Magnetyzująca okładka.

Interesujący opis.

Mnóstwo pozytywnych recenzji.

I klapa.

Od czasu wpadki z "Ever" staram się o wiele uważniej wybierać książki. W końcu byłam ostatecznie przekonana, że "Las Zębów i Rąk" to jest to. Jak do tej pory nigdy się nie zawiodłam na ocenach i opiniach użytkowników serwisu Lubimy Czytać. Aż do teraz.

Pomijając wszystkie marketingowe wybiegi, książkę można podsumować następująco:

Główna bohaterka mieszka w wiosce otoczonej ogrodzeniem, a raczej stalową siatką, która jest jedynym zabezpieczeniem przed krwiożerczymi zombiakami. Prym w wiosce wiodą Siostry, tamtejsze zakonnice u władzy. Wmawiają wszystkim, że ich osada jest ostatnim bastionem człowieczeństwa, że są ludem wybranym, że za tytułowym Lasem nie ma nic, że ludzie powinni się wiązać i rozmnażać nie tyle z miłości, co z poświęcenia i dla ocalenia gatunku. Główna bohaterka, wychowana na opowieściach matki ma co do tego wątpliwości. A właśnie, matka! Ta dość ciekawa postać ginie na samym początku, ponieważ ukochana córeczka (mimo świadomości, że jej rodzicielka jest nie do końca stabilna psychicznie i trzeba ją chronić przed rzuceniem się w ramiona męża-zombiaka) postanowiła sobie posiedzieć nad strumykiem i tam pomyśleć czy aby jej mama nie zrobi sobie krzywdy pod jej nieobecność. Noż po prostu... Dalej: po tym jak rodzony brat wyrzuca ją z domu, a żaden (rozsądny) facet nie ma ochoty się z nią związać, dziewczyna zmuszona jest przenieść się do Katedry Siostrzeństwa. Tam odkrywa sekrety Sióstr, zakochuje się (choć w założeniu miała rozpocząć życie w celibacie), poznaje dziewczynę "z zewnątrz" i odzyskuje nadzieję. W końcu jest ostatecznie wolna, gdyż w wyniku nagłych wypadków pod przymusem musi opuścić wioskę, wraz z bratem, jego ciężarną żoną, ukochanym, bratem ukochanego, który chciałby być jej ukochanym i przyjaciółką, która chciałaby być ukochaną brata ukochanego. Dalej sama makabra - umieranie, zabijanie i umieranie.

Na początku książki miałam nadzieję, że jakoś się wszystko rozkręci, że bohaterka wreszcie do mnie przemówi. Zachowałam tę nadzieję do samego końca, ale musiałam się pogodzić z tym, że kiedy przewróciłam ostatnią kartkę, nadal nie znalazłam tam tego, czego szukałam.

Magnetyzująca okładka.

Interesujący opis.

Mnóstwo pozytywnych recenzji.

I klapa.

Od czasu wpadki z "Ever" staram się o wiele uważniej wybierać książki. W końcu byłam ostatecznie przekonana, że "Las Zębów i Rąk" to jest to. Jak do tej pory nigdy się nie zawiodłam na ocenach i opiniach użytkowników serwisu Lubimy Czytać. Aż do teraz.

Pomijając wszystkie marketingowe...