Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najbardziej nietypowa książka naukowa, jaką miałam okazję czytać. Nie dość, że język zupełnie naukowy nie jest, to jeszcze większość książki to opis codziennych przeżyć autorki, owszem, gdzieniegdzie okraszonych przypisami bibliograficznymi, ale bez przesady. Właściwie gdyby nie przynależność do serii "Oblicza Japonii" i podsumowanie (jako jedyne w książce stricte naukowe),raczej uznałabym tę książkę za literaturę podróżniczą. Myślę, że większość uwag poprzednich recenzentów (jak i moich) wynika właśnie z wciśnięcia tej pozycji w serię, do której tak naprawdę nieszczególnie pasuje (tytuł też zresztą jest mylący, sugeruje bowiem głębsze treści). Książka sama w sobie jest bowiem bardzo ciekawa - nie jest obszerna, bo autorka opisuje wyłącznie swoje doświadczenia z 3-miesięcznego pobytu, a na dodatek wyłącznie z wyznaczonego sobie zakresu: tego znajdującego się w kręgu zainteresowań antropologa. Mimo tej wybiórczości tematu i treści stanowi przyjemną odskocznię od dzieł w stylu "Japonia w sześciu smakach", twórczości Bator czy Pawlikowskiej. Polecam tę lekturę, ale nie jako opracowanie naukowe, lecz opowieść z podróży. Jedną z nielicznych wartościowych merytorycznie na naszym rynku.