Niełatwa lektura, także do interpretacji i jej ogólnego zrozumienia – zwłaszcza dla odbiorcy, który jest daleki od rozterek oraz przeżyć głównej bohaterki. Bogatsza w doświadczenie z rozczarowującej lektury „Przerwanej lekcji muzyki”, tym razem postanowiłam się lepiej przygotować by móc pojąć przekaz, jaki płynie ze strumienia myśli Plath, które to przelała na papier.

I chyba trochę mi to pomogło w dotknięciu tej obcej mi wrażliwości.
Odbiór tej powieści ułatwił mi styl autorki – prosty, acz wysublimowany, uderzający swoją dojrzałością. Znakomicie przystający do tematyki oraz ładunku emocjonalnego, jakim charakteryzuje się ten tytuł. To historia bardzo mocno skupiona na jednostce i jej rozterkach, walce jaką nieustannie toczy ze sobą i otaczającym ją światem. Próżno szukać tu rozmachu fabularnego, autorka poświęciła go kosztem skonstruowania wnikliwego portretu psychologicznego osoby znajdującej się pod tytułowym szklanym kloszem. Ukrytej w miejscu, gdzie nie docierają bodźce zewnętrzne, gdzie brak jest miejsca na głębsze uczucia, skąd perspektywa patrzenia na świat jest zupełnie inna. To, w połączeniu z doświadczeniami głównej bohaterki składa się na ciężki, niekiedy przytłaczający klimat, wypływający na pesymistyczną wymowę tej powieści. Ale czy aby na pewno? Końcówka zmusza do postawienia takiego pytania – ja odebrałam ją jako światełko w tunelu, promyk nadziei na korzystniejsze czasy.

Myślę, że to przesłanie zamykające historię ukazaną przez Plath, walnie przyczyniło się do popularności, jaka wiąże się z tą powieścią. Jeżeli chociaż jedna osoba odnalazła w nim ukojenie oraz odkryła nowe pokłady wiary w lepsze dni, to autorka odniosła sukces niemierzalny żadną skalą.

Niełatwa lektura, także do interpretacji i jej ogólnego zrozumienia – zwłaszcza dla odbiorcy, który jest daleki od rozterek oraz przeżyć głównej bohaterki. Bogatsza w doświadczenie z rozczarowującej lektury „Przerwanej lekcji muzyki”, tym razem postanowiłam się lepiej przygotować by móc pojąć przekaz, jaki płynie ze strumienia myśli Plath, które to przelała na papier.

I...