Zmęczyła mnie ta książka. Po rewelacyjnych "Białych zębach" spodziewałam się znowu błyskotliwej realistycznej prozy. A tu... Z dużymi przerwami doszłam do 60% książki, rzuciłam ją w kąt z okrzykiem po co ja się tak męczę. I już nigdy nie wrócę.
Dziwaczni bohaterowie, chiński Zyd i jego nie mniej dziwaczni koledzy- murzyn Żyd i rabin, który został rabinem, bo tata mu kazał. Ale to jeszcze może być.
Najgorszy styl, główny bohater ciągle najarany chodzi, ktoś ciągle coś podkreśla, więc to jest zaznaczone rozstrzelonym drukiem, wykonuje Międzynarodowe Gesty Mimiczne, gada gada gada, w sumie o nieznaczacych rzeczach. Myśli Aleksa krążą to wokół Ester która nie chce z nim gadać i dlaczego, bo jak był najarany to zapomniał, to wokół autografu Kitty
Aleksander... itp, itd.
Na stronicach tej ksiażki jest hałas i zamieszanie, precyzyjnie i kąśliwie niby opisane. Napięcie i uwaga, która jest poświęcona czytaniu tej książki nie dostaje nagrody, w postaci głębszego sensu, niż przedzieranie się przez stronice, zapisane bzdetnymi dialogami, którym przypisane jest niemal teologiczne znaczenie... a, bo Aleks cały czas rozważa co gojskie, a co żydowskie. A ja tych różnic specjalnie nie widzę.
Dla mnie szkoda czasu na wysiloną książkę autorki, która postanowiła napisać błyskotliwie i o r y g i n a l n i e.(Że posłużę się manierą z tej lektury)

Zmęczyła mnie ta książka. Po rewelacyjnych "Białych zębach" spodziewałam się znowu błyskotliwej realistycznej prozy. A tu... Z dużymi przerwami doszłam do 60% książki, rzuciłam ją w kąt z okrzykiem po co ja się tak męczę. I już nigdy nie wrócę.
Dziwaczni bohaterowie, chiński Zyd i jego nie mniej dziwaczni koledzy- murzyn Żyd i rabin, który został rabinem, bo tata mu kazał....