Opowiadanie zostało napisane ciekawie, dynamicznie i choć to typowa produkcja bez większych ambicji, wypada całkiem dobrze. Oczywiście motyw genialnego milicjanta, który dzięki żmudnemu śledztwu znajduje dowody winy, stanowi główny filar utworu. Wydarzenia autor umieścił w latach 1955-1958, ale nie ma w opowiadaniu ani słowa odwołania do tego okresu polskiej historii. I to nie dziwi. Akcja toczy się we Wrocławiu, ale z odwołaniami do Bytomia, Gliwic i Lwowa. I to już dziwi. W opowieści pojawia się Armia Krajowa, lecz bez kontekstu negatywnego. Zamiast potępienia jest informacja o denuncjatorach i zdrajcach pracujących dla Gestapo. I to też pewne zaskoczenie. Wreszcie zakończenie nie jest jednoznaczne i to także wyróżnia opowiadanie spośród wielu podobnych.
Podsumowując - pozornie typowy utwór o dzielnych milicjantach, ale z dodatkami na tyle interesującymi, że warto przeczytać. Zwłaszcza, jeśli ktoś zna realia czasów opisanych i czasów pisania utworu.

Opowiadanie zostało napisane ciekawie, dynamicznie i choć to typowa produkcja bez większych ambicji, wypada całkiem dobrze. Oczywiście motyw genialnego milicjanta, który dzięki żmudnemu śledztwu znajduje dowody winy, stanowi główny filar utworu. Wydarzenia autor umieścił w latach 1955-1958, ale nie ma w opowiadaniu ani słowa odwołania do tego okresu polskiej historii. I to...