarę i postanowili wziąć sprawy we własne ręce. Mamy więc wątek kryminalny 😁
W tej części pojawia się również jeden z moich ulubionych członków rodziny czyli Mattias, 30 letni kawaler i szanowany medyk, o oczach tak dobrych,że każdy kto w nie spojrzy czuję ciepło na sercu.
Jest mi smutno,bo wiem,że to już coraz bliżej końca żywota dzieci Tengela I Silje. Została ich dwójka Liv i Are i zawsze czytając o nich czuję nostalgię wiedząc,że już niedługo ich też nie będzie i w ten sposób skończy się pewna epoka....
Okładka wyjątkowo nie tragiczna, chociaz Hilda w książce ma grube włosy do kolan a na około twarzy loczki... ale chociaż tym razem jej nie postarzali jak każda damska postać do tej pory 🤣

Hycel... pomocnik kata.... najbardziej znienawidzona osoba na świecie... najniżej w hierarchii.... zwykle hyclem zostaje osoba, która chce uniknąć więzienia. Tak też się stało z Joelem. Został hyclem, każdy patrzył na niego z pogarda przez co on stał się osoba zgorzkniała i pełna jadu. Cala złość do świata i ludzi wylewal na swoją jedyna córkę, Hilde.
Hilda żyła z dala od...

8 tom Sagi o ludziach lodu - "Córka hycla" opowiada losy Hildy, córki pomocnika kata.
Odrzucona, samotna, tyranizowana dzięki zbiegowi okoliczności - znalezienie zwłok kobiet wchodzi do świata Ludzi Lodu.
Nie ma w tej części mistycyzmu i magii, za to przeżywamy próbę wrobienia "barona Meidena" i skazanie go na śmierć.
Kto okaże się mordercą?

Na szczęście kolejny raz miłość przezwycięża wszystkie trudności i daje ukojenie najlepszemu z rodu - Mattiasowi.

W kolejnym pokoleniu rodzi się obciążone dziecko, jaka ona będzie?

8 tom Sagi o ludziach lodu - "Córka hycla" opowiada losy Hildy, córki pomocnika kata.
Odrzucona, samotna, tyranizowana dzięki zbiegowi okoliczności - znalezienie zwłok kobiet wchodzi do świata Ludzi Lodu.
Nie ma w tej części mistycyzmu i magii, za to przeżywamy próbę wrobienia "barona Meidena" i skazanie go na śmierć.
Kto okaże się mordercą?

Na szczęście kolejny raz...

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

To był tak różny tom od wszystkich poprzednich z tej serii. Wydawał się najbardziej odklejony, od głównej historii Ludzi Lodu, a zarazem tak umiejętnie z nim złączony. Wprowadziło to dla mnie taką lekką świeżość do tej serii, bo nie skupialiśmy się tu tylko na losach mieszkańców Lipowej Alei i Grostensholm.

To był tak różny tom od wszystkich poprzednich z tej serii. Wydawał się najbardziej odklejony, od głównej historii Ludzi Lodu, a zarazem tak umiejętnie z nim złączony. Wprowadziło to dla mnie taką lekką świeżość do tej serii, bo nie skupialiśmy się tu tylko na losach mieszkańców Lipowej Alei i Grostensholm.

Po 4 latach wróciłam do sagi ludzi lodu. Liczyłam na emocje jak z pierwszych tomów, ale się przeliczyłam.

Po 4 latach wróciłam do sagi ludzi lodu. Liczyłam na emocje jak z pierwszych tomów, ale się przeliczyłam.

"Córka Hycla" to szczególnie ciekawa część, jeśli chodzi o przesądy i obyczaje "prostego ludu". Historia Hildy jest pełna bólu, samotności i odrzucenia, a z drugiej strony niewinności i ściskającej za serce dobroci, która ujawnia się z zetknięciem z Ludźmi Lodu.

Bardzo przypadły mi do gustu elementy związane z prowadzeniem śledztwa, dylematy dotyczące winnego - istota nadprzyrodzona, czy człowiek? - oraz w standardowej dla Sandemo wielowątkowości: rozterki sercowe Hildy.

Pięknie opisane przeżycia wewnętrzne, przekonująca psychologia postaci i fantstycznie wymalowane tło czasów, w jakich toczy sie akcja - nic, tylko czerpać pełnymi garściami przyjemność z lektury :) Polecam!

"Córka Hycla" to szczególnie ciekawa część, jeśli chodzi o przesądy i obyczaje "prostego ludu". Historia Hildy jest pełna bólu, samotności i odrzucenia, a z drugiej strony niewinności i ściskającej za serce dobroci, która ujawnia się z zetknięciem z Ludźmi Lodu.

Bardzo przypadły mi do gustu elementy związane z prowadzeniem śledztwa, dylematy dotyczące winnego - istota...

"Córka Hycla" - Opowieść o Samotności, Przełamywaniu Uprzedzeń i Poszukiwaniu Prawdy

Margit Sandemo w swojej powieści "Córka Hycla" przenosi nas w głąb brutalnej rzeczywistości wioski, gdzie nienawiść i uprzedzenia są codziennością. Bohaterka, Hilda, staje się uosobieniem samotności i odrzucenia, ale w mrocznych wydarzeniach, które wstrząsają tą spokojną okolicą, znajduje swoje przeznaczenie.

Historia Hildy to opowieść o sile charakteru, która jest zdolna przezwyciężyć największe przeciwności losu. Margit Sandemo w niezwykle sugestywny sposób ukazuje emocje i cierpienia bohaterki, rzucając ją w wir wydarzeń, które wymagają od niej odwagi i determinacji.

Wprowadzenie wątku tajemniczych morderstw dodaje opowieści dynamiki i intrygującego elementu. Początkowo uosabiana przez Hildę samotność zostaje zakłócona przez serię zbrodni, które wydają się być powiązane z jej dotychczasowym życiem. To zderzenie przeszłości i teraźniejszości daje historii nowy wymiar.

Język, jakim posługuje się autorka, jest malowniczy i bogaty w szczegóły, co pozwala czytelnikowi w pełni zanurzyć się w atmosferze książki. Sandemo skupia się na psychologii postaci, co sprawia, że główni bohaterowie stają się realistyczni i łatwi do zrozumienia.

Mimo że fabuła niesie ze sobą potencjał, momentami tempo opowieści wydaje się zwalniać, a wydarzenia rozwijają się powoli. Nieco więcej dynamiki mogłoby wpłynąć na jeszcze głębsze zaangażowanie czytelnika w losy bohaterów.

Margit Sandemo w "Córce Hycla" kontynuuje swój talent do tworzenia opowieści o silnych, niezłomnych postaciach, które stawiają czoła przeciwnościom. Choć czasami narracja potrzebuje większej energii, to wciąż jest to opowieść, która porusza i wciąga czytelnika w mroczny świat tajemnic i niezłomności.

"Córka Hycla" - Opowieść o Samotności, Przełamywaniu Uprzedzeń i Poszukiwaniu Prawdy

Margit Sandemo w swojej powieści "Córka Hycla" przenosi nas w głąb brutalnej rzeczywistości wioski, gdzie nienawiść i uprzedzenia są codziennością. Bohaterka, Hilda, staje się uosobieniem samotności i odrzucenia, ale w mrocznych wydarzeniach, które wstrząsają tą spokojną okolicą, znajduje...

“Córka hycla” mnie zachwyciła! Bardzo polubiłam tytułową bohaterkę i było mi jej strasznie żal, kiedy dowiedziałam się, jak ciężkie i smutne życie miała. W tym tomie również jest wątek kryminalny, co mi (fance kryminałów) bardzo odpowiada : )

“Córka hycla” mnie zachwyciła! Bardzo polubiłam tytułową bohaterkę i było mi jej strasznie żal, kiedy dowiedziałam się, jak ciężkie i smutne życie miała. W tym tomie również jest wątek kryminalny, co mi (fance kryminałów) bardzo odpowiada : )

Historia młodej dziewczyny, Hildy, która ze względu na niechlubną profesję ojca (hycla, czyli pomocnika kata),znienawidzonego przez ludzi, została wyrzucona poza nawias społeczny. Żyje na peryferiach wioski, w skromnej chatce pod lasem, i stara się opiekować zgorzkniałym, nieprzyjemnym i krytykującym ją za wszystko ojcem. Doskwiera jej bardzo brak kontaktu z ludźmi i stygmatyzacja jako tej gorszej osoby w hierarchii społecznej.
Tymczasem podczas wiosennych prac polowych w okolicy odnalezione zostają zwłoki nikomu nieznanej kobiety, a potem następnych. A nocami, podczas pełni, w parafii widywany jest potwornych rozmiarów pies. Czy to aby na pewno tylko pies?
Na mieszkańców pada blady strach. Unikają wychodzenia z domów wieczorem. Odżywają historie o ludziach- wilkach.
Ludzie Lodu gromadzą się na naradzie roboczej, gdyż uznali, że sprawa jak najbardziej ich dotyczy. Przecież od wieków na świat przychodzą w tym rodzie osoby obdarzone nadprzyrodzonymi umiejętnościami. I nie wszyscy wykorzystują je w służbie dobra. Czyżby to któryś z członków tej specyficznej rodziny stał za tymi ponurymi zbrodniami?
A czas najwyższy przygotować ewentualną linię obrony, gdyż za śledztwo wziął się antypatyczny i nie wydający się grzeszyć zbytnią inteligencją miejscowy wójt.
Podobało mi się przeplatanie fabuły elementami grozy i wątku miłosnego. Bowiem skrzyżowały się życiowe drogi samotnej Hildy spod lasu i przedobrego lekarza Mattiasa z Ludzi Lodu.
Historia do przeczytania w jeden wieczór, dla rozrywki. Nic wyrafinowanego, ale wciąga czytelnika, więc polecam.

Historia młodej dziewczyny, Hildy, która ze względu na niechlubną profesję ojca (hycla, czyli pomocnika kata),znienawidzonego przez ludzi, została wyrzucona poza nawias społeczny. Żyje na peryferiach wioski, w skromnej chatce pod lasem, i stara się opiekować zgorzkniałym, nieprzyjemnym i krytykującym ją za wszystko ojcem. Doskwiera jej bardzo brak kontaktu z ludźmi i...

Polecam

Polecam