Moja pierwsza styczność z twórczością Ricka Riordana (nie licząc ekranizacji "Percy'ego Jacksona", którego papierowy pierwowzór mam zamiar przeczytać prędzej bądź później.
Zawsze ciężko było sięgnąć mi po dzieło tego autora. Pierwsza próba z "Kronikami Rodu Kane" zakończyła się porażką. Nie wiem sama, co mnie zniechęciło, gdyż mitologia jest moim ulubionym działem omawianym na szkolnych lekcjach historii (epizodycznie polskiego).
Zachwyciła mnie grubość tomu - uwielbiam długie książki, ale myślę, że to cecha praktycznie każdego Książkoholika :D
Niedopatrzeniem z mojej strony było to, iż zabrałam się za "Olimpijskich Herosów" przed "Percy'm", którego również mam w zasobach moich biblioteczki.
Ostatecznie: książka napisana przyjemnym językiem, czytałam ją nie do końca namiętnie, aczkolwiek szybko. W wolnej chwili sięgnę po resztę tomów.
Akcja rozpoczyna się po przebudzeniu Jasona, który jest w szoku. Jego postać bardzo polubiłam, aczkolwiek większą sympatią darzę Leo i Piper, taki mój wybredny gust.
Wiele świetnych momentów i humorków, więc na ich brak nie można narzekać.
Ulubiony cytat?
"- Afrodyta zabrała mi kurtkę - mruknęła. - Własna matka mnie okradła."

Nie ociągam się z kontynuacją, aczkolwiek nie jest to obecnie moim priorytetem, więc za niedługo powinnam "zopiniować" (haha) "Syna Neptuna".

Moja pierwsza styczność z twórczością Ricka Riordana (nie licząc ekranizacji "Percy'ego Jacksona", którego papierowy pierwowzór mam zamiar przeczytać prędzej bądź później.
Zawsze ciężko było sięgnąć mi po dzieło tego autora. Pierwsza próba z "Kronikami Rodu Kane" zakończyła się porażką. Nie wiem sama, co mnie zniechęciło, gdyż mitologia jest moim ulubionym działem omawianym...