Skoro sięgnąłem po tę książkę najwyraźniej zostało mi z młodzieńczych lat nieco sentymentu do opowieści o kowbojach i przygodach na Dzikim Zachodzie. Jednak teraz szukam raczej faktów, a nie naiwniutkich historyjek w stylu „Winnetou”, czy „Bonanzy”. Przez chwilę wydawało się, że dobrze trafiłem, ale kiedy na scenie pojawił się William Barclay Masterson i okazało się, że autor książki nie wiedział, że naprawdę nazywał się on Bartholemew William Barclay „Bat” Masterson, nie wiedział, czemu ukrywał imię Bartholemew i co znaczy w tym przypadku „Bat”, mój zapał nieco ostygł. Ostatecznie książka jest fabularyzowaną opowieścią pana Słowińskiego, w której można znaleźć informacje o pogodzie w określonym miejscu (ponad sto lat temu!),o umaszczeniu psa, który grzebał w śmieciach, a nawet o tym, co kto myślał w jakiejś chwili. Jest też trochę faktów, ale mniej więcej tyle, ile znaleźć można w popularnych filmach: „Tombstone”, „Wyatt Earp”, „Sędzia z Teksasu” albo podobnych. Szkoda, miałem nadzieję, że to dzieło okaże się bardziej… dokumentalne.

Skoro sięgnąłem po tę książkę najwyraźniej zostało mi z młodzieńczych lat nieco sentymentu do opowieści o kowbojach i przygodach na Dzikim Zachodzie. Jednak teraz szukam raczej faktów, a nie naiwniutkich historyjek w stylu „Winnetou”, czy „Bonanzy”. Przez chwilę wydawało się, że dobrze trafiłem, ale kiedy na scenie pojawił się William Barclay Masterson i okazało się, że...

Dawno mnie żadna książka tak nie zirytowała. Niby biografia, niby historia, a tu ni stąd ni zowąd autor wtrąca jakieś wyimaginowane dialogi. Mało informacji, kiepsko udokumentowane. Po prostu zepsuty Dziki Zachód. Nie tego się spodziewałem.

Dawno mnie żadna książka tak nie zirytowała. Niby biografia, niby historia, a tu ni stąd ni zowąd autor wtrąca jakieś wyimaginowane dialogi. Mało informacji, kiepsko udokumentowane. Po prostu zepsuty Dziki Zachód. Nie tego się spodziewałem.