Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedyś trzeba zacząć. I to była właśnie moja pierwsza książka Kinga. Słyszałem mnóstwo pochlebnych opinii o tym pisarzu i teraz z całą pewnością mogę potwierdzić, że nie były przesadzone.
Książka wciąga niesamowicie. Do tego stopnia, że czasami specjalnie próbowałem oderwać się od niej aby nie za bardzo wgłębić się myślami w ten mroczny świat. Rzeczywiście King potrafi z niesamowitą dokładnością budować napięcie. Mało tego, gdy już wydaje się, że nastąpi to co ma nastąpić akcja momentalnie się zmienia. Tego czytelnik nie jest w stanie przewidzieć. Bardzo szczegółowe opisy i niesamowity nastrój grozy powodują, że ci, którzy mają słabsze nerwy raczej nie powinni czytać jej samotnie, po zmroku.
Jednym słowem- REWELACYJNY HORROR. Bardzo polecam dla miłośników tego gatunku.

Kiedyś trzeba zacząć. I to była właśnie moja pierwsza książka Kinga. Słyszałem mnóstwo pochlebnych opinii o tym pisarzu i teraz z całą pewnością mogę potwierdzić, że nie były przesadzone.
Książka wciąga niesamowicie. Do tego stopnia, że czasami specjalnie próbowałem oderwać się od niej aby nie za bardzo wgłębić się myślami w ten mroczny świat. Rzeczywiście King potrafi z...

Oto King w mistrzowskim wydaniu. Po przeczytaniu tego dzieła pozostaje spora pustka.
Przy pierwszym zetknięciu się z tą książką pomyślałem, że będzie tam sporo polityki. Ale myliłem się. Ogólnie jest to opowieść o przeszłości, przeznaczeniu i miłości. Główny bohater Jake zostaje postawiony przed bardzo trudnym zadaniem. Musi uratować prezydenta Keneddy`ego przed zamachem. To jego główny cel cofnięcia się do przeszłości. Ale jak to w życiu bywa sytuacja się komplikuje gdy poznaje kobietę swojego życia i zakochuje się w niej bez pamięci. King przedstawia w tej książce człowieka, który dla ukochanej osoby jest w stanie przewrócić świat do góry nogami. Pokazuje do czego człowiek jest zdolny dla miłości. Ogólnie jest to niesamowicie ciekawa, świetnie napisana pozycja. Chciałem ocenić ją na 9 ale zakończenie jest tak ujmujące i piękne, że bez cienia wątpliwości daję 10.

Oto King w mistrzowskim wydaniu. Po przeczytaniu tego dzieła pozostaje spora pustka.
Przy pierwszym zetknięciu się z tą książką pomyślałem, że będzie tam sporo polityki. Ale myliłem się. Ogólnie jest to opowieść o przeszłości, przeznaczeniu i miłości. Główny bohater Jake zostaje postawiony przed bardzo trudnym zadaniem. Musi uratować prezydenta Keneddy`ego przed zamachem....

W końcu doczekałem się książki Gerritsen, którą mogę ocenić na 10. Rewelacyjna, maksymalnie wciągająca pozycja. I na dodatek szczególny szacunek dla pisarki za to, że nie stosując nagłych zwrotów akcji, elementów szczególnego zaskoczenia itd. potrafiła wciągnąć czytelnika w lekturę. Ci, którzy jeszcze tego nie zrobili niech nie czytają przedmowy i krótkiego opisu z tyłu książki bo one niepotrzebnie ujawniają pewne fakty, które można by z zaciekawieniem odkrywać podczas czytania. W sumie za to chciałem obniżyć ocenę ale pomyślałem, że to dodatkowy plus za to, że znając ogólne opisy czytelnik i tak nie może oderwać się od książki. A zakończenie świetne i bardzo symboliczne. Za to uwielbiam Gerritsen.

W końcu doczekałem się książki Gerritsen, którą mogę ocenić na 10. Rewelacyjna, maksymalnie wciągająca pozycja. I na dodatek szczególny szacunek dla pisarki za to, że nie stosując nagłych zwrotów akcji, elementów szczególnego zaskoczenia itd. potrafiła wciągnąć czytelnika w lekturę. Ci, którzy jeszcze tego nie zrobili niech nie czytają przedmowy i krótkiego opisu z tyłu...

Wczoraj przeczytałem inną książkę Gerritsen z serii "Anatomia zbrodni". Jak zawsze nie zawiodłem się i oceniłem ją bardzo wysoko.
I niejako idąc za ciosem postanowiłem przeczytać kolejną pozycję z tej kolekcji pt. "Igrając z ogniem". To ostatni 18 tom i szczerze powiedziawszy nie liczyłem na to, że będzie to jeszcze lepsza książka od poprzedniej. Bo przecież co jeszcze można ciekawego stworzyć w historii detektyw Rizoli i dr. Isles. A jednak, myliłem się! Gerritsen ułożyła tu arcyciekawą historię choć już nie z w/w dwiema głównymi bohaterkami. Rzecz dzieje się współcześnie w Stanach Zjednoczonych, a także akcja cofa się do czasów tuż przed i podczas II wojny światowej.
Czytałem już parę takich zgrabnie skomponowanych książek Gerritsen gdzie akcja toczyła się w dwóch równoległych światach i muszę przyznać, że zawsze były to niesamowicie ciekawe historie. Tak było i tutaj gdzie losy młodej mamy wychowującej trzy letnią dziewczynkę splatają się z losami młodego żydowskiego skrzypka z Wenecji.
Nie chcę tutaj spojlerować i ujawniać choćby i część przygód głównej bohaterki bo to zostawiam Wam do tego żebyście mogli się samemu delektować.
Napiszę tylko, krótko, że historia tutaj przedstawiona jest niesamowicie piękna i zarazem tragiczna. Książka była tak wciągająca, że nie odpuściłem i przeczytałem ją w ciągu jednego dnia.
Gorąco polecam tą pozycję naprawdę wartą przeczytania.

Wczoraj przeczytałem inną książkę Gerritsen z serii "Anatomia zbrodni". Jak zawsze nie zawiodłem się i oceniłem ją bardzo wysoko.
I niejako idąc za ciosem postanowiłem przeczytać kolejną pozycję z tej kolekcji pt. "Igrając z ogniem". To ostatni 18 tom i szczerze powiedziawszy nie liczyłem na to, że będzie to jeszcze lepsza książka od poprzedniej. Bo przecież co jeszcze...

Ufff... aż trudno się wziąć w garść po przeczytaniu tej powieści. I aż nie wiadomo od czego zacząć.
No ale jak ocenia się książkę na 10 to i nic dziwnego.
No cóż. Mogę tu przytaczać wiele epitetów chwalących to dzieło ale użyje tylko jednego. Rewelacyjna!
Opisana jako horror w moim przekonaniu całkowicie horrorem nie jest. Owszem mamy tu wiele elementów grozy i strachu ale oprócz tego jest tu też kawał dobrej powieści kryminalnej a także świetny wątek romantyczny, że też o elementach thrillera nie wspomnę. I Urbanowicz połączył to wszystko w jedną spójną, arcyciekawą całość. Naprawdę wielkie brawa dla autora za to.
Sięgając po jego pierwszą książkę nie wiedziałem, że jest aż tak dobry. Nic dziwnego, że pozycja ta o mały włos nie wygrała w plebiscycie LC na książkę roku 2019 ustępując tylko mistrzowi horroru na świecie czyli Stephenowi Kingowi. Podejrzewam, że i tak jest to do końca nieobiektywne bo zdecydowanie więcej czytelników zna i czyta Kinga niż Urbanowicza.
Ale wracając do meritum opisu muszę podkreślić, że autor znakomicie przedstawia czytelnikowi klimat powieści. I jest to o tyle trudniejsze, że akcja toczy się równolegle w dwóch wymiarach czasowych. Jeden rozdział w latach 70- tych a następny we współczesnych itd. A mimo to czytelnik zostaje podwójnie wciągnięty w aurę powieści. Kapitalne to jest.
Zakończenie trudno jednoznacznie nazwać zaskakującym bo ono jest po wielokroć zaskakujące. I kiedy już myślimy, że doszliśmy do sedna autor znowu nieźle potrafi nami zakręcić.
Świetny jest też epilog i słowo autora na koniec, którym sugeruje nam aby po przeczytaniu tej książki … zrobić to jeszcze raz.
Tak. To jest myśl... bo jedyne czego żałuję po przeczytaniu tej powieści to to, że... się już skończyła.

Ufff... aż trudno się wziąć w garść po przeczytaniu tej powieści. I aż nie wiadomo od czego zacząć.
No ale jak ocenia się książkę na 10 to i nic dziwnego.
No cóż. Mogę tu przytaczać wiele epitetów chwalących to dzieło ale użyje tylko jednego. Rewelacyjna!
Opisana jako horror w moim przekonaniu całkowicie horrorem nie jest. Owszem mamy tu wiele elementów grozy i strachu ale...

Jedna z najlepszych książek jakie przeczytałem. Mocno chwyta za serce (szczególnie osoby mające własne dzieci). To jest jedna z tych książek, które można przeczytać w jedną noc. Pisana normalnym językiem przez naocznego świadka tamtych tragicznych wydarzeń. Bardzo gorąco polecam.

Jedna z najlepszych książek jakie przeczytałem. Mocno chwyta za serce (szczególnie osoby mające własne dzieci). To jest jedna z tych książek, które można przeczytać w jedną noc. Pisana normalnym językiem przez naocznego świadka tamtych tragicznych wydarzeń. Bardzo gorąco polecam.

Z rzadka zdarza mi się pochwalić książkę od A do Z a z tą właśnie tak mogę zrobić.
"Królestwo" to 2 część powieści Szczepana Twardocha pt. "Król". Jest to kontynuacja poprzedniej książki ale jak ktoś jej nie przeczytał to również może sięgnąć po tą ponieważ stanowi jakby osobne dzieło. A dzieło to jest doskonałe.
Dość powiedzieć, że traktuje o czasach wojny i okupacji.
Zawsze lubię poczytać o tych strasznych czasach a już szczególnie jeśli powieść ma formę takiego szczerego opowiadania ludzi, którzy to piekło przeżyli. I taka właśnie jest ta powieść. Mamy tu przedstawione historie Ryfki i Dawida. Czyli dwóch Żydów ukrywających się w zrujnowanej Warszawie po upadku Powstania Warszawskiego. W ich historię Twardoch wplata, w genialny wręcz sposób, historię innych postaci, które pojawiają się na drodze naszych bohaterów. I w ten oto sposób możemy na wojnę spojrzeć oczami Polaka, Żyda czy Niemca. To świetne posunięcie powodujące, że w każdej z tych postaci widzimy zwykłego człowieka, którego los postawił w sam środek wojennej pożogi, i który stara się za wszelką cenę przeżyć.
Losy tych ludzi są niesamowite i przyznam, że nie raz czytając te historie aż mi skóra cierpła na głowie lub też łza kręciła się w oku.
Twardoch uczynił spory progres w jakości pisania w porównaniu do "Króla". Widać, że jest on pisarzem dojrzalszym i znakomicie sobie radzi w takim stylu pozwalając sobie jednocześnie na wstawianie wielu pisarskich "fajerwerków", które znakomicie wpasowują się w całość.
Czytałem tą książkę jednym ciągiem i nawet będąc w środku wiedziałem, że ocenię ją na 10. Końcówka również mnie nie zawiodła więc z czystym sumieniem wstawiam najlepszą notę. A Twardocha dodaję do moich ulubionych pisarzy.
Brawo. Oby więcej takich powieści.

Z rzadka zdarza mi się pochwalić książkę od A do Z a z tą właśnie tak mogę zrobić.
"Królestwo" to 2 część powieści Szczepana Twardocha pt. "Król". Jest to kontynuacja poprzedniej książki ale jak ktoś jej nie przeczytał to również może sięgnąć po tą ponieważ stanowi jakby osobne dzieło. A dzieło to jest doskonałe.
Dość powiedzieć, że traktuje o czasach wojny i...

Po prostu brak mi już epitetów na zachwalanie książek Gerritsen. Staram się celowo dawkować sobie przyjemności czytania jej pozycji bo inaczej prawdopodobnie przeczytałbym je wszystkie od razu i potem nic by mi nie zostało. "Nosiciel" to kolejna rewelacyjna dawka emocji, od których nie można się oderwać. Jeśli ktoś ma ochotę "odpłynać" na jakiś czas i zagłebić sie w bardzo fajną lekturę to bez ogródek polecam mu ta książkę. Na pewno się nie zawiedzie.

Po prostu brak mi już epitetów na zachwalanie książek Gerritsen. Staram się celowo dawkować sobie przyjemności czytania jej pozycji bo inaczej prawdopodobnie przeczytałbym je wszystkie od razu i potem nic by mi nie zostało. "Nosiciel" to kolejna rewelacyjna dawka emocji, od których nie można się oderwać. Jeśli ktoś ma ochotę "odpłynać" na jakiś czas i zagłebić sie w bardzo...

Świetna książka!
Przyznam szczerze, że z pewną taką nieufnością sięgnąłem po nią bo jakoś takie miałem wrażenie, że powstała tylko po ta aby reklamować Szczecin. Jakież było moje zdziwienie gdy zacząłem przenosić się w fabułę i wciągać w niezwykle interesującą akcję. Na dodatek to wszystko dzieje się w większości w moim ukochanym, rodzinnym mieście i czytając książkę oczami wyobraźni miałem całą akcję przed oczami.
Język świetny, akcja bardzo ciekawa tak więc czyta się bardzo płynnie. Autor bardzo interesująco opisuje wiele tajemnic przedwojennego Stettina a do tego dochodzi jeszcze opis tragicznych skutków wojny.
Książka ogromnie mi się spodobała i naprawdę gorąco polecam.

Świetna książka!
Przyznam szczerze, że z pewną taką nieufnością sięgnąłem po nią bo jakoś takie miałem wrażenie, że powstała tylko po ta aby reklamować Szczecin. Jakież było moje zdziwienie gdy zacząłem przenosić się w fabułę i wciągać w niezwykle interesującą akcję. Na dodatek to wszystko dzieje się w większości w moim ukochanym, rodzinnym mieście i czytając książkę oczami...

Jeden z najlepszych horrorów jakie przeczytałem. Świetnie oddany klimat mrocznej Rumunii wpleciony w rzeczywistość II wojny Światowej. Bardzo gorąco polecam nie tylko miłośnikom horrorów. Dla ludzi o słabszych nerwach i dzieci lepiej nie.

Jeden z najlepszych horrorów jakie przeczytałem. Świetnie oddany klimat mrocznej Rumunii wpleciony w rzeczywistość II wojny Światowej. Bardzo gorąco polecam nie tylko miłośnikom horrorów. Dla ludzi o słabszych nerwach i dzieci lepiej nie.

Książka to zbiór krótkich opowiadań o ludziach, którym przyszło przeżyć rok 1945. Rok, który dla wielu wydaje się szczęśliwym (bo nastąpił koniec wojny) ale tak naprawdę jest rokiem tragedii ludzkich wynikających z przesiedleń, gwałtów, rozbojów i ogólnie panującego bezprawia. Autorka opisuje tu losy zarówno Polaków jak i Niemców. Przez to pozwala czytelnikowi spojrzeć tolerancyjnym okiem na tych zupełnie niewinnych ludzi, którzy bardzo często z racji narodowości wrzucani są do jednego worka razem z innymi faszystami i zbrodniarzami wojennymi. Mamy tutaj opowiedziane historie z zasiedlania różnych miast na ziemiach odzyskanych. Zabrakło mi tylko historii z mojego rodzinnego Szczecina. A pamiętam doskonale jak z zapartym tchem słuchałem opowieści mojego śp. dziadka, który roztaczał przede mną obraz miasta tuż po wojnie. Szkoda.
Najbardziej jednak zapadła mi w pamięć ostatnia historia przedstawiająca katastrofę statku Wilhelm Gustloff. Niesamowita opowieść.
Do tego książka okraszona jest dużą ilością zdjęć i oryginalnymi cytatami z gazet z tamtego okresu.
Bardzo polecam każdemu czytelnikowi.

Książka to zbiór krótkich opowiadań o ludziach, którym przyszło przeżyć rok 1945. Rok, który dla wielu wydaje się szczęśliwym (bo nastąpił koniec wojny) ale tak naprawdę jest rokiem tragedii ludzkich wynikających z przesiedleń, gwałtów, rozbojów i ogólnie panującego bezprawia. Autorka opisuje tu losy zarówno Polaków jak i Niemców. Przez to pozwala czytelnikowi spojrzeć...

Bardzo mi się spodobała ta książka. Napisana lekkim, przejrzystym językiem czyta się bardzo płynnie.
Autorka starała się wiernie odtworzyć klimat przedwojennych i wojennych czasów i muszę przyznać, że jej się to udało. Barwne opisy, narastająca dramaturgia, konflikt widziany oczyma agresora i zaatakowanego- to wszystko było połączone w jedną ciekawą powieść. Była ona o historii obrazu "Bitwa pod Grunwaldem" Jana Matejki i zarazem o historii ludzi, którzy z narażeniem życia postanowili tego arcydzieła bronić. Niektórzy przypłacili to własnym życiem. Inni dzięki swojej bohaterskiej postawie przyczynili się walnie do tego, że dzisiaj możemy ten obraz oglądać.
Książka jest niejako hołdem złożonym tym ludziom.
Myślę, że Joanna Jodełka bardzo fajnie to wszystko złożyła w całość. Wyszła z tego interesująca powieść, którą Wam polecam.

Bardzo mi się spodobała ta książka. Napisana lekkim, przejrzystym językiem czyta się bardzo płynnie.
Autorka starała się wiernie odtworzyć klimat przedwojennych i wojennych czasów i muszę przyznać, że jej się to udało. Barwne opisy, narastająca dramaturgia, konflikt widziany oczyma agresora i zaatakowanego- to wszystko było połączone w jedną ciekawą powieść. Była ona o...

I kolejna przeczytana książka z serii "Anatomia Zbrodni".
W sumie mógłbym znowu skopiować swoje wcześniejsze oceny bo jest równie dobra jak pozostałe.
Co jest niesamowite u Gerritsen to fakt, że do głównych wątków kryminalnych, które są trzonem tych książek umiejętnie wpłata historie ludzi toczące się w różnych okresach dziejów. I robi to do tego stopnia genialnie, że jak czytam historię z XIX wieku to mam wrażenie, że przenoszę się do XIX wieku, jak historię z czasów II wojny światowej to również tam się przenoszę, jak z czasów lotu w kosmos to również tam jestem itd. Zawsze zastanawiam się czy jest gdzieś płaszczyzna gdzie ta pisarka mnie znudzi albo gdzie będzie zdecydowanie słabsza ale nie znajduję takiej.
Kolejnym bardzo mocnym punktem jej książek są zakończenia. Praktycznie zawsze zaskakujące i interesujące.
Nie muszę chyba dodawać, że i w "Autopsji" też taka była.
Gorąco polecam.

I kolejna przeczytana książka z serii "Anatomia Zbrodni".
W sumie mógłbym znowu skopiować swoje wcześniejsze oceny bo jest równie dobra jak pozostałe.
Co jest niesamowite u Gerritsen to fakt, że do głównych wątków kryminalnych, które są trzonem tych książek umiejętnie wpłata historie ludzi toczące się w różnych okresach dziejów. I robi to do tego stopnia genialnie, że jak...

Świetne dzieło Kinga. Ponad 1160 stron niezwykłej przygody z bohaterami powieści opowiadającej o apokaliptycznej wizji końca świata. Pierwsza część książki to wartka akcja, którą można pochłonąć w parę wieczorów. Potem tempo spada ale w żadnym miejscu nie jest to nużąca lektura. Końcówka to kolejne przyśpieszenie niezwykle ciekawej akcji. Bardzo podoba mi się u Kinga ta zabawa z czytelnikiem. Często pozwala sobie na napisanie co będzie potem. I mimo tego czytelnik z ciekawością czeka na ten moment. To istny majstersztyk. Temat powieści jest na tyle ciekawy, że trochę żałuje, że King wstawił tam trochę fantastycznych wątków. Moim zdaniem nawet i bez tego powieść była by niezwykle ciekawa i przerażająca. Ale to naprawdę szczegół bo ogólnie powieść jest rewelacyjna.

Świetne dzieło Kinga. Ponad 1160 stron niezwykłej przygody z bohaterami powieści opowiadającej o apokaliptycznej wizji końca świata. Pierwsza część książki to wartka akcja, którą można pochłonąć w parę wieczorów. Potem tempo spada ale w żadnym miejscu nie jest to nużąca lektura. Końcówka to kolejne przyśpieszenie niezwykle ciekawej akcji. Bardzo podoba mi się u Kinga ta...

Moja ulubiona Gerritsen jak zawsze w formie. Kiedy mam ochotę przeczytać świetny kryminał z mocno zaskakującym zakończeniem zawsze biorę jej książki do ręki. I najlepsze jest to, że nigdy się nie zawiodłem. Obawiam się tylko jednego. Oby za szybko nie przeczytać jej wszystkich pozycji bo potem już mi nic nie zostanie. Ale obym przy każdym pisarzu miał takie obawy. "Chirurg" to trzymający w napięciu do końca thriller medyczny, który mega wciąga. Przy sporej dawce wolnego czasu można go "spałaszować" w jeden dzień. Bardzo polecam.

Moja ulubiona Gerritsen jak zawsze w formie. Kiedy mam ochotę przeczytać świetny kryminał z mocno zaskakującym zakończeniem zawsze biorę jej książki do ręki. I najlepsze jest to, że nigdy się nie zawiodłem. Obawiam się tylko jednego. Oby za szybko nie przeczytać jej wszystkich pozycji bo potem już mi nic nie zostanie. Ale obym przy każdym pisarzu miał takie obawy....

Bardzo dobry kryminał. Pomimo, że nie za bardzo jestem miłośnikiem tego gatunku to jednak muszę przyznać, że książka jest niezmiernie interesująca. Postacie są przedstawione przez autorów w sposób niezwykle dokładny. Śledztwo od pierwszej do ostatniej strony jest bardzo wciągające tak, że nie można oderwać się od lektury. Zakończenie też świetne. Do samego końca nie domyśliłem się nie tylko rozwiązania zagadki kryminalnej ale i tego kto jest córką Sebastiana Bergmanna. Ogólnie prawię 500 stron bardzo dobrze spędzonego czasu. Polecam.

Bardzo dobry kryminał. Pomimo, że nie za bardzo jestem miłośnikiem tego gatunku to jednak muszę przyznać, że książka jest niezmiernie interesująca. Postacie są przedstawione przez autorów w sposób niezwykle dokładny. Śledztwo od pierwszej do ostatniej strony jest bardzo wciągające tak, że nie można oderwać się od lektury. Zakończenie też świetne. Do samego końca nie...

Od tej książki poznałem Jeffreya Archera i przyznam szczerze, że mam zamiar przeczytać jego wszystkie tytuły. Książka pisana takim językiem, że z trudem można się od niej oderwać nie kończąc całości. Znakomita fabuła świetnie opowiedziana. Po tej lekturze nie mogę się już doczekać kolejne części przygód Harrego Cliftona. Bardzo gorąco polecam.

Od tej książki poznałem Jeffreya Archera i przyznam szczerze, że mam zamiar przeczytać jego wszystkie tytuły. Książka pisana takim językiem, że z trudem można się od niej oderwać nie kończąc całości. Znakomita fabuła świetnie opowiedziana. Po tej lekturze nie mogę się już doczekać kolejne części przygód Harrego Cliftona. Bardzo gorąco polecam.

To mój drugi horror z repertuaru Stefana Dardy i kolejny, który bardzo mi się spodobał.
Nie jest to jakaś wybitna książka, która wystraszy was na śmierć. Raczej ciekawie opowiedziana historia mężczyzny, który rozwiódł się ze swoją żoną i postanowił zamieszkać w odludnym domku na peryferiach wschodniej Polski.
I jak to w takich klimatach bywa okazało się, że domek nie do końca jest opuszczony a bohaterowi przyjdzie stawić czoło wielu dziwnym sytuacjom.
Najbardziej co mi się tutaj podobało to klimat tej książki. Autor powolutku, krok po kroku wprowadza nas w aurę panującą w Wyrębach, bo tak nazywa się ta odludna wioska, w której stoi domek bohatera tej powieści. Genialne są tutaj opisy przyrody. Muszę przyznać, że czytając je miałem wrażenie, że tam jestem. W głębokim lesie, na torfowisku i obserwuję odlot Żurawi na zimę. Świetnie to Darda wkomponował. Brawo.
Sam element horroru nie jest jakiś mega wyśrubowany. Ot strasząca po śmierci kobieta. Do tego motyw ludowy rodem z Wiedźmina. Jednak coś fajnego w tej książce jest, że można w niej całkiem odpłynąć. Wciąga niesamowicie.
A przecież o to chodzi w tego typu dziełach.
Jak dla mnie zasłużona dziewiątka.
Czekam na jakąś pozycję tego autora, którą ocenię na dziesięć. Może kolejna część tej historii...
Na pewno to sprawdzę i ją przeczytam.

To mój drugi horror z repertuaru Stefana Dardy i kolejny, który bardzo mi się spodobał.
Nie jest to jakaś wybitna książka, która wystraszy was na śmierć. Raczej ciekawie opowiedziana historia mężczyzny, który rozwiódł się ze swoją żoną i postanowił zamieszkać w odludnym domku na peryferiach wschodniej Polski.
I jak to w takich klimatach bywa okazało się, że domek nie do...

Zbiór bezcennych fotografii z okresu międzywojnia. Gratka dla miłośników II Rzeczpospolitej. Bardzo polecam

Zbiór bezcennych fotografii z okresu międzywojnia. Gratka dla miłośników II Rzeczpospolitej. Bardzo polecam

Uwielbiam takie książki. Książki, które maksymalnie potrafią wciągnąć czytelnika. Tą pozycję przeczytałbym w 2 wieczory gdyby nie to, że byłem zmęczony. Ale 3 wieczory to aż nadto żeby doczekać się rozwiązania zagadki. Gerritsen jak zawsze umiejętnie dawkuje emocje, tym razem jeszcze dodatkowo zwiększone przez ponury, klasztorny klimat. Dodatkowo świetnie połączyła wątek prywatny Maury z prowadzonym śledztwem. Dałbym i 10 gwiazdek tej książce ale zawsze mam wrażenie, że może pojawić się od tej autorki jeszcze lepsze dzieło. Ale na każdą z 9 gwiazdek, w mojej opinii, w pełni zasługuje.

Uwielbiam takie książki. Książki, które maksymalnie potrafią wciągnąć czytelnika. Tą pozycję przeczytałbym w 2 wieczory gdyby nie to, że byłem zmęczony. Ale 3 wieczory to aż nadto żeby doczekać się rozwiązania zagadki. Gerritsen jak zawsze umiejętnie dawkuje emocje, tym razem jeszcze dodatkowo zwiększone przez ponury, klasztorny klimat. Dodatkowo świetnie połączyła wątek...