Książki Rothbarda czytam z niesłychaną przyjemnością. Zawsze dostarczają sporej dawki do bólu logicznej i spójnej treści, której nie sposób podważyć. Z końcowego dodatku autorstwa dr Machaja można się dowiedzieć, że prawdopodobnie nikt jeszcze nie odważył się wdać w polemikę z tezami recenzowanej książki.
Rothbard pokrótce omawia zagadnienie pieniądza oraz formy interwencji państwa w obszar monetarny rynku. Analizuje działanie różnych systemów monetarnych, od prywatnej waluty, przez gold-exchange standard z Genui i Bretton Woods, po fiat money. Autor opisuje funkcjonowanie banków centralnych i systemu rezerw cząstkowych. W następnym rozdziale wymienia kolejne fazy przejścia z pieniądza wolnorynkowego do pieniądza papierowego uzupełniając je przykładami z historii monetarnej USA. Rothbard, obok innego wybitnego ekonomisty XX wieku - Jacques Rueffa, zauważa mankamenty standardu dewizowo-złotego i wskazuje na jego negatywne konsekwencje. Jest to dość istotny fragment, ponieważ rzadko którzy ekonomiści mieli świadomość wadliwości tego systemu i byli w stanie przewidzieć dalsze skutki.
Na koniec Rothbard przedstawia zdawkowy, ale treściwy sposób na przywrócenie złotej waluty w USA, który według niego mógłby odbyć się całkiem bezboleśnie, jeśli oczywiście istniałaby polityczna wola do oddania pieniądza rynkowi.
Bardzo dobra książka, polecam.

Książki Rothbarda czytam z niesłychaną przyjemnością. Zawsze dostarczają sporej dawki do bólu logicznej i spójnej treści, której nie sposób podważyć. Z końcowego dodatku autorstwa dr Machaja można się dowiedzieć, że prawdopodobnie nikt jeszcze nie odważył się wdać w polemikę z tezami recenzowanej książki.
Rothbard pokrótce omawia zagadnienie pieniądza oraz formy interwencji...