Druga część przygód Wiktorii już samym tytułem sugeruje czytelnikom miejsce akcji.O ile w "Ja ,diablica" przenieśliśmy się z narratorką w świat diabłów czyli Piekło tak tym razem mieliśmy możliwość poznać Niebo ,zamieszkujące je anioły i archanioły,świętych i zmarłych rodziców głównej bohaterki.W fabule czołową rolę obok Wiki odegrały dwa przystojne diabły-Azazel i Beleth oraz niestety znajoma z pierwszej części ciamajda zwana Piotrusiem.
Początek książki wprowadził czytelnika w życie głównej bohaterki.Dziewczyny ,która zapomniała o czasie spędzonym w piekle.Młodej kobiety zakochanej z wzajemnością w Piotrusiu,która studiuje , chodzi na imprezy.Czasami spotyka tajemniczego bruneta o hipnotyzujących , złotych oczach.Pewnego razu przyjmuje od nieznajomego jabłko.Skosztowanie owocu zbiegło się z zastaniem ukochanego chłopaka w niedwuznacznej sytuacji.Wiktoria odzyskała pamięć i po raz kolejny zetknęła się z Belethem.Przystojny diabeł zaskoczył ją nietypową prośbą.Co z tego wyniknie?Przekonacie się zaglądając do powieści.
Kiedy mamy do czynienia z kontynuacją można spróbować ocenić rozwój warsztatu literackiego autora .Niestety nie zaobserwowałam u Katarzyny Bereniki Miszczuk bogatszego języka,ciekawszej kreacji bohaterów czy umiejętności stwarzania klimatu.W dodatku intryga zaserwowana nam w 'Ja, anielicy" zwyczajnie nuży.Bardzo banalny pomysł,kiepsko przedstawiony.Niewątpliwym mankamentem jest też brak umiejętności tworzenia pięknych opisów.Co jak co,ale Niebo powinno prowokować do użycia wyobraźni i stworzenia pięknego obrazu literackiego.Tu tego z pewnością nie znajdziemy.Raj jest przedstawiony trochę komercyjnie , trochę prześmiewczo.
Jakie są plusy powieści?Wiktoria w końcu zaczęła mieć wątpliwości co do relacji z Piotrusiem.Pojawiła się postać archanioła Gabriela.Został on przedstawiony sympatycznie i wątek jemu poświęcony czyta się przyjemnie.Gdzieś tam w tle postaci takie jak Kleopatra czy Azazel wnoszą trochę spontanicznego humoru .
Bardzo rozczarowało mnie spotkanie Wiktorii z rodzicami.Oczekiwałam ciepłej i wzruszającej sceny.Niestety sposób opisania spotkania rodziny nie wywołał we mnie żadnych emocji.
W całej książce brak mi było ciekawych pomysłów i żywej narracji.Na dłuższą metę męczył mnie komizm na siłę i przerysowany świat.Powieści brakuje lekkiego pióra Autorka nie dysponuje bogatym słownictwem i ma małą wyobraźnię w kreowaniu opisywanych przez siebie fantastycznych wydarzeń.Brakuje chociaż elementów jakiejś głębi.Całość jest super banalna i płytka.
Być może fani serii o przygodach Wiktorii powinni dla zaspokojenia ciekawości zapoznać się z książką"Ja anielica".Reszcie nie polecam

Druga część przygód Wiktorii już samym tytułem sugeruje czytelnikom miejsce akcji.O ile w "Ja ,diablica" przenieśliśmy się z narratorką w świat diabłów czyli Piekło tak tym razem mieliśmy możliwość poznać Niebo ,zamieszkujące je anioły i archanioły,świętych i zmarłych rodziców głównej bohaterki.W fabule czołową rolę obok Wiki odegrały dwa przystojne diabły-Azazel i Beleth...