Kraje położone nad ciepłym morzem, otoczone bujną fauną i florą, zawsze kojarzą się z radosnymi i szczęśliwymi chwilami. Wśród codziennych obowiązków, trudnej monotonii i trwających zmian pogodowych, łatwo zgubić wewnętrzną euforię, która odnajduje się dopiero podczas wypoczynku. Niewątpliwie, na słonecznej plaży, gdzie panuje pewnego rodzaju magiczny harmider, łatwo odnaleźć nutkę szczęścia, ale też i niezwykłą miłość. Zagubiona we własnym życiu Agnieszka, bohaterka książki „Last minute” autorstwa Sylwii Kubryńskiej, właśnie w Tunezji, państwie położonym nad Morzem Śródziemnym, odnalazła to, czego brakowało jej przez trzydzieści lat.

Agnieszka od kilku miesięcy cierpi na bóle głowy, które sprawiają, że nie może normalnie funkcjonować. Ciągłe wizyty w szpitalu, niemiła obsługa lekarska oraz narastające problemy nie służą jej powrotowi do zdrowia. Przez swoją chorobę traci pracę, a jakby było tego mało – w samochodzie Marka, jej obecnego partnera, odnajduje damską biżuterię. Jedną osobą, która sprawia, że Agnieszka potrafi wywołać na swoich ustach uśmiech, jest Zuzanna, zwariowana kobieta, posiadająca sto pomysłów na minutę. To właśnie ona postanawia, że czas na wypoczynek w słonecznej Tunezji. Nie słuchając słowa sprzeciwu Agnieszki, rezerwuje dwa bilety na samolot do tego kraju, mając nadzieję, że godziny spędzone na plaży i przy alkoholu pozwolą odpocząć od codziennych spraw. Na miejscu poznają Arabów, którzy rozkochują w sobie spragnione miłości turystki, sprawiając, że te stają się od nich uzależnione. Sama główna bohaterka odnajduje mężczyznę, który powoduje, że pierwszy raz w życiu czuje się piękna. Jednak… czy uczucie tubylca, któremu Agnieszka nadała pseudonim „Cygan”, jest prawdziwe?

W informacji na temat autora mogłam znaleźć zdanie: „(pisarka) Upiera się, że pisanie to pasja. Pisze więc z pasją”, które idealnie oddaje cały kunszt Sylwii Kubryńskiej. Pisarka nie posiada stylu, który jakoś szczególnie oddziałuje na czytelnika, jednak podoba mi się fakt, że w stworzonej przez nią książce można odnaleźć radość z bawienia się słowami i możliwości ułożenia czegoś własnego, indywidualnego. Autorka w swoim piórze posiada lekkość oraz talent do tworzenia fraz, które powodują, że nawet w dramatycznych chwilach, na ustach obserwatora działań bohaterów, pojawia się uśmiech. Przyznam, że już dawno nie spotkałam się z powieścią, która obejmuje dosyć ważny temat, jakim jest miłość do obcokrajowca, a zarazem pokazuje, że nutkę zabawy i ironii można odnaleźć w każdym momencie życia. Bardzo spodobał mi się opis choroby Agnieszki, która odczuwała potężne bóle głowy, powodujące, że w jej myślach pojawiały się obrazy z przeszłości. Pani Kubryńska wspaniale oddała jej wszelkie dylematy i chwile słabości, które spowodowały również problemy w dorosłym życiu. Szczególnie wspomnienie ojca bohaterki miało w sobie elementy, które powodowały, że czytelnik odczuwa, jakie emocje buzują w duszy osoby odtrąconej. 30-letnia Agnieszka pomimo upływu lat w dalszym ciągu miała żal do rodziciela, który zawsze zajęty był pracą, nie mogąc spamiętać nawet tego, że jego dziecko lubi lody czekoladowe. Dialogi prowadzone pomiędzy Zuzanną a Agnieszką są fenomenalne. Czytając dyskusje tych zwariowanych przyjaciółek czułam się tak, jakbym stała obok nich, patrząc, jaką wartość ma prawdziwe koleżeństwo. Niewątpliwie, była to przyjaźń, która pozostaje na całe życie. Relacje pomiędzy postaciami również zostały przedstawione w ciekawy sposób tak, że łatwo można było wyobrazić sobie wszystkie opisane wydarzenia.

Sylwia Kubryńska tworząc „Last minute” wykazała się nie lada kreatywnością, ponieważ sama książka ma w sobie oryginalne motywy. Miłość Polki do mieszkańca Tunezji niewątpliwie wydaje się być rzeczą nierealną, a niekiedy wręcz bajkową. Myślę, że wielu ludzi poszukuje właśnie takiego uczucia, a kiedy wreszcie odnajdują go po latach wytrwałego wypatrywania – odchodzą, nie dając sobie nawet szansy na szczęście. Agnieszka, świadoma swoich lat, których z każdym rokiem było więcej, doskonale wiedziała, że być może już na zawsze pozostanie sama. Znała również opowieści o Arabach, traktujących kobiety jak rękawiczki, ale pomimo tego potrafiła uwierzyć człowiekowi, któremu pomimo wszystko ufała. Ich rozmowy, przepełnione ciepłem oraz bijącą radością powodowały, że z zazdrością obserwowała rozkwit Agnieszki, która musiała przylecieć do Tunezji, by w końcu dowiedzieć się, że jest najpiękniejszą kobietą na świecie. Niestety, nieraz dochodziło do nieporozumień oraz niespodziewanych komplikacji, jednak autorka ewidentnie daje do zrozumienia, że miłość można znaleźć wszędzie.

Niewątpliwie, najbardziej barwną postacią w całym utworze była Zuzanna, którą polubiłam już na samym początku. Owa kobieta posiadała wspaniała osobowość, powodującą, że czytając wypowiedziane przez nią słowa można zauważyć, jak wygląda człowiek, który na nosie ma różowe okulary. Sama Agnieszka, główna bohaterka, została przedstawiona w sposób bardzo dobry. Sylwia Kubryńska w sposób wspaniały ukazała jej rozkwit i zmianę stanowiska do wielu spraw, dzięki czemu ta powieść z utworu czarno-białego przekształciła się w kolorową tęczę, pełną nadziei. Postać Cygana, sympatycznego Tunezyjczyka, słodko wypowiadającego imię swojej ukochanej, również należy do wspaniałych. Całkowity wyjątek od reguły, który pod koniec lektury zaskoczył mnie swoją decyzją.

„Last minute” to książka, która sprawia, że życie wydaje się być bardziej kolorowe. Spędzony z tą powieścią czas wspominam bardzo miło i przyznam, że gdy odłożyłam tę książkę na regał, poczułam dziwną satysfakcję, która spowodowała, że sama zaczęłam tęsknić za tym, co być może zostało utracone.

Kraje położone nad ciepłym morzem, otoczone bujną fauną i florą, zawsze kojarzą się z radosnymi i szczęśliwymi chwilami. Wśród codziennych obowiązków, trudnej monotonii i trwających zmian pogodowych, łatwo zgubić wewnętrzną euforię, która odnajduje się dopiero podczas wypoczynku. Niewątpliwie, na słonecznej plaży, gdzie panuje pewnego rodzaju magiczny harmider, łatwo...