Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na początku nie byłam przkonana, miałam wrażenie że trafiłam na jakąś bajkę dla dzieci, ale im dalej tym ciekawiej. Mitologiczny świat opisany z innej perspektywny. Mnie wciągnęła.

Na początku nie byłam przkonana, miałam wrażenie że trafiłam na jakąś bajkę dla dzieci, ale im dalej tym ciekawiej. Mitologiczny świat opisany z innej perspektywny. Mnie wciągnęła.

Byłam przekonana że książka będzie "ciężkiego kalibru", ale okazała się dośc przyjemna. Lubie książki z Afryką w tle, i to mnie przyciągnęło książke czyta się dobrze, ale też bez większego wysiłku, umiliła mi kilka godzin w podróży.

Byłam przekonana że książka będzie "ciężkiego kalibru", ale okazała się dośc przyjemna. Lubie książki z Afryką w tle, i to mnie przyciągnęło książke czyta się dobrze, ale też bez większego wysiłku, umiliła mi kilka godzin w podróży.

,,Prawda jest dziwniejsza od fikcji, a to dlatego, że fikcja musi być prawdopodobna. Prawda-nie". Ten cytat chyba najlepiej obrazuję tą książke. Zanim ją przeczytałam trafiłam na jakiś podcast, i w półowie zaczęłam sprawdzać czy historia jest autentyczna. Książka nie tylko jest cieakwa z raci histori pewnej rodzinym ale także dlatego że są zawarte tam informacje na temat tego jak badacze dochodzili do tego skąd bierze się schizofrenia. Pozycja obowiązkowa dla kogoś kto interesuje się chorobami psychicznymi.

,,Prawda jest dziwniejsza od fikcji, a to dlatego, że fikcja musi być prawdopodobna. Prawda-nie". Ten cytat chyba najlepiej obrazuję tą książke. Zanim ją przeczytałam trafiłam na jakiś podcast, i w półowie zaczęłam sprawdzać czy historia jest autentyczna. Książka nie tylko jest cieakwa z raci histori pewnej rodzinym ale także dlatego że są zawarte tam informacje na temat...

Kontynuacja krainy zeszłorocznych choinek dalej trzymie poziom, dokładnie jak poprzenia książka ciepła, rodzinna, wprowadzająca w klimat świąteczny. Uwielbiam książki które przenoszą mnie w tamten świat, a w przypadku książek pani Joanny jest to niezwykle proste.

Kontynuacja krainy zeszłorocznych choinek dalej trzymie poziom, dokładnie jak poprzenia książka ciepła, rodzinna, wprowadzająca w klimat świąteczny. Uwielbiam książki które przenoszą mnie w tamten świat, a w przypadku książek pani Joanny jest to niezwykle proste.

Jestem pod absolutnym wrażeniem pracy włożonej w tą książke. Nieprawdopodobna ilość pracy aby odnaleźć te wszystkie przedmioty, informacje a także ludzie którzy coś wiedzą na ten temat. Jestem porażona tymi informacjami. Mam wrażenie że o obozie zostało już tyle powiedziany, że już ciężko znaleźć coś jesze. Przeczytałam wiele książek, oglądałam wiele dokumentów, filmów, reportaży, wywiadów, i nikt nie wspominał o ubiorze. Wyszłam z założenia że Niemcy tak wszystko zorganizowali że do głowy by mi nie przyszło że znane nam pasiaki, nie wszyscy nosili. Niejednokrotnie otwierałam usta ze zdziwienia, Jestem zachwycona jak w książce jest wszystko przedstawione, przeplatane historiami. Czapki z głów dla autorki.

Jestem pod absolutnym wrażeniem pracy włożonej w tą książke. Nieprawdopodobna ilość pracy aby odnaleźć te wszystkie przedmioty, informacje a także ludzie którzy coś wiedzą na ten temat. Jestem porażona tymi informacjami. Mam wrażenie że o obozie zostało już tyle powiedziany, że już ciężko znaleźć coś jesze. Przeczytałam wiele książek, oglądałam wiele dokumentów, filmów,...

Ostatnia z tej serii, może nie porwała mnie tak jak dwie pierwsze, ale uważam że to świetna pozycja na zimowy przedświąteczny wieczór

Ostatnia z tej serii, może nie porwała mnie tak jak dwie pierwsze, ale uważam że to świetna pozycja na zimowy przedświąteczny wieczór

Z książkami jest tak że jeżeli czujemy związek z bohaterami, autorem czy miejscami to bardzo łatwo nas kupić, i tak dla mnie stało się w tym przypadku. Książka dzieje się w Kalwari, a ja z tym miejscem jestem związana od dziecka, czytając mam obraz tych miejsc i automatycznie postacie stają się mi bliskie. Książka jest banalna, przewidywalna, z banalnymi morałami, ale w sumie niczego więcej od tej ksiązki nie oczekiwałam, dodatkowo naprawdę szczerz uśmiechałam się przy niektórych wątch. Tego mi ostatni trzeba. "lece" dalej z serią co z tego że jest luty ;)

Z książkami jest tak że jeżeli czujemy związek z bohaterami, autorem czy miejscami to bardzo łatwo nas kupić, i tak dla mnie stało się w tym przypadku. Książka dzieje się w Kalwari, a ja z tym miejscem jestem związana od dziecka, czytając mam obraz tych miejsc i automatycznie postacie stają się mi bliskie. Książka jest banalna, przewidywalna, z banalnymi morałami, ale w...

Miałam ochote na świąteczną książke, zazwyczaj opisy bardzo mnie zniechęcają bo więkoszośc do mnie nie przemawia, ale tytuł bardzo mnie zachęcił. Dostałam wspaniałą książke, dawno żadna książka mnie tak nie wciągnęła. Historie nie są ani przeszłodzone ani też za bardzo "dramatyczne" dodatkowo dostajemy postacie które naprawdę możemy polubić. Chętnie przeczytałabym kontynuację książki. Po tak przyjemnej książce cieżko mi przejść do mojej standardowej lektury kryminalnej.

Miałam ochote na świąteczną książke, zazwyczaj opisy bardzo mnie zniechęcają bo więkoszośc do mnie nie przemawia, ale tytuł bardzo mnie zachęcił. Dostałam wspaniałą książke, dawno żadna książka mnie tak nie wciągnęła. Historie nie są ani przeszłodzone ani też za bardzo "dramatyczne" dodatkowo dostajemy postacie które naprawdę możemy polubić. Chętnie przeczytałabym...

Początkowo książka bardzo mi się spodobała i wciągnęłą opowiada o silnych i niezależnych kobietach. Szczególnie bliska postać mi Eleonory która tak jak ja jest pielęgniarką. Jednak im bliżej końca książki tym nudniejsza się stała, było mi ciężko ją zakończyć, po drugi tom raczej nie sięgne.

Początkowo książka bardzo mi się spodobała i wciągnęłą opowiada o silnych i niezależnych kobietach. Szczególnie bliska postać mi Eleonory która tak jak ja jest pielęgniarką. Jednak im bliżej końca książki tym nudniejsza się stała, było mi ciężko ją zakończyć, po drugi tom raczej nie sięgne.

Patrząc po ocenach ksiązek o tematyce obozowej odnoszę wrażenie że jak książka porusza taką tematykę to nie wypada źle ocenić. Nie wiem co mnie podkusiło aby sięgnąc po tą pozycje bo troche na rynku zrobił się przesyt ksiązek o tej tematyce, ot taki prosty przepis na zarobienie grosza: poczytaj trochę o Auschwitz, o drugiej wojenie światowej, troche o Polakach, Żydach i Niemcach, wymyśl zgrabną historie, i już! Książka jest przeciętna, ale po fragmentach obozowych cieszę się że autor nie pokusił się o większe opisy... Zakończeie było dla mnie zaskakujące i to by było tyle.

Patrząc po ocenach ksiązek o tematyce obozowej odnoszę wrażenie że jak książka porusza taką tematykę to nie wypada źle ocenić. Nie wiem co mnie podkusiło aby sięgnąc po tą pozycje bo troche na rynku zrobił się przesyt ksiązek o tej tematyce, ot taki prosty przepis na zarobienie grosza: poczytaj trochę o Auschwitz, o drugiej wojenie światowej, troche o Polakach, Żydach i...

Zazwyczaj czytam dość ciężką literature kryminały, horrory, morderstwa, literatura faktu, dodatkowo oglądam filmy i słucham podcastów o podobnej tematyce, chyba miałam przesyt, potrzebowałam czegoś lekkiego, przy czym można się "wyłączyć". Książka ta całkowicie spełniła tą funkcje, nie zaskoczyła mnie niczym, dość przewidywalna. Sięgłam po nią zainteresowana tematem dzielenia mieszkania w tak oryginalny sposób, nie wiedziałam że coś takiego w ogóle istnieje, mój mąż uświadomił mnie że w Angli to dość częśta praktyka. Nie ujmując nic autorą takich książek, wysokich lotów literatura to nie jest, ale chyba czasem warto sięgnąc po coś takiego nad czym nie trzeba specjalnie myśleć.

Zazwyczaj czytam dość ciężką literature kryminały, horrory, morderstwa, literatura faktu, dodatkowo oglądam filmy i słucham podcastów o podobnej tematyce, chyba miałam przesyt, potrzebowałam czegoś lekkiego, przy czym można się "wyłączyć". Książka ta całkowicie spełniła tą funkcje, nie zaskoczyła mnie niczym, dość przewidywalna. Sięgłam po nią zainteresowana tematem...

Zazwyczaj biografią doaje wysoką ocene, bo jak można w ogóle oceniać czyjeś życie? Jednak istnieją biografie które są po prostu źle napisane, jednak ta do takich nie należy. Jestem zachwyconą postacią Dr Richarda, zazwyczja patolodzy w filmach i serialach przedstawiani są jako zimni ludzie pozbawieni uczuć i empati, niesamowite jest to że spędzając większość życia ze zmarłymi można mieć w sobie tyle ciepła i empati. Książka zdecydowanie dla pasjonatów tematu, zawiera wiele szczegółów i świetnie wyjaśnione zagadnienia.

Zazwyczaj biografią doaje wysoką ocene, bo jak można w ogóle oceniać czyjeś życie? Jednak istnieją biografie które są po prostu źle napisane, jednak ta do takich nie należy. Jestem zachwyconą postacią Dr Richarda, zazwyczja patolodzy w filmach i serialach przedstawiani są jako zimni ludzie pozbawieni uczuć i empati, niesamowite jest to że spędzając większość życia ze...

Przeczytałam fragmenty żeby wiedzieć o co tyle szumu, i tak jak myślałam jak pojawia się słowo "seks" to ludzie (chyba jednak zdecydowana większość kobiet) rzuca się jak na ciepłe bułeczki. Z erotykami i wątkami seksualnymi w książkach problem jest taki że każdy pisać chce a mało kto potrafi. Pomijając już wątki seksualne książka jest w zasadzie o niczym. Książka adresowana jest do osób które za wiele nie czytają, i nie wiele im trzeba. Lepiej sięgnąć po pierwszego lepszego harlekina, też sporo scen seksualnych, a opisanych na dużo wyższym poziomie.

Przeczytałam fragmenty żeby wiedzieć o co tyle szumu, i tak jak myślałam jak pojawia się słowo "seks" to ludzie (chyba jednak zdecydowana większość kobiet) rzuca się jak na ciepłe bułeczki. Z erotykami i wątkami seksualnymi w książkach problem jest taki że każdy pisać chce a mało kto potrafi. Pomijając już wątki seksualne książka jest w zasadzie o niczym. Książka adresowana...

Nie mam pojęcia kto tą książkę zaklasyfikował do kryminału, kryminału to tam jest może z 15 stron. Ominęłam prawie połowę książki, nie straciłam z fabuły nic. Irytujące postacie, szczególnie główna bohaterka, idiotyczne dialogi, i w każdym rozdziale jakaś scena erotyczna, w dodatku opisane wręcz odrażająco. W zasadzie nie wiem o czym miała być ta książka...

Nie mam pojęcia kto tą książkę zaklasyfikował do kryminału, kryminału to tam jest może z 15 stron. Ominęłam prawie połowę książki, nie straciłam z fabuły nic. Irytujące postacie, szczególnie główna bohaterka, idiotyczne dialogi, i w każdym rozdziale jakaś scena erotyczna, w dodatku opisane wręcz odrażająco. W zasadzie nie wiem o czym miała być ta książka...

Jakoś tak po 3 tomie darowałam sobie czytanie (szkoda czasu) i przerzuciłam się na audiobooki. Uwielbiam postacie Chyłki i Zordona dlatego jeszcze jestem z tą serią :) Jeżeli chodzi o ,,Wyrok" no cóż chyba Pan Mróz powoli powinien zmienić kategorie z kryminałów (thrillerów) na fantasy. Męczący wątek jednego i tego samego, niezniszczalnego "czarnego charakteru" i Chyłki niczym James Bond... Początkowo książki bardzo mnie wciągnęły i czekałam na kolejne teraz mam ochotę powtórzyć słynne "Kończ waść, wstydu oszczędź".

Jakoś tak po 3 tomie darowałam sobie czytanie (szkoda czasu) i przerzuciłam się na audiobooki. Uwielbiam postacie Chyłki i Zordona dlatego jeszcze jestem z tą serią :) Jeżeli chodzi o ,,Wyrok" no cóż chyba Pan Mróz powoli powinien zmienić kategorie z kryminałów (thrillerów) na fantasy. Męczący wątek jednego i tego samego, niezniszczalnego "czarnego charakteru" i...

To moja trzecia książka Camilli. Poprzednie dwie podobały mi się, natomiast przy tej strasznie się wynudziłam. Jeżeli chodzi o sam wątek kryminalny, to całkiem ciekawy, i trzymał mnie w niepewności do samego końca, ale Camilla w swoich książkach ma jeden styl- wprowadzania miliona postaci. Mam wrażenie że jedynie autorzy fantastyki wprowadzają większa ilość postaci, w fantastyce mi to nie przeszkadza, bo ma to sens, niestety w tym sensu to nie ma, całe wątki poboczne, dziewczyn, żon, szwagierek itp. są totalnie zbędne, w dodatku rozwleczone i nie mające żadnego znaczenia w fabule. Jak da mnie jakby wyciąć wszystkie te wątki książka byłaby przyzwoita, trochę mnie zniechęciło do twórczości tej autorki...

To moja trzecia książka Camilli. Poprzednie dwie podobały mi się, natomiast przy tej strasznie się wynudziłam. Jeżeli chodzi o sam wątek kryminalny, to całkiem ciekawy, i trzymał mnie w niepewności do samego końca, ale Camilla w swoich książkach ma jeden styl- wprowadzania miliona postaci. Mam wrażenie że jedynie autorzy fantastyki wprowadzają większa ilość postaci, w...

Na początku wtrące że był t mój pierwszy wysłuchany audiobook, jak do tej pory uważałam że książki trzeba czytać, ale zmieniłam zdanie ;)
Z twórczością Mroza mam pewien problem.. z jednej strony buduje dość ciekawe historie, na tyle ciekawe że chce się go słuchać dalej, tematy są intygujace i mimo wszystko dość realne. Są w jego książkach wątki które uwielbiam tak jak np. Chyłkę, tutaj polubiłam Zaorskiego, i jego dialogi z córkami. Jednak mam wrażenie że zdecydowanie zrobił się bardziej na ilość nie na jakość, nie wiem czy Pan Mróz konsultuje swoje książki z kimkolwiek, ale często wygląda na to że nie. Od bardzo dobrej książki szczególnie kryminału wymagam jakieś podpartej wiedzy oczywiście dopuszczam fikcje literacka, ale po tym co u niego czytam myślę że nie jeden medyk/policjant/detektyw za głowę by się złapał... no i te dialogi, szczególnie między osobami które coś do siebie "mają' ludzie serio tak rozmawiają? To nawet w serialach lepiej to pokazują ;) Ale kończąc mój wywód, Mróz ma w swojej twórczości coś takiego, że jednam przyciąga, i mimo tego że żadnej jego książki nie oceniłam na wyżej niż dobrą chyba sięgnę po następna.

Na początku wtrące że był t mój pierwszy wysłuchany audiobook, jak do tej pory uważałam że książki trzeba czytać, ale zmieniłam zdanie ;)
Z twórczością Mroza mam pewien problem.. z jednej strony buduje dość ciekawe historie, na tyle ciekawe że chce się go słuchać dalej, tematy są intygujace i mimo wszystko dość realne. Są w jego książkach wątki które uwielbiam tak jak np....

Część pierwszą uważam za bardzo udaną, natomiast Zapiski z Annopola, są nudne jak flaki z olejem, przeczytałam jakieś 100 stron, a później omijałam po ilka stron, szukając czy cos się wydarzy. Niestety nie, dialogi o niczym trwające kilka stron, książa nie prowadzi do żadnych interesujących wydarzeń, kończy się również banalnie. Naprawdę można było zrobić z tej ksiązki świetną pozycje, i pozwolić sobie na kolejne części, niestety powstało coś czego nie da się czytać i nie zasnąc z nudów.

Część pierwszą uważam za bardzo udaną, natomiast Zapiski z Annopola, są nudne jak flaki z olejem, przeczytałam jakieś 100 stron, a później omijałam po ilka stron, szukając czy cos się wydarzy. Niestety nie, dialogi o niczym trwające kilka stron, książa nie prowadzi do żadnych interesujących wydarzeń, kończy się również banalnie. Naprawdę można było zrobić z tej ksiązki...

Ksiązka jest naprawdę dobra, sam pomysł jest świetny, choc myśle że można byłoby napisać to jeszcze ciekawiej. Książkę czyta się lekko, jest tam mnóstwo sentymentalnych wątków, brakuje mi nieco więcej humoru, ale książke czyta się przyjemnie, jedank nie jest toliteratura wybitna, dlatego też ocena dobra :)

Ksiązka jest naprawdę dobra, sam pomysł jest świetny, choc myśle że można byłoby napisać to jeszcze ciekawiej. Książkę czyta się lekko, jest tam mnóstwo sentymentalnych wątków, brakuje mi nieco więcej humoru, ale książke czyta się przyjemnie, jedank nie jest toliteratura wybitna, dlatego też ocena dobra :)

Najbardziej cieszę się z tego że nie była to pierwsza pozycja Nesbo po jaką sięgnęłam, gdyby tak było pewnie nie wzięłabym już do ręki kolejnej. Książka była dla mnie przeciętna, więcej w niej było bzdurnego romansu niż kryminału, w zasadzie nie do końca wiem o co w tej książce chodziło. Na szczęście miałam okazję czytać pozycje takie jak: karaluchy czy pierwszy śnieg, więc z pewnością sięgnę po kolejne. Nietoperz jest po prostu pierwsza książką i z pewnością dla tego taka opinia ;)

Najbardziej cieszę się z tego że nie była to pierwsza pozycja Nesbo po jaką sięgnęłam, gdyby tak było pewnie nie wzięłabym już do ręki kolejnej. Książka była dla mnie przeciętna, więcej w niej było bzdurnego romansu niż kryminału, w zasadzie nie do końca wiem o co w tej książce chodziło. Na szczęście miałam okazję czytać pozycje takie jak: karaluchy czy pierwszy śnieg, więc...