Książka jest świetna. Jest zbiorem esejów różnych autorów, z których każdy dotyczy epoki Heian. Czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Na pewno jest także pozycją unikatową, dlatego polecam!

Książka jest świetna. Jest zbiorem esejów różnych autorów, z których każdy dotyczy epoki Heian. Czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Na pewno jest także pozycją unikatową, dlatego polecam!

Zbiór tekstów dotyczących różnych aspektów kultury dworskiej okresu Heian - zjawiska niezwykle ciekawego i bez odpowiednika w naszym kręgu cywilizacyjnym. Bardzo dobra rzecz, choć niektóre z esejów pozostawiają uczucie pewnego niedosytu i nie udzielają odpowiedzi na szereg nasuwających się pytań. Generalnie jednak poziom tekstów jest dość wyrównany (co w pracy zbiorowej tego rodzaju nie jest wcale rzeczą oczywistą),a dobór omawianych kwestii różnorodny i wszechstronny. Walorem jest także komunikatywny, klarowny język, dzięki któremu książką mogą cieszyć się także osoby spoza wąskiego kręgu specjalistów.

Zbiór tekstów dotyczących różnych aspektów kultury dworskiej okresu Heian - zjawiska niezwykle ciekawego i bez odpowiednika w naszym kręgu cywilizacyjnym. Bardzo dobra rzecz, choć niektóre z esejów pozostawiają uczucie pewnego niedosytu i nie udzielają odpowiedzi na szereg nasuwających się pytań. Generalnie jednak poziom tekstów jest dość wyrównany (co w pracy zbiorowej...

Kolejna z moich pozycji, z cyklu "Dwór okresu Heian i wszystko co z nim związane" ;)

Kolejna z moich pozycji, z cyklu "Dwór okresu Heian i wszystko co z nim związane" ;)

Poza tym skończyłam czytać fenomenalną książkę: „W kręgu tradycji dworu Heian” pod redakcją Kordzińskiej- Nawrockiej, tej od „Japońskiej miłości dworskiej”. Jest to zbiór artykułów, esejów, poświęconych różnym aspektom kultury Heian- począwszy od wzorca kobiety w literaturze i roli damy dworu przez opracowanie dotyczące Genji monogatari emaki, aż po kwestie dotyczące ubioru i urody, żeby wymienić tylko te najważniejsze. Książka zasługuję na uwagę również z tego względu, że w literaturze polskiej tak naprawdę poza „Światem Księcia Promienistego” Ivana Morrisa nie ma żadnej tak szczegółowo opracowanej monografii na temat tej epoki, a z oczywistych względów Morris nie mógł skupić się na każdym zagadnieniu z taką samą uwagą.
Pomijając już samą wartość merytoryczną i jej…unikatowość, tak to sobie nazwijmy, dużym plusem tej ksiązki jest całkiem równy poziom i spójność. Oczywiście, część esejów uważam za sprawniej napisaną, część możnaby doszlifować i wygładzić, ale ogólnie nie ma wrażenia dysonansu: zjawisko rzadkie w przypadku prac zbiorowych.
Mówiąc krótko: jestem zachwycona, a książkę dosłownie połknęłam ^^

Poza tym skończyłam czytać fenomenalną książkę: „W kręgu tradycji dworu Heian” pod redakcją Kordzińskiej- Nawrockiej, tej od „Japońskiej miłości dworskiej”. Jest to zbiór artykułów, esejów, poświęconych różnym aspektom kultury Heian- począwszy od wzorca kobiety w literaturze i roli damy dworu przez opracowanie dotyczące Genji monogatari emaki, aż po kwestie dotyczące ubioru...