-
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik249
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Biblioteczka
2024-04-27
2024
2024-04-21
Dobrze się czytało, ale niestety mnie nic tutaj nie zaskoczyło. Bohaterowie są ciekawie przedstawieni,można poczuć do nich sympatię. Sceny z pamiętnika mroczne... Ja poczułam rzeczywistości patologicznej rodziny.
Niestety dla mnie brak elementu zaskoczenia..
Jak się pojawił Watson, od razu wiedziałam że jest zabójca.
Dziwne było dla mnie, że policja od razu stwierdziła że osoba która zderzyła się z autobusem jest zabójcą... Nikt nawet nie wpadł na pomysł, że może to być ukartowane. Dlatego od razu się wiedziało, że to będzie coś nie tak z tym... Chyba za dużo już takich książek przeczytałam, żeby nie wyłapać takich rzeczy.
Ale całość na wielki plus. Fajnie się czyta, bohaterowie są różnorodni, ciekawi i dowcipni momentami. Tacy prawdziwi.
Sceny z pamiętnika opisane jakby naprawdę z perspektywy dziecka albo jakieś zaburzonej osoby.
Na pewnie sięgnę po pozostałe części.
Dobrze się czytało, ale niestety mnie nic tutaj nie zaskoczyło. Bohaterowie są ciekawie przedstawieni,można poczuć do nich sympatię. Sceny z pamiętnika mroczne... Ja poczułam rzeczywistości patologicznej rodziny.
Niestety dla mnie brak elementu zaskoczenia..
Jak się pojawił Watson, od razu wiedziałam że jest zabójca.
Dziwne było dla mnie, że policja od razu stwierdziła że...
2024-04-17
2024-04-08
Na okładce mamy małą dziewczynkę, a tymczasem zawartość książki odnosi się do noworodków i niemowląt...nie tego szukałam. Poza tym, czytałam już kiedyś książki Pani Piotrowskiej i mam wrażenie że w kółko mówi to samo. Te same przykłady z życia i te same teksty...Nie podoba mi się pogardliwe mówienie o matkach Mamunie, wyśmiewanie mamusiek itd.
Na okładce mamy małą dziewczynkę, a tymczasem zawartość książki odnosi się do noworodków i niemowląt...nie tego szukałam. Poza tym, czytałam już kiedyś książki Pani Piotrowskiej i mam wrażenie że w kółko mówi to samo. Te same przykłady z życia i te same teksty...Nie podoba mi się pogardliwe mówienie o matkach Mamunie, wyśmiewanie mamusiek itd.
Pokaż mimo to2024-04-08
Najbardziej podobały mi się opisy sytuacji politycznej Iranu. Lubię książki z których można się dowiedzieć faktów historycznych, codzienności z tamtych okresów. Zaciekawiło mnie to na tyle, że szukałam więcej informacji o Iranie i jego historii.
Jeśli chodzi o bohaterki to ich po prostu nie lubię. Nie potrafię współczuć Elżbiecie. Jej uczucia i stany jakoś mnie nie przekonują. Żyje tyle lat z mężem, zdradziła go z facetem którego kompletnie nie zna.. wtedy jakoś nie czuła wstrętu i strachu.. jakoś nie rozumiem jej myślenia ani działania. Często robi ironiczne uśmiechy. Nie wiem czego jest to wina.. czy złego opisu bohaterki... Czytałam wiele książkę i wojnie i zranionych kobietach, i większość bohaterek lubiłam i im współczułam. Tutaj nie potrafię ich polubić. Wydaje mi się to wszystko niemożliwe w realnym życiu. Życie w małżeństwie bez miłości, ale jednoczęściowy uwielbienie męża i mówienie o nim jak o aniele. A jednocześnie zdrada z miłością z młodych lat, jakieś dziwne przyciągnie.. nie przemawia to do mnie. Nie potrafię opisać Elżbiety, a już ta sprawą z Bahar i jej zabójstwem to jakieś chore jest... Przecież dzieci Bahar były dorosłe. Ich świat by się tak łatwo nie zawalił.
Najbardziej podobały mi się opisy sytuacji politycznej Iranu. Lubię książki z których można się dowiedzieć faktów historycznych, codzienności z tamtych okresów. Zaciekawiło mnie to na tyle, że szukałam więcej informacji o Iranie i jego historii.
Jeśli chodzi o bohaterki to ich po prostu nie lubię. Nie potrafię współczuć Elżbiecie. Jej uczucia i stany jakoś mnie nie...
Jedna z najcięższych książek jakie czytałam...
Ciężar emocji jest ogromny.
Musiałam robić przerwy w czytaniu.
Te historie są tak wstrząsające, że trudno to znieść.
Najbardziej rozbiła mnie historia Pani Józefy Bryg...
Każdy powinien przeczytać tę książkę i poznać tę historie..
Jedna z najcięższych książek jakie czytałam...
Pokaż mimo toCiężar emocji jest ogromny.
Musiałam robić przerwy w czytaniu.
Te historie są tak wstrząsające, że trudno to znieść.
Najbardziej rozbiła mnie historia Pani Józefy Bryg...
Każdy powinien przeczytać tę książkę i poznać tę historie..