W czwartej części serii o wróżkach znów skupiamy się głównie na Mrocznym Dworze i przygodach wyjątkowej Ani. Dziewczyna jest wyjątkowa, nie tylko dlatego, że w jej żyłach płynie krew zarówno ludzi, jak i ogarów. Dziwnym trafem, może żywić się i emocjami, i dotykiem, wróżek i śmiertelników. Poza tym, jest również bardzo żywą nastolatką, której nie podobają się nałożone na siebie ograniczenia, dzięki którym Irial i Gabriel chcą zapewnić jej bezpieczeństwo.

Z drugiej strony, Wysoki Dwór i jego królowa, pod nieobecność Setha popadają w coraz większy nieporządek. Sorcha, zaślepiona miłością do syna i troską o niego, zaczyna podejmować nieracjonalne decyzje, które pozwalają rosnąć Bannach w siłę i mogą doprowadzić nawet do upadku Krainy Czarów i wszystkich wróżek. Jedynym, który może załagodzić ten siostrzany spór, wydaje się być Devlin, którego Sorcha wysłała na Ziemię, by czuwał nad Sethem. A co, jeśli on odnajdzie coś, co będzie się liczyć bardziej niż służba dla Wysokiego Dworu i lojalność wobec sióstr?

Jak zwykle, nie zawiodłam się na kolejnej porcji przygód przewrotnych wróżek – było mrocznie i bardzo interesująco. Obawiałam się wielu rzeczy w związku z tą częścią: przede wszystkim, nieobecności głównych bohaterów serii, powtórki z „Króla Mroku”, którego czytało mi się najciężej ze wszystkich części, Devilnem jako drugim głównym bohaterem, skupieniu się głównie na problemach Mrocznego Dworu i Ani, a pominięcie reszty, nieobecności Irila, Nialla jako Króla Mroku. Na szczęście, w większości niepotrzebnie.

Chociaż dużo uwagi poświęcone zostaje Mrocznemu Dworowi, jednak równoważy się ona z wydarzeniami na Wysokim Dworze i w Krainie Czarów, które zmagają się ze swoimi problemami. Oczywiście, oliwy do ognia dolewa dalej Bannanach, która z każdą chwilą rośnie w siłę i sieje coraz większą niezgodę. I chociaż zarówno Letni, jak i Zimowy Dwór zostają jedynie wspomniane w kilku miejscach, to i tam nie dzieje się za dobrze, ale muszą zaczekać na swoją kolej w tej historii.

Dalej nie mogę się nadziwić jak wielką rolę odgrywa Seth w tym świecie, który do niedawna jeszcze nie był zupełnie jego światem. Był w sumie jednym z bardziej interesujących bohaterów i bardzo mnie ciekawi, co jeszcze autorka dla niego przyszykowała. Kolejnymi postaciami, które przewijały się w tej części są Irial i Niall, których łączy bardzo intrygująca, aczkolwiek mglista i pełna niedopowiedzeń więź. Devlin mnie zaskoczył, ponieważ z czasem, kiedy pokazuje swoje prawdziwe oblicze, poznajemy go z zupełnie innej strony. Natomiast Ani jest bardzo sympatyczną, zadziorną, pewną siebie dziewczyną, która musi odnaleźć swoją własną drogę.

W sumie akcji jest niewiele, dopiero pod koniec zaczyna się coś dziać, ale nie sprawia to wcale, że „Świetliste Cienie” nie są interesujące – pod warunkiem, że pokochaliście świat wróżek pani Marr i jego bohaterów w takim samym stopniu jak ja. W innym wypadku, może trochę przynudzać. Z drugiej strony, miałam wrażenie, że niektóre wydarzenia potoczyły się zbyt szybko. O wiele lepiej by było, gdyby zostały trochę bardziej rozbudowane, bo zanim się wszystko na dobre rozkręciło, już był koniec. Natomiast po raz kolejny autorka udowodniła, że potrafi napisać dobre zakończenie, które niekoniecznie musi być wyborem jednego z dwóch wyjść.

Myślę, że fani tej serii nie będą zawiedzeni. Ja spędziłam tą książką bardzo miło czas, chociaż trochę zbyt krótki, jak na mój gust. Za to strasznie jestem ciekawa następnej części, rozwoju wydarzeń na innych Dworach i zakończenia serii. Polecam!

W czwartej części serii o wróżkach znów skupiamy się głównie na Mrocznym Dworze i przygodach wyjątkowej Ani. Dziewczyna jest wyjątkowa, nie tylko dlatego, że w jej żyłach płynie krew zarówno ludzi, jak i ogarów. Dziwnym trafem, może żywić się i emocjami, i dotykiem, wróżek i śmiertelników. Poza tym, jest również bardzo żywą nastolatką, której nie podobają się nałożone na...