Pięć kobiet o tych samych imionach, nazwiskach, o tym samym ojcu. Pięć tych samych, lecz jednak tak od siebie różnych. Pięć kobiet - jeden dom, jedna tajemnica, do której dojść trzeba po trupach albo wcale!
Kto zabił? Gdzie jest skarb? Czego tak naprawdę szukamy? I dlaczego ktoś grzebał w moich rzeczach?!

"Natalii 5" to kolejna z powieści Olgi Rudnickiej, którą mam na swoim koncie. Książka mająca być kryminałem, stała się jednak wciągającą komedią z elementami thrilleru i akcji. Jak wyszło? Według mnie bardzo dobrze.

Pięć nieznających się wcześniej kobiet dowiaduje się o dziwnej, rzekomo samobójczej śmierci ojca i o tym, że są siostrami. Dowiadują się, że ojciec nazwał je tak samo, co wprowadza w książce elementy komedii.

Opis perypetii życia razem, pod jednym dachem, wspólnych poszukiwań, zawziętości, ale z elementami mimo wszystko - siostrzanej miłości.

Książka choć objętościowo dosyć solidna, jest do przeczytania bardzo szybciutko. Bohaterki łatwo jest polubić i kibicuje się im od samego początku. A śmierć ojca, choć niby z pozoru wyjaśniona i oczywista, na koniec okazuje się być jednak czymś zupełnie niewyjaśnionym.

Kilka postaci zostało wprowadzonych trochę na siłę i za późno. Myślę, że kobieta, która miała główny motyw jako sprawca powinna znaleźć się na stronach nieco wcześniej, tak dla czytelnika jest to postać zupełnie nieistotna, której wątek się pomija i o nim zapomina.

Mimo wszystko przeczytałam z chęcią i na pewno sięgnę po kolejne tomy. Opowieść o stalkerze na chwilę obecną jest dla mnie na pierwszym miejscu, jeśli chodzi o dorobek pani Olgi, jednak i tę pozycję chętnie komuś polecę. :)

Pięć kobiet o tych samych imionach, nazwiskach, o tym samym ojcu. Pięć tych samych, lecz jednak tak od siebie różnych. Pięć kobiet - jeden dom, jedna tajemnica, do której dojść trzeba po trupach albo wcale!
Kto zabił? Gdzie jest skarb? Czego tak naprawdę szukamy? I dlaczego ktoś grzebał w moich rzeczach?!

"Natalii 5" to kolejna z powieści Olgi Rudnickiej, którą mam na...